Paul en Anna zijn een jaar bij elkaar. Het klikt, dus ze vinden dat het tijd is dat hun kinderen elkaar ontmoeten. Paul heeft een zoon, Thomas, en Anna heeft een dochter genaamd Stefanie. Bij de eerste ontmoeting springt de vonk direct over. Het resultaat; de twee krijgen een relatie en Stefanie wordt zwanger.

Dat liefdesgeluk zorgt echter niet voor alleen maar rozengeur en maneschijn. Thomas vindt het enorm lastig dat zijn vader directeur is van de kerncentrale in Doel. Zijn bazen zijn namelijk Chinees en Thomas vindt dat daar tegen geageerd moet worden. Daarnaast heeft Stefanie een ernstige ziekte die hun ongeboren vrucht bedreigt. En ook met haar moeder Anna botert het niet altijd.

Tegen deze gezinsachtergrond stijgen op een zonnige zondag opeens honderden drones op vanuit de Rotterdamse haven. Ze lijken slechts in de zin te hebben en stevenen af op Doel. Of hebben ze een ander doel…?

De Belgische auteur Dimitri Casteleyn debuteerde in 2013 en schreef sindsdien een aantal zeer goed ontvangen boeken die aan het denken zetten. Dat geldt ook voor De invasie, dat betiteld wordt als een thriller maar ook genoeg ‘drama’ herbergt. Het boek telt slechts 200 pagina’s, maar in die beknopte ruimte weet Casteleyn indruk te maken.

Ten eerste komt dat door het interessante gegeven van honderden drones die op een doelwit afstevenen. Het boek verschuift zijn focus tussen de vier gezinsleden en de op handen zijnde aanval. De hoofdstukken waarin de drones centraal staan, stralen paniek uit. Waar gaan de drones naartoe? Vallen ze aan, of is het een grap? De chaos van de zoektocht naar antwoorden terwijl het doembeeld steeds groter wordt, is geweldig door Casteleyn weergegeven.

Maar de gezinsdynamiek tussen Paul, Anna, Thomas en Stefanie spreekt misschien nog wel meer tot de verbeelding. Voor beide gebroken gezinnen geldt dat er onuitgesproken verdriet en woede is. Dat blijft steeds als onderstroom aanwezig. Wanneer het gezin elkaar ontmoet, is het wachten op de ‘knal’. Casteleyn beschrijft deze situaties met een onderkoelde, maar keiharde pen. Als lezer voel je het ongemak dat tussen de vier hangt. Het zorgt voor een onuitwisbare indruk.

De invasie is naast een spannend boek, ook een boek over een gezin dat probeert te lijmen wat er te lijmen valt. Dimitri Casteleyn laat wederom zien een begenadigd auteur te zijn.