Aan alles komt een eind, en zo ook aan de Bergmankronieken, de Scandinavische serie die het schrijversduo Michael Hjorth en Hans Rosenfeldt onder de naam Hjorth Rosenfeldt veertien jaar geleden startte met het boek Wat verborgen is. In de afgelopen jaren zijn de lezers meegegroeid met alle eigenzinnige personages en heeft men kunnen genieten van de zinderende plots van de boeken. Het feit dat het wachten op een volgend deel in de reeks tergend lang aanvoelde, zegt genoeg. De schuld is het slotstuk en belooft alle open eindes te sluiten.
Het kan bijna niet, maar nog meer dan in de voorgaande delen draait het in De schuld volledig om Sebastian Bergman. Letterlijk dit keer, want aanwijzingen op de plaats delict, achtergelaten door een intelligente moordenaar, hebben verband met gebeurtenissen uit het leven van de excentrieke ex-profiler. De afdeling Moordzaken van de Nationale Recherche staat onder druk sinds vaste – en geliefde – collega Billy is ontmaskerd als seriemoordenaar. De recente moorden zijn een laatste kans voor het team, onder leiding van Sebastians dochter Vanja Lithner, om zich te bewijzen en hun voortbestaan te waarborgen. Maar door de persoonlijke link naar Sebastian, zijn ze genoodzaakt om zijn hulp in te schakelen, terwijl ze het besluit hadden genomen niet meer met hem samen te werken. Zal zijn terugkeer het team helpen of juist het laatste zetje geven naar opheffing? En meer nog; zal Sebastian eindelijk zijn trauma’s uit het verleden onder ogen zien, waardoor hij zijn oude leven voorgoed achter zich kan laten? Eén ding is zeker, de moordenaar heeft een persoonlijke vete met Sebastian en is vastbesloten die te winnen.
Vreemdgaan met getrouwde vrouwen. Een collega publiekelijk te schande te zetten. Iemand vernederen door zelfvoldaan het tegendeel te bewijzen. De verkeerde vragen stellen om tot het juiste antwoord te geraken. Er zijn veel redenen te noemen waarom men een hekel kan hebben aan Sebastian Bergman. De pyschologische onderzoeker heeft in zijn leven veel vijanden gemaakt, bewust of onbewust, en ondervind daar nu de gevolgen van. Maar uit welke hoek deze ogenschijnlijk op wraak beluste moorden komen, heeft hij geen idee van. Zeker niet omdat hij tot inkeer is gekomen. Sebastian leidt een alcohol- en seksloos bestaan, draagt zorg aan zijn dierbaren, zoekt nieuwe hobby’s en heeft afstand genomen van zijn werk bij de afdeling Moordzaken. En juist op dit moment wordt hij geconfronteerd met de gruwelijke belevenissen uit zijn verleden.
Naast Sebastian maken de bijrollen ook de nodige ontwikkelingen door; hetgeen het sterkste aspect uit deze grandioze reeks is. Met het wegvallen van Billy heeft het team iemand anders nodig die door anders te denken een doorbraak weet te bewerkstelligen. Billy was het meesterbrein en kon verbanden leggen die anderen niet zagen. Nieuwkomer Carlos ontpopt zich in dit laatste deel en profileert zich in het licht van Billy. Door zijn brutale nieuwsgierigheid en het stellen van de juiste vragen, weet hij telkens tot inzichten te komen – buiten de randjes van het gebaande onderzoek. Daarnaast worden er ook twee leden van andere teams toegevoegd, die ieder hun eigen (dubbel)rol hebben. Je zou denken door deze nieuwe karakterontwikkelingen dat Rosenfeldt nog verhalen genoeg heeft voor dit team, maar ze breien er toch een eind aan. Helaas, maar de welbekende kier in de deur is gevonden.
De schuld is het ultieme eindspel van de Bergmankronieken. Het is allesomvattend en bevat alle sterke aspecten die de gehele serie zo uniek maken. Dat het merendeel rondom Sebastian draait, is een vernuftige zet van Hjorth Rosenfeldt, al moet de lezer tot de laatste 30 pagina’s wachten totdat alles duidelijk wordt. Het is in De schuld het enige smetje op dit verder fantastische boek. Het auteursduo had meer tijd aan de ontknoping van de rode draad in de reeks moeten besteden, dat past bij hun protagonist.
De Bergmankronieken zijn ten einde, en zo nemen we ook afscheid van Sebastian Bergman. Met dit gedenkwaardige personage hebben zij een unieke protagonist gecreëerd die het hart van de lezers is ingekropen. Dit is één van de beste, zo niet de beste Scandinavische thrillerserie. It’s all about Sebastian Bergman, it’s all about Hjorth Rosenfeldt!
