Fiona Cummins heeft verschillende awards gewonnen voor haar werk als showbusiness verslaggever bij de Daily Mirror. Ze heeft een schrijversopleiding aan de Faber Academy gevolgd. De Verzamelaar is haar debuut en wist in het Verenigd Koninkrijk meteen door te dringen tot de bestsellerlijsten.
In De Verzamelaar is het gelijknamige personage klaar voor de jacht. Hij is de beheerder van het macabere ‘bottenmuseum’ dat hij geërfd heeft van zijn familie en het wordt tijd voor een nieuwe aanwinst. Hij heeft zijn oog laten vallen op de zesjarige Jakey Frith. Dit jongetje lijdt aan het ‘Stenen man syndroom’. Dit houdt in dat hij steeds meer botten krijgt waardoor als het ware een tweede skelet wordt gevormd. Precies wat de Verzamelaar zoekt. Jakey’s vader Erdman en agente Etta Fitzroy bundelen de krachten en zetten alles op alles om Jakey te vinden voor het te laat is…
Het boek wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Het is niet altijd meteen duidelijk wie precies aan het woord is, dus de aandacht moet er wel bijgehouden worden. Het boek is ingedeeld in dagen die boven de hoofdstukken staan. De hoofdstukken zelf zijn weer onderverdeeld in tijdsaanduidingen. Hierdoor kruipt het verhaal onder je huid, want je leeft bijna in real time met de personages mee.
Over de personages gesproken…die komen in De Verzamelaar goed uit de verf. Vooral Erdman en Etta worden prima uitgewerkt en hebben ieder zo hun eigen problemen en issues. Hierdoor worden ze menselijk en trekt de lezer zich het lot van deze karakters extra aan. Zo wordt de druk en het verdriet dat het gezin Frith ondervindt door de ziekte van Jakey mooi in beeld gebracht. Dit zorgt voor nog een extra laag in het boek. Ook de personages die een minder grote rol spelen krijgen voldoende diepgang om ze geloofwaardig te maken.
En last but not least: De Verzamelaar zelf. Wat een verknipt persoon is hij en wat wordt dat door Cummins goed in beeld gebracht! Enerzijds leidt hij een heel normaal leven met een baan en een echtgenote en anderzijds is hij constant op zoek voor nieuwe aanwinsten voor zijn bottenmuseum. In lange tijd zijn wij niet zo’n enge en angstaanjagende dader in een thriller tegengekomen.
Uit niets is op te maken dat dit een debuut is. De schrijfstijl is vloeiend en het boek nodigt constant uit om door te lezen. Kortom, De Verzamelaar is een thriller die een beetje thrillerliefhebber zeker gelezen moet hebben! Het zou ons niks verbazen als deze thriller in vele thrillerlijstjes van 2017 een hoge positie gaat innemen!
In De Verzamelaar is het gelijknamige personage klaar voor de jacht. Hij is de beheerder van het macabere ‘bottenmuseum’ dat hij geërfd heeft van zijn familie en het wordt tijd voor een nieuwe aanwinst. Hij heeft zijn oog laten vallen op de zesjarige Jakey Frith. Dit jongetje lijdt aan het ‘Stenen man syndroom’. Dit houdt in dat hij steeds meer botten krijgt waardoor als het ware een tweede skelet wordt gevormd. Precies wat de Verzamelaar zoekt. Jakey’s vader Erdman en agente Etta Fitzroy bundelen de krachten en zetten alles op alles om Jakey te vinden voor het te laat is…
Het boek wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Het is niet altijd meteen duidelijk wie precies aan het woord is, dus de aandacht moet er wel bijgehouden worden. Het boek is ingedeeld in dagen die boven de hoofdstukken staan. De hoofdstukken zelf zijn weer onderverdeeld in tijdsaanduidingen. Hierdoor kruipt het verhaal onder je huid, want je leeft bijna in real time met de personages mee.
Over de personages gesproken…die komen in De Verzamelaar goed uit de verf. Vooral Erdman en Etta worden prima uitgewerkt en hebben ieder zo hun eigen problemen en issues. Hierdoor worden ze menselijk en trekt de lezer zich het lot van deze karakters extra aan. Zo wordt de druk en het verdriet dat het gezin Frith ondervindt door de ziekte van Jakey mooi in beeld gebracht. Dit zorgt voor nog een extra laag in het boek. Ook de personages die een minder grote rol spelen krijgen voldoende diepgang om ze geloofwaardig te maken.
En last but not least: De Verzamelaar zelf. Wat een verknipt persoon is hij en wat wordt dat door Cummins goed in beeld gebracht! Enerzijds leidt hij een heel normaal leven met een baan en een echtgenote en anderzijds is hij constant op zoek voor nieuwe aanwinsten voor zijn bottenmuseum. In lange tijd zijn wij niet zo’n enge en angstaanjagende dader in een thriller tegengekomen.
Uit niets is op te maken dat dit een debuut is. De schrijfstijl is vloeiend en het boek nodigt constant uit om door te lezen. Kortom, De Verzamelaar is een thriller die een beetje thrillerliefhebber zeker gelezen moet hebben! Het zou ons niks verbazen als deze thriller in vele thrillerlijstjes van 2017 een hoge positie gaat innemen!
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
In De Verzamelaar is het gelijknamige personage klaar voor de jacht. Hij is de beheerder van het macabere ‘bottenmuseum’ dat hij geërfd heeft van zijn familie en het wordt tijd voor een nieuwe aanwinst. Hij heeft zijn oog laten vallen op de zesjarige Jakey Frith. Dit jongetje lijdt aan het ‘Stenen man syndroom’. Dit houdt in dat hij steeds meer botten krijgt waardoor als het ware een tweede skelet wordt gevormd. Precies wat de Verzamelaar zoekt. Jakey’s vader Erdman en agente Etta Fitzroy bundelen de krachten en zetten alles op alles om Jakey te vinden voor het te laat is…
Het boek wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Het is niet altijd meteen duidelijk wie precies aan het woord is, dus de aandacht moet er wel bijgehouden worden. Het boek is ingedeeld in dagen die boven de hoofdstukken staan. De hoofdstukken zelf zijn weer onderverdeeld in tijdsaanduidingen. Hierdoor kruipt het verhaal onder je huid, want je leeft bijna in real time met de personages mee.
Over de personages gesproken…die komen in De Verzamelaar goed uit de verf. Vooral Erdman en Etta worden prima uitgewerkt en hebben ieder zo hun eigen problemen en issues. Hierdoor worden ze menselijk en trekt de lezer zich het lot van deze karakters extra aan. Zo wordt de druk en het verdriet dat het gezin Frith ondervindt door de ziekte van Jakey mooi in beeld gebracht. Dit zorgt voor nog een extra laag in het boek. Ook de personages die een minder grote rol spelen krijgen voldoende diepgang om ze geloofwaardig te maken.
En last but not least: De Verzamelaar zelf. Wat een verknipt persoon is hij en wat wordt dat door Cummins goed in beeld gebracht! Enerzijds leidt hij een heel normaal leven met een baan en een echtgenote en anderzijds is hij constant op zoek voor nieuwe aanwinsten voor zijn bottenmuseum. In lange tijd zijn wij niet zo’n enge en angstaanjagende dader in een thriller tegengekomen.
Uit niets is op te maken dat dit een debuut is. De schrijfstijl is vloeiend en het boek nodigt constant uit om door te lezen. Kortom, De Verzamelaar is een thriller die een beetje thrillerliefhebber zeker gelezen moet hebben! Het zou ons niks verbazen als deze thriller in vele thrillerlijstjes van 2017 een hoge positie gaat innemen!