James Patterson is één van de meest bekende en best verdienende thrillerschrijvers van de wereld en behoeft eigenlijk geen introductie. In 1976 won hij met zijn debuut meteen de Edgar Allen Poe Award en sindsdien heeft hij niet stilgezeten. Zijn meest bekende reeksen zijn die rondom Alex Cross en The Women’s Murder Club. Deze boeken zijn ook in Nederland erg populair. Sinds een paar jaar werkt Patterson vaak samen met andere auteurs. Zo heeft hij Moordhuis geschreven met David Ellis. Naast thrillers schrijft hij ook jeugd- en tienerboeken.
In Moordhuis is de hoofdrol weggelegd voor Jenna Murphy. Na een mislukte carrière bij de politie van New York komt ze op aanraden van haar oom terug naar de Hamptons in de hoop daar een nieuw leven op te kunnen bouwen. Als een bekende Hollywoodregisseur en zijn minnares in een verlaten villa vermoord worden aangetroffen, wordt Jenna meegezogen in een omvangrijk onderzoek. Al snel komt ze erachter dat deze villa een duistere geschiedenis heeft en dat haar eigen familie er misschien ook wel mee te maken heeft…
Moordhuis wordt verteld in een aantal delen en die delen springen in de tijd. De villa waar de slachtoffers worden gevonden loopt als een rode draad door het boek en in ieder deel komen we meer over de geschiedenis van dit zogenaamde “moordhuis” te weten. Het huis is als het ware een extra personage in het verhaal. Je moet wel goed in de gaten houden in welke tijdsperiode je zit, want anders zou je de draad kunnen kwijtraken.
Kenmerkend voor de stijl van Patterson zijn de korte hoofdstukken en de flitsende, haast filmische schrijfstijl en in Moordhuis is dat niet anders. Hierdoor vlieg je door het boek heen, ondanks dat het bijna 450 pagina’s telt. Bovendien eindigen deze hoofdstukjes vaak met een cliffhanger en dat vergroot het leesplezier alleen nog maar meer.
Het boek zit zeer goed in elkaar. Je probeert te bedenken wie de dader kan zijn en net als je denkt dat je het weet, zet Patterson je weer op het verkeerde been. En dan heeft hij ook nog een leuke twist voor de lezer in petto, die wij in elk geval niet zagen aankomen.
De kwaliteit van de boeken van Patterson was de afgelopen jaren niet altijd even hoog, maar met Moordhuis heeft hij weer een ouderwets goede en spannende thriller neergezet!
In Moordhuis is de hoofdrol weggelegd voor Jenna Murphy. Na een mislukte carrière bij de politie van New York komt ze op aanraden van haar oom terug naar de Hamptons in de hoop daar een nieuw leven op te kunnen bouwen. Als een bekende Hollywoodregisseur en zijn minnares in een verlaten villa vermoord worden aangetroffen, wordt Jenna meegezogen in een omvangrijk onderzoek. Al snel komt ze erachter dat deze villa een duistere geschiedenis heeft en dat haar eigen familie er misschien ook wel mee te maken heeft…
Moordhuis wordt verteld in een aantal delen en die delen springen in de tijd. De villa waar de slachtoffers worden gevonden loopt als een rode draad door het boek en in ieder deel komen we meer over de geschiedenis van dit zogenaamde “moordhuis” te weten. Het huis is als het ware een extra personage in het verhaal. Je moet wel goed in de gaten houden in welke tijdsperiode je zit, want anders zou je de draad kunnen kwijtraken.
Kenmerkend voor de stijl van Patterson zijn de korte hoofdstukken en de flitsende, haast filmische schrijfstijl en in Moordhuis is dat niet anders. Hierdoor vlieg je door het boek heen, ondanks dat het bijna 450 pagina’s telt. Bovendien eindigen deze hoofdstukjes vaak met een cliffhanger en dat vergroot het leesplezier alleen nog maar meer.
Het boek zit zeer goed in elkaar. Je probeert te bedenken wie de dader kan zijn en net als je denkt dat je het weet, zet Patterson je weer op het verkeerde been. En dan heeft hij ook nog een leuke twist voor de lezer in petto, die wij in elk geval niet zagen aankomen.
De kwaliteit van de boeken van Patterson was de afgelopen jaren niet altijd even hoog, maar met Moordhuis heeft hij weer een ouderwets goede en spannende thriller neergezet!