Tom Clancy overleed in 2013. Zijn werk was wereldberoemd, helemaal nadat president Ronald Reagan De jacht op de Red October zijn favoriete boek noemde. Boeken als Ereschuld, Golf van ontzetting en De beer en de draak moeten een belletje doen rinkelen bij de doorgewinterde thrillerliefhebber. Zijn werk werd ook verfilmd, waardoor het grotere publiek inmiddels ook bekend is met de naam Tom Clancy. Zelfs de gamewereld ontkwam niet aan de invloed van Clancy. Series als Ghost Recon en Rainbow Six zijn miljoenen keren verkocht. Na zijn dood namen andere schrijvers zijn werk over. Dat dit niet altijd tot kaskrakers leidt, blijkt wel uit de erfenis van Robert Ludlum. Zijn Bourne-serie werd niet even succesvol door o.a. Eric van Lustbader voortgezet en ook zijn Jon Smith-serie is qua kwaliteit nogal wisselvallig. Had het maar zo gelaten, heeft menig lezer zich al gewenst. Mark Greaney en Grant Blackwood namen de Jack Ryan-erfenis van Tom Clancy over. Van Grant Blackwood kennen we zijn samenwerking met Clancy, dat resulteerde in het best goed te pruimen Op leven en dood. Nu moet hij het echter alleen zien te rooien. Lukt hem dat met Onder vuur?

Jack Ryan jr. werkt voor de geheime dienst De Campus en is in Iran om te onderzoeken hoe het daar gesteld is met de sentimenten. Zijn maatje Seth Gregory vraagt hem op de koffie en voor hij het weet, heeft Ryan een geheime sleutel overhandigd gekregen. Kort daarna verdwijnt Gregory. En voor Jack Ryan het weet, is hij betrokken bij een complot dat zelfs zover reikt, dat het gaat om regeringen omverwerpen. Weet hij zich staande te houden?

Onder vuur is zoals gezegd het eerste stand alone boek van Blackwood in de Jack Ryan-serie. Net als Mark Greaney schrijft Blackwood onder de naam van Tom Clancy, maar het is dus zijn eigen werk. En net als zijn kompaan heeft hij gekozen voor een micro-aanpak: Onder vuur gaat alleen over Jack Ryan jr. en laat alle andere karakters uit het Jack Ryan-universum achterwege. Althans, zo nu en dan krijgt hij John Clark aan de telefoon maar daar is ook alles mee gezegd. Hiermee wijkt Blackwood erg af van de Tom Clancy-aanpak; zijn voorbeeld was meer van de grootse verhaallijnen, die totale werelddelen omvatte en complete legers aanstuurde. Blackwood heeft een ‘klein’ verhaal geschreven die bol staat van de intrige, spionage en veel actie. Daarmee is het meer een actiethriller geworden dan een boek dat in de Jack Ryan-serie past.

De schrijfstijl van Blackwood is goed. Hij schrijft snel en helder. Toch zijn de personages en intriges die hij te berde brengt, niet altijd even overzichtelijk. Blackwood lijkt een spinnenweb van complotten te willen spannen, waardoor de lezer soms het spoor bijster is. Het helpt ook niet dat de personages erg eendimensionaal blijven en dat de lezer zich dus niet identificeert met wie dan ook. Daar komt bij dat er veel gebeurt, en het geen plaatsvindt ook niet altijd even realistisch lijkt. Jack Ryan is de zoon van de Amerikaanse president maar gaat als een soort Rambo door Dagestan en Iran zonder dat mensen hem herkennen. Dat lijkt vergezocht, net als de intrige waarbij hij betrokken raakt. Dit alles doet af aan de leesplezier en dat is zonde, want de naam Clancy prijkt op de kaft.

Al met al is het Blackwood niet gelukt om ook maar in de schaduw van wijlen grootmeester Clancy te staan. Eigenlijk is Onder vuur niet meer dan een aardige actiethriller in het genre Andy McNab of Chris Ryan.