We geven het je te doen. Je schrijft een topthriller genaamd Quarantaine (lees de recensie hier), de recensies zijn lovend, je wordt genomineerd voor de ThrillZone Award en Schaduwprijs én wint die laatste. Vervolgens moet je tweede thriller nog gelanceerd worden. We hebben het over Erik Betten. Zijn De prijs is zijn tweede thriller.
Wander Reeker is een game-ontwikkelaar die al jaren aan de weg timmert om bekend te worden. Het lijkt hem maar niet te lukken. Samen met collega Alex lanceert hij de game PrizeTag. PrizeTag is een soort modern tikkertje; iemand moet veilig van A naar B en mensen die achter hem aan zitten, moeten hem taggen met hun smartphone. Bij de lancering van de game is weinig pers, en de game lijkt dan ook een stille dood te sterven. Tot Wander wordt benaderd door een mysterieuze persoon die in dienst is van de geheime organisatie Sixtus. Hij wil de game groot maken, maar lijkt er een eigen agenda op na te houden. En al snel is het geen spel meer, maar gaat het om leven en dood…
Erik Betten (Leeuwarden, 1976) is historicus en journalist en heeft een reeks boeken over geschiedenis, kunst en cultuur op zijn naam staan. In 2010 wint Betten de Paul Harland Prijs en in 2015 de NCSF-prijs voor het beste Nederlandstalige SF-verhaal. Zijn wens om een thriller te schrijven was er al geruime tijd. En met een flinke dosis zelfdiscipline debuteert Betten in 2018 met de bloedstollende thriller Quarantaine, een dystopische thriller Quarantaine die bij ons in zeer goede smaak viel. Onlangs won Betten de Bookspot Schaduwprijs voor dit debuut.
De prijs is de tweede thriller van Betten en hij mag opgelucht ademhalen: deze thriller is ook weer van hoog niveau. Betten heeft dus geen last van ‘het tweede boek syndroom’. De prijs is goed en vlot geschreven, leest heerlijk en kent een spannend plot waarin actualiteit met een gezonde dosis spanning wordt gecombineerd.
In De prijs leunt Erik Betten sterk op de hedendaagse gamewereld. Voor sommigen onbekend, en voor anderen is het hun parallelle universum. Er gaat ontzettend veel geld om in de industrie en wie een goed spel ontwikkelt, heeft de wereld aan zijn voeten. Betten laat goed zien hoe het werkt in deze industrie en gebruikt het om een sterk plot neer te zetten. Reeker wil het maken, maar het lukt hem steeds niet. Totdat hij een kruiwagen vindt, maar dat is geen ongevaarlijke. Gaandeweg het boek gaat het speelse er vanaf en vallen de eerste slachtoffers; bekenden van Reeker worden slachtoffer en ook onschuldige burgers worden geslachtoffers in het succes van PrizeTag.
Wat Betten goed doet, is gebruikmaken van de mysterie die hij creëert rondom de intenties van de organisatie Sixtus. Zij lijken een soort The Skulls te zijn met tentakels tot in de Nederlandse politiek. En daar komt de kracht van de Friese auteur naar boven, iets dat hij al eerder liet zien in Quarantaine: de Haagse politiek heeft vaak andere ideeën over wat goed is voor de samenleving dan de samenleving zelf. Was het in Quarantaine nog het gat tussen het westen en noorden; in De prijs is het de hang naar succes versus de weerslag op de maatschappij. Betten laat zien hoe het politieke gekonkel moet zijn achter gesloten deuren en ventileert daarmee ook zijn oproep om kritisch zijn naar ministers, staatssecretarissen en andere mannen en vrouwen in driedelige- en mantelpakjes.
Waar het in een thriller natuurlijk om draait, is de spanning. En die is in De prijs meer dan genoeg aanwezig. Het blijft lang onduidelijk wie er aan welke touwtjes trekt en met welke bedoelingen, maar duidelijk is wel dat Sixtus een machtige en haast ongrijpbare tegenstander is. Daarnaast kruipt Betten onder de huid van de lezer tijdens ‘de praktijk’ van PrizeTag. De achtervolgingen worden spannend neergezet en de lezer zal de claustrofobie voelen, zeker wanneer het spel steeds gewelddadiger wordt.
De personages zoals Wander Reeker en anderen zijn goed neergezet, maar gaan niet echt de diepte in. Dat is geen gemis in De prijs, waar het meer draait om de plot en de spanning. Betten schuwt niet om hoofdpersonages waar de lezer een band mee krijgt, te slachtofferen. Wees daar beducht op, want meer dan eens verdwijnen ze ineens van het podium.
