In een land zonder vogels is het zevende boek van wijlen auteur Harry Kalmer, die in 2019 op 64-jarige leeftijd overleed. De Zuid-Afrikaan was in eerste instantie werkzaam als copywriter en brak daarna in eigen land door als auteur. De rest van de wereld maakte kennis met Kalmer door zijn roman A thousand tales of Johannesburg. In Nederland verscheen begin 2021 In een land zonder vogels, dat op mooie wijze is vertaald door Rob van der Veer.
Maak kennis met Adam Burger, een al wat oudere man die zijn dagen slijt aan de kust van Zuid-Afrika. Hij struint wat rond en drinkt menig flesje wijn. Een alledaags tafereel, ware het niet dat het jaren na de Wending is; de econocratie van de Zuid-Afrikaanse samenleving. De overheid heeft een stap opzij gedaan en het land wordt bestuurd door een Koreaanse corporatie. De welvaart is in het land nog nooit zo hoog geweest, maar onder dit vernis van vooruitgang heerst onvrede.
Burger is weduwnaar, sinds zijn vrouw Sybille een paar jaar geleden overleed. Niet van nature, maar doordat ze ter dood werd veroordeeld omdat ze een Bijbel bezat. Het is niet het enige rauwe randje van de hedendaagse samenleving. Ook het klimaat is drastisch veranderd. De zon is letterlijk verschroeiend, terwijl op het noordelijk halfrond nauwelijks meer leven mogelijk is door de ijstijd daar. Honderdduizenden rijke westerlingen zijn gevlucht naar ‘het nieuwe’ Zuid-Afrika om daar in veiligheid een nieuw leven op te bouwen.
Zoals gezegd heerst er een hoop onvrede in deze dystopische toekomst. Adam Burger was vroeger arts en wordt door het verzet gevraagd een gewonde strijder te opereren. Dat doet hij, maar daarna valt de corporatie met haar gardisten binnen. Er vallen tientallen doden en Burger vlucht voor zijn leven…
Harry Kalmer weet met In het land zonder vogels een duistere toekomst te schetsen met een wereld die op het eerste gezicht best goed leefbaar is, maar bij nader inzien veel haarscheurtjes vertoont. Het klimaat is verslechterd, de overheid bestaat niet meer, en de onderdrukking bij overtredingen van de wet is afschuwwekkend. En…de vogels vliegen niet meer. Het is een wereld die onder de huid kruipt.
Tegelijkertijd lijkt Kalmer met deze roman een waarschuwing af te willen geven. Als je, uit het oogpunt van egoïsme, alleen maar voor eigen gewin gaat, is dat het begin van het eind. Achter je veilige muren van de wijk is het misschien goed vertoeven, maar de rest van de wereld gaat mede daardoor ten onder. De waarschuwing die Kalmer afgeeft, is dat we moeten blijven denken om onze medemens. Dit trekt Kalmer door naar het klimaat, dat in In een land zonder vogels met grote snelheid is veranderd. In Europa heerst een nieuwe ijstijd, terwijl in Zuid-Afrika de zon letterlijk mensen kan doden. Dit is veroorzaakt door inmenging van de mens, die chemicaliën in de stratosfeer heeft gepompt.
Kalmer gebruikt in het boek twee verhaallijnen; die van de tegenwoordige tijd (ergens in de toekomst) en die van het verleden, waarmee hij laat zien waarom Burger doet wat hij doet. Die hoofdstukken zijn cursief, zodat het voor de lezer duidelijk is dat dit een tijdsverspringing betreft.
Het personage Adam Burger geeft weinig om zijn medemens, maar wordt aan het denken gezet als zijn hulp wordt ingeroepen. Als daarna via een onverwachtse wending blijkt dat Burger toch een andere inborst lijkt te hebben, wordt de lezer verrast. Heeft Burger dan echt geen eigen persoonlijkheid of wil? Die onverwachtse wending roept ook een andere vraag op; waardoor wordt Burger eigenlijk écht gedreven? Aan het eind van de roman, wordt Burger nógmaals tot de orde geroepen door zijn innerlijke ik. Dit zorgt definitief voor andere inzichten en verandering van het morele kompas bij de hoofdrolspeler. Dat blijkt een interessant gegeven; mensen kunnen tóch veranderen, wat vertrouwen geeft voor de toekomst van de dystopische wereld die Kalmer schetst. Enige kritiekpuntje; die laatste ommezwaai van het morele kompas had uitgebreider beschreven mogen worden om nog geloofwaardiger over te komen.
