Faye Kellerman (1952) is afkomstig uit de Verenigde Staten waar zij samen met haar man en tevens thrillerschrijver Jonathan Kellerman in Californië woont en met wie zij ook samen een aantal boeken heeft geschreven. De Doodsformule is nummer 23 in de rij van de ‘Decker en Lazarus’ thrillers, waarvan het eerste boek alweer in 1986 verscheen. Dit is ons eerste gelezen boek in deze reeks, wat geen beletsel is het boek te lezen. Op een aantal momenten wordt verwezen naar een voorgaande gebeurtenis, maar dat is geenszins storend voor iemand die voor het eerst kennis maakt met Peter Decker en zijn vrouw Rina Lazarus. Lees hieronder onze recensie van deze thriller!
De hoofdrollen in dit boek worden vertolkt door Peter Decker, rechercheur, zijn vrouw Rina Lazarus en Tyler McAdams. Die laatste is een oud-rechercheur van Greenbury die rechten is gaan studeren aan de universiteit van Harvard. Om te studeren voor tentamens keert Tyler terug naar Greenbury en logeert bij Peter Decker.
Greenbury is een rustige stad waar de laatste moord een jaar geleden is gepleegd. Op dat moment wordt in de bossen een naakt lichaam gevonden, waarbij alle voortekenen wijzen op zelfmoord. Decker vertrouwt de zaak niet en gaat samen met Tyler op onderzoek uit.
Het lichaam is van een wiskundestudent van de lokale universiteit en al snel blijkt dat de studie weleens verband kan houden met de doodsoorzaak. Studiebegeleiders en medestudenten lijken er verborgen agenda’s op na te houden. Daarnaast heeft een vrouwelijke verdachte wel heel veel belangstelling voor Tyler. Nadat er een tweede lichaam wordt gevonden lijkt het erop dat er een verband bestaat tussen beide slachtoffers, de universiteit en het scriptieonderwerp van het eerste slachtoffer en de verdachten.
Doodsformule doet zijn naam eer aan. Het verhaal draait onder andere om wiskundige formules, die net als voor beide rechercheurs ook voor de lezer niet eenvoudig te begrijpen zijn. Gedurende het boek wordt je meegenomen in de betekenis van verschillende wiskundige formules en wat deze in de praktijk kunnen betekenen. Ook lijken meerdere gebeurtenissen met elkaar te maken te hebben, echter kennen zij wel een eigen verhaal. Dit maakt het boek erg afwisselend.
Het boek is in de derde persoon geschreven waarbij je de personages slechts oppervlakkig leert kennen. Doordat dit een boek uit een langlopende serie is, is dit logisch. De gevoelens tussen Tyler en de vrouwelijke verdachte worden echter wel heel globaal beschreven. Qua verhaal blijft het lang onduidelijk hoe de feitelijke situatie nu echt in elkaar steekt en of er nu echt sprake is van zelfmoord of niet en wat de verhoudingen tussen de verschillende gebeurtenissen zijn. Dat maakt dat je het boek uit wil lezen.
De doodsformulie is al met al een prettig lezende thriller met een goede en spannende verhaallijn.
De hoofdrollen in dit boek worden vertolkt door Peter Decker, rechercheur, zijn vrouw Rina Lazarus en Tyler McAdams. Die laatste is een oud-rechercheur van Greenbury die rechten is gaan studeren aan de universiteit van Harvard. Om te studeren voor tentamens keert Tyler terug naar Greenbury en logeert bij Peter Decker.
Greenbury is een rustige stad waar de laatste moord een jaar geleden is gepleegd. Op dat moment wordt in de bossen een naakt lichaam gevonden, waarbij alle voortekenen wijzen op zelfmoord. Decker vertrouwt de zaak niet en gaat samen met Tyler op onderzoek uit.
Het lichaam is van een wiskundestudent van de lokale universiteit en al snel blijkt dat de studie weleens verband kan houden met de doodsoorzaak. Studiebegeleiders en medestudenten lijken er verborgen agenda’s op na te houden. Daarnaast heeft een vrouwelijke verdachte wel heel veel belangstelling voor Tyler. Nadat er een tweede lichaam wordt gevonden lijkt het erop dat er een verband bestaat tussen beide slachtoffers, de universiteit en het scriptieonderwerp van het eerste slachtoffer en de verdachten.
Doodsformule doet zijn naam eer aan. Het verhaal draait onder andere om wiskundige formules, die net als voor beide rechercheurs ook voor de lezer niet eenvoudig te begrijpen zijn. Gedurende het boek wordt je meegenomen in de betekenis van verschillende wiskundige formules en wat deze in de praktijk kunnen betekenen. Ook lijken meerdere gebeurtenissen met elkaar te maken te hebben, echter kennen zij wel een eigen verhaal. Dit maakt het boek erg afwisselend.
Het boek is in de derde persoon geschreven waarbij je de personages slechts oppervlakkig leert kennen. Doordat dit een boek uit een langlopende serie is, is dit logisch. De gevoelens tussen Tyler en de vrouwelijke verdachte worden echter wel heel globaal beschreven. Qua verhaal blijft het lang onduidelijk hoe de feitelijke situatie nu echt in elkaar steekt en of er nu echt sprake is van zelfmoord of niet en wat de verhoudingen tussen de verschillende gebeurtenissen zijn. Dat maakt dat je het boek uit wil lezen.
De doodsformulie is al met al een prettig lezende thriller met een goede en spannende verhaallijn.