Resumé: Erik Betten lijdt geenszins aan het ‘tweede boek syndroom’. De prijs is een thriller vol suspense, leest heerlijk en kent een plot waarin actualiteit met een gezonde dosis fictie wordt gecombineerd.
Wander Reeker is een game-ontwikkelaar die al jaren aan de weg timmert om bekend te worden. Het lijkt hem maar niet te lukken. Samen met collega Alex lanceert hij de game PrizeTag. PrizeTag is een soort modern tikkertje; iemand moet veilig van A naar B en mensen die achter hem aan zitten, moeten hem taggen met hun smartphone. Bij de lancering van de game is weinig pers, en de game lijkt dan ook een stille dood te sterven. Tot Wander wordt benaderd door een mysterieuze persoon die in dienst is van de geheime organisatie Sixtus. Hij wil de game groot maken, maar lijkt er een eigen agenda op na te houden. En al snel is het geen spel meer, maar gaat het om leven en dood…
Erik Betten (Leeuwarden, 1976) is historicus en journalist en heeft een reeks boeken over geschiedenis, kunst en cultuur op zijn naam staan. In 2010 wint Betten de Paul Harland Prijs en in 2015 de NCSF-prijs voor het beste Nederlandstalige SF-verhaal. Zijn wens om een thriller te schrijven was er al geruime tijd. En met een flinke dosis zelfdiscipline debuteert Betten in 2018 met de bloedstollende thriller Quarantaine, een dystopische thriller Quarantaine die bij ons in zeer goede smaak viel. Onlangs won Betten de Bookspot Schaduwprijs voor dit debuut.
De prijs is de tweede thriller van Betten en hij mag opgelucht ademhalen: deze thriller is ook weer van hoog niveau. Betten heeft dus geen last van ‘het tweede boek syndroom’. De prijs is goed en vlot geschreven, leest heerlijk en kent een spannend plot waarin actualiteit met een gezonde dosis spanning wordt gecombineerd.
In De prijs leunt Erik Betten sterk op de hedendaagse gamewereld. Voor sommigen onbekend, en voor anderen is het hun parallelle universum. Er gaat ontzettend veel geld om in de industrie en wie een goed spel ontwikkelt, heeft de wereld aan zijn voeten. Betten laat goed zien hoe het werkt in deze industrie en gebruikt het om een sterk plot neer te zetten. Reeker wil het maken, maar het lukt hem steeds niet. Totdat hij een kruiwagen vindt, maar dat is geen ongevaarlijke. Gaandeweg het boek gaat het speelse er vanaf en vallen de eerste slachtoffers; bekenden van Reeker worden slachtoffer en ook onschuldige burgers worden geslachtoffers in het succes van PrizeTag.
Wat Betten goed doet, is gebruikmaken van de mysterie die hij creëert rondom de intenties van de organisatie Sixtus. Zij lijken een soort The Skulls te zijn met tentakels tot in de Nederlandse politiek. En daar komt de kracht van de Friese auteur naar boven, iets dat hij al eerder liet zien in Quarantaine: de Haagse politiek heeft vaak andere ideeën over wat goed is voor de samenleving dan de samenleving zelf. Was het in Quarantaine nog het gat tussen het westen en noorden; in De prijs is het de hang naar succes versus de weerslag op de maatschappij. Betten laat zien hoe het politieke gekonkel moet zijn achter gesloten deuren en ventileert daarmee ook zijn oproep om kritisch zijn naar ministers, staatssecretarissen en andere mannen en vrouwen in driedelige- en mantelpakjes.
Waar het in een thriller natuurlijk om draait, is de spanning. En die is in De prijs meer dan genoeg aanwezig. Het blijft lang onduidelijk wie er aan welke touwtjes trekt en met welke bedoelingen, maar duidelijk is wel dat Sixtus een machtige en haast ongrijpbare tegenstander is. Daarnaast kruipt Betten onder de huid van de lezer tijdens ‘de praktijk’ van PrizeTag. De achtervolgingen worden spannend neergezet en de lezer zal de claustrofobie voelen, zeker wanneer het spel steeds gewelddadiger wordt.
De personages zoals Wander Reeker en anderen zijn goed neergezet, maar gaan niet echt de diepte in. Dat is geen gemis in De prijs, waar het meer draait om de plot en de spanning. Betten schuwt niet om hoofdpersonages waar de lezer een band mee krijgt, te slachtofferen. Wees daar beducht op, want meer dan eens verdwijnen ze ineens van het podium.