In een land zonder vogels zal door de ene lezer worden betiteld als een dystopische roman waar met name de veranderde wereld centraal staat, en door de ander als een roman waarin de toekomst wordt gebruikt als waarschuwing voor de valkuilen in de hedendaagse maatschappij. Wat onverlet blijft, is dat Kalmer met deze roman laat zien een getalenteerde auteur te zijn met een indringende pen. Een bijzonder boek, dat je bijblijft.
Maak kennis met Adam Burger, een al wat oudere man die zijn dagen slijt aan de kust van Zuid-Afrika. Hij struint wat rond en drinkt menig flesje wijn. Een alledaags tafereel, ware het niet dat het jaren na de Wending is; de econocratie van de Zuid-Afrikaanse samenleving. De overheid heeft een stap opzij gedaan en het land wordt bestuurd door een Koreaanse corporatie. De welvaart is in het land nog nooit zo hoog geweest, maar onder dit vernis van vooruitgang heerst onvrede.
Burger is weduwnaar, sinds zijn vrouw Sybille een paar jaar geleden overleed. Niet van nature, maar doordat ze ter dood werd veroordeeld omdat ze een Bijbel bezat. Het is niet het enige rauwe randje van de hedendaagse samenleving. Ook het klimaat is drastisch veranderd. De zon is letterlijk verschroeiend, terwijl op het noordelijk halfrond nauwelijks meer leven mogelijk is door de ijstijd daar. Honderdduizenden rijke westerlingen zijn gevlucht naar ‘het nieuwe’ Zuid-Afrika om daar in veiligheid een nieuw leven op te bouwen.
Zoals gezegd heerst er een hoop onvrede in deze dystopische toekomst. Adam Burger was vroeger arts en wordt door het verzet gevraagd een gewonde strijder te opereren. Dat doet hij, maar daarna valt de corporatie met haar gardisten binnen. Er vallen tientallen doden en Burger vlucht voor zijn leven…
Harry Kalmer weet met In het land zonder vogels een duistere toekomst te schetsen met een wereld die op het eerste gezicht best goed leefbaar is, maar bij nader inzien veel haarscheurtjes vertoont. Het klimaat is verslechterd, de overheid bestaat niet meer, en de onderdrukking bij overtredingen van de wet is afschuwwekkend. En…de vogels vliegen niet meer. Het is een wereld die onder de huid kruipt.
Tegelijkertijd lijkt Kalmer met deze roman een waarschuwing af te willen geven. Als je, uit het oogpunt van egoïsme, alleen maar voor eigen gewin gaat, is dat het begin van het eind. Achter je veilige muren van de wijk is het misschien goed vertoeven, maar de rest van de wereld gaat mede daardoor ten onder. De waarschuwing die Kalmer afgeeft, is dat we moeten blijven denken om onze medemens. Dit trekt Kalmer door naar het klimaat, dat in In een land zonder vogels met grote snelheid is veranderd. In Europa heerst een nieuwe ijstijd, terwijl in Zuid-Afrika de zon letterlijk mensen kan doden. Dit is veroorzaakt door inmenging van de mens, die chemicaliën in de stratosfeer heeft gepompt.
Kalmer gebruikt in het boek twee verhaallijnen; die van de tegenwoordige tijd (ergens in de toekomst) en die van het verleden, waarmee hij laat zien waarom Burger doet wat hij doet. Die hoofdstukken zijn cursief, zodat het voor de lezer duidelijk is dat dit een tijdsverspringing betreft.
Het personage Adam Burger geeft weinig om zijn medemens, maar wordt aan het denken gezet als zijn hulp wordt ingeroepen. Als daarna via een onverwachtse wending blijkt dat Burger toch een andere inborst lijkt te hebben, wordt de lezer verrast. Heeft Burger dan echt geen eigen persoonlijkheid of wil? Die onverwachtse wending roept ook een andere vraag op; waardoor wordt Burger eigenlijk écht gedreven? Aan het eind van de roman, wordt Burger nógmaals tot de orde geroepen door zijn innerlijke ik. Dit zorgt definitief voor andere inzichten en verandering van het morele kompas bij de hoofdrolspeler. Dat blijkt een interessant gegeven; mensen kunnen tóch veranderen, wat vertrouwen geeft voor de toekomst van de dystopische wereld die Kalmer schetst. Enige kritiekpuntje; die laatste ommezwaai van het morele kompas had uitgebreider beschreven mogen worden om nog geloofwaardiger over te komen.
In een land zonder vogels zal door de ene lezer worden betiteld als een dystopische roman waar met name de veranderde wereld centraal staat, en door de ander als een roman waarin de toekomst wordt gebruikt als waarschuwing voor de valkuilen in de hedendaagse maatschappij. Wat onverlet blijft, is dat Kalmer met deze roman laat zien een getalenteerde auteur te zijn met een indringende pen. Een bijzonder boek, dat je bijblijft.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Maak kennis met Adam Burger, een al wat oudere man die zijn dagen slijt aan de kust van Zuid-Afrika. Hij struint wat rond en drinkt menig flesje wijn. Een alledaags tafereel, ware het niet dat het jaren na de Wending is; de econocratie van de Zuid-Afrikaanse samenleving. De overheid heeft een stap opzij gedaan en het land wordt bestuurd door een Koreaanse corporatie. De welvaart is in het land nog nooit zo hoog geweest, maar onder dit vernis van vooruitgang heerst onvrede.
Burger is weduwnaar, sinds zijn vrouw Sybille een paar jaar geleden overleed. Niet van nature, maar doordat ze ter dood werd veroordeeld omdat ze een Bijbel bezat. Het is niet het enige rauwe randje van de hedendaagse samenleving. Ook het klimaat is drastisch veranderd. De zon is letterlijk verschroeiend, terwijl op het noordelijk halfrond nauwelijks meer leven mogelijk is door de ijstijd daar. Honderdduizenden rijke westerlingen zijn gevlucht naar ‘het nieuwe’ Zuid-Afrika om daar in veiligheid een nieuw leven op te bouwen.
Zoals gezegd heerst er een hoop onvrede in deze dystopische toekomst. Adam Burger was vroeger arts en wordt door het verzet gevraagd een gewonde strijder te opereren. Dat doet hij, maar daarna valt de corporatie met haar gardisten binnen. Er vallen tientallen doden en Burger vlucht voor zijn leven…
Harry Kalmer weet met In het land zonder vogels een duistere toekomst te schetsen met een wereld die op het eerste gezicht best goed leefbaar is, maar bij nader inzien veel haarscheurtjes vertoont. Het klimaat is verslechterd, de overheid bestaat niet meer, en de onderdrukking bij overtredingen van de wet is afschuwwekkend. En…de vogels vliegen niet meer. Het is een wereld die onder de huid kruipt.
Tegelijkertijd lijkt Kalmer met deze roman een waarschuwing af te willen geven. Als je, uit het oogpunt van egoïsme, alleen maar voor eigen gewin gaat, is dat het begin van het eind. Achter je veilige muren van de wijk is het misschien goed vertoeven, maar de rest van de wereld gaat mede daardoor ten onder. De waarschuwing die Kalmer afgeeft, is dat we moeten blijven denken om onze medemens. Dit trekt Kalmer door naar het klimaat, dat in In een land zonder vogels met grote snelheid is veranderd. In Europa heerst een nieuwe ijstijd, terwijl in Zuid-Afrika de zon letterlijk mensen kan doden. Dit is veroorzaakt door inmenging van de mens, die chemicaliën in de stratosfeer heeft gepompt.
Kalmer gebruikt in het boek twee verhaallijnen; die van de tegenwoordige tijd (ergens in de toekomst) en die van het verleden, waarmee hij laat zien waarom Burger doet wat hij doet. Die hoofdstukken zijn cursief, zodat het voor de lezer duidelijk is dat dit een tijdsverspringing betreft.
Het personage Adam Burger geeft weinig om zijn medemens, maar wordt aan het denken gezet als zijn hulp wordt ingeroepen. Als daarna via een onverwachtse wending blijkt dat Burger toch een andere inborst lijkt te hebben, wordt de lezer verrast. Heeft Burger dan echt geen eigen persoonlijkheid of wil? Die onverwachtse wending roept ook een andere vraag op; waardoor wordt Burger eigenlijk écht gedreven? Aan het eind van de roman, wordt Burger nógmaals tot de orde geroepen door zijn innerlijke ik. Dit zorgt definitief voor andere inzichten en verandering van het morele kompas bij de hoofdrolspeler. Dat blijkt een interessant gegeven; mensen kunnen tóch veranderen, wat vertrouwen geeft voor de toekomst van de dystopische wereld die Kalmer schetst. Enige kritiekpuntje; die laatste ommezwaai van het morele kompas had uitgebreider beschreven mogen worden om nog geloofwaardiger over te komen.
In een land zonder vogels zal door de ene lezer worden betiteld als een dystopische roman waar met name de veranderde wereld centraal staat, en door de ander als een roman waarin de toekomst wordt gebruikt als waarschuwing voor de valkuilen in de hedendaagse maatschappij. Wat onverlet blijft, is dat Kalmer met deze roman laat zien een getalenteerde auteur te zijn met een indringende pen. Een bijzonder boek, dat je bijblijft.