Helene Flood (1982) is psycholoog en wetenschapper en volgde een acteursopleiding. Ze woont met haar man en twee zoons in Oslo. In 2020 debuteerde ze met De therapeut, die meteen de Noorse bestsellerlijsten veroverde. Met De man van nummer 12 brengt ze haar tweede thriller uit.
In een heel gewone woonwijk in een buitenwijk van Oslo is een moord gepleegd. Als blijkt dat de dader zonder inbraak binnen is gekomen, loopt de spanning in het appartementencomplex op, helemaal als de bewoners elkaar gaan verdenken. En heeft er ook iemand uit het complex iets te maken met de verdwijnende huiskatten uit de buurt?
Rikke, een van de bewoonsters van het complex, is de hoofdpersoon in dit boek. Vanuit haar beleving wordt het verhaal verteld. Van dag tot dag wordt de lezer meegenomen in de zoektocht naar de dader. Voor Rikke speelt nog iets anders een rol: zal zij haar geheim kunnen bewaren? Af en toe wordt er een blik in het verleden geworpen, waardoor de gebeurtenissen in het nu steeds beter te begrijpen zijn.
Flood schrijft indringend, met veel aandacht voor de emoties van de hoofdpersoon. Dit neemt de lezer meteen mee de diepte in.
Ik ga weer naar de badkamer en zie mezelf in een onbewaakt ogenblik in de spiegel. De spanning is op mijn gezicht te lezen, mijn haar is losgeraakt uit de paardenstaart, mijn ogen zijn opengesperd en er ligt een doodsbange blik in.
Rechercheur Gundersen, die in De therapeut het politie-onderzoek leidde, wordt ook bij deze zaak betrokken. Rikke komt hem regelmatig tegen.
Gundersen kijkt naar me. Het is een techniek, besef ik, iets waartoe journalisten soms ook hun toevlucht nemen. Ik heb het Jorgen zien doen. Als je een bewering met stilte beantwoordt heeft degene die praat het gevoel dat hij meer moet zeggen, het moet uitleggen of er dieper op in moet gaan.
Juist door de uitgebreide omschrijvingen van de buurtbewoners, de onderlinge gesprekken en hun gezamenlijke geschiedenis, wordt de lezer op een dwaalspoor gebracht. Ineens lijkt iedereen verdacht en is het aannemelijk dat er een moord door hen gepleegd zou zijn. Op deze wijze laat Flood zien dat beschaving soms maar een dun laagje is…
De spanning is subtiel, maar blijft aanwezig gedurende het hele boek. Pas op het eind komt het tot een verrassende en onverwachte ontmaskering van de dader.
Al met al is De man van nummer 12 een goede thriller, die laat zien dat beschaving maar een dun laagje is…
Ik geniet tegenwoordig ter ontspanning van spannende boeken, historische romans, fantasy en science fiction, maar uitstapjes naar andere genres maak ik ook wel. Belangrijk voor mij aan een boek is dat ik graag meegenomen word naar een andere wereld, een ander milieu of een andere cultuur. Bij een thriller vind ik het belangrijk dat het lang spannend blijft en dat ik nieuwsgierig word gemaakt naar de personen in het boek.