Resumé: Erik Betten lijdt geenszins aan het ‘tweede boek syndroom’. De prijs is een thriller vol suspense, leest heerlijk en kent een plot waarin actualiteit met een gezonde dosis fictie wordt gecombineerd.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Wander Reeker is een game-ontwikkelaar die al jaren aan de weg timmert om bekend te worden. Het lijkt hem maar niet te lukken. Samen met collega Alex lanceert hij de game PrizeTag. PrizeTag is een soort modern tikkertje; iemand moet veilig van A naar B en mensen die achter hem aan zitten, moeten hem taggen met hun smartphone. Bij de lancering van de game is weinig pers, en de game lijkt dan ook een stille dood te sterven. Tot Wander wordt benaderd door een mysterieuze persoon die in dienst is van de geheime organisatie Sixtus. Hij wil de game groot maken, maar lijkt er een eigen agenda op na te houden. En al snel is het geen spel meer, maar gaat het om leven en dood…
Erik Betten (Leeuwarden, 1976) is historicus en journalist en heeft een reeks boeken over geschiedenis, kunst en cultuur op zijn naam staan. In 2010 wint Betten de Paul Harland Prijs en in 2015 de NCSF-prijs voor het beste Nederlandstalige SF-verhaal. Zijn wens om een thriller te schrijven was er al geruime tijd. En met een flinke dosis zelfdiscipline debuteert Betten in 2018 met de bloedstollende thriller Quarantaine, een dystopische thriller Quarantaine die bij ons in zeer goede smaak viel. Onlangs won Betten de Bookspot Schaduwprijs voor dit debuut.
De prijs is de tweede thriller van Betten en hij mag opgelucht ademhalen: deze thriller is ook weer van hoog niveau. Betten heeft dus geen last van ‘het tweede boek syndroom’. De prijs is goed en vlot geschreven, leest heerlijk en kent een spannend plot waarin actualiteit met een gezonde dosis spanning wordt gecombineerd.
In De prijs leunt Erik Betten sterk op de hedendaagse gamewereld. Voor sommigen onbekend, en voor anderen is het hun parallelle universum. Er gaat ontzettend veel geld om in de industrie en wie een goed spel ontwikkelt, heeft de wereld aan zijn voeten. Betten laat goed zien hoe het werkt in deze industrie en gebruikt het om een sterk plot neer te zetten. Reeker wil het maken, maar het lukt hem steeds niet. Totdat hij een kruiwagen vindt, maar dat is geen ongevaarlijke. Gaandeweg het boek gaat het speelse er vanaf en vallen de eerste slachtoffers; bekenden van Reeker worden slachtoffer en ook onschuldige burgers worden geslachtoffers in het succes van PrizeTag.
Wat Betten goed doet, is gebruikmaken van de mysterie die hij creëert rondom de intenties van de organisatie Sixtus. Zij lijken een soort The Skulls te zijn met tentakels tot in de Nederlandse politiek. En daar komt de kracht van de Friese auteur naar boven, iets dat hij al eerder liet zien in Quarantaine: de Haagse politiek heeft vaak andere ideeën over wat goed is voor de samenleving dan de samenleving zelf. Was het in Quarantaine nog het gat tussen het westen en noorden; in De prijs is het de hang naar succes versus de weerslag op de maatschappij. Betten laat zien hoe het politieke gekonkel moet zijn achter gesloten deuren en ventileert daarmee ook zijn oproep om kritisch zijn naar ministers, staatssecretarissen en andere mannen en vrouwen in driedelige- en mantelpakjes.
Waar het in een thriller natuurlijk om draait, is de spanning. En die is in De prijs meer dan genoeg aanwezig. Het blijft lang onduidelijk wie er aan welke touwtjes trekt en met welke bedoelingen, maar duidelijk is wel dat Sixtus een machtige en haast ongrijpbare tegenstander is. Daarnaast kruipt Betten onder de huid van de lezer tijdens ‘de praktijk’ van PrizeTag. De achtervolgingen worden spannend neergezet en de lezer zal de claustrofobie voelen, zeker wanneer het spel steeds gewelddadiger wordt.
De personages zoals Wander Reeker en anderen zijn goed neergezet, maar gaan niet echt de diepte in. Dat is geen gemis in De prijs, waar het meer draait om de plot en de spanning. Betten schuwt niet om hoofdpersonages waar de lezer een band mee krijgt, te slachtofferen. Wees daar beducht op, want meer dan eens verdwijnen ze ineens van het podium.
Resumé: Erik Betten lijdt geenszins aan het ‘tweede boek syndroom’. De prijs is een thriller vol suspense, leest heerlijk en kent een plot waarin actualiteit met een gezonde dosis fictie wordt gecombineerd.