James Patterson verkocht al honderden miljoenen thrillers. Zijn Alex Cross- en Women’s Murder Club-reeksen zijn razendpopulair. Hij schreef echter ook veel boeken met coauteurs, zoals Bill Clinton en J.D. Barker. Niet de minste dus. Zijn nieuwste boek heet Zijn laatste leugen en is samen met schrijver en advocaat David Ellis geschreven.
Maak kennis met David en Marcie Bowers, een graag gezien stel uit Hemingway Grove (HG). David is eigenaar van een goedlopende pub/restaurant, Marcie is advocaat. Hun leven verandert wanneer ze op een dag op een auto te water stuiten. David aarzelt geen moment en duikt achter de auto aan. resultaat: hij redt de bestuurder, maar zet zijn eigen leven op het spel.
Zijn laatste leugen begint steengoed met snellopende hoofdstukken waarin direct helder wordt: hier is veel meer aan de hand dan een gelukkig echtpaar en een geslaagde reddingsactie. Want nadat David de autobestuurder heeft gered, gebeuren er in korte tijd bijzondere dingen; een inbraak, een koffiepot in een wasmachine (ja, echt…), een hond die uit de tuin is vrijgelaten. Zaken die niet pluis zijn. Het lijkt erop dat de historie van David, zoals de titel Zijn laatste leugen al aangeeft, duisterder is dan Marcie altijd heeft geweten.
Dit gegeven wordt in eerste instantie echt uitstekend uitgewerkt. Tot de helft van Zijn laatste leugen is het vooral de vraag hoe de vork nu in de steel zit. De opbouw is sterk: beetje bij beetje komen er steeds meer vraagtekens bij. En dat is dé thrillerpijler van het boek, want dit roept nieuwsgierigheid en spanning op. De scherpe lezer van deze recensie zal wel merken; en daarna? Ja, daarna. Na de helft vervalt De laatste leugen helaas in een best wel clichématig boek waarin de ene plottwist over de andere valt. Dit maakt het boek minder sterk dan de eerste helft, die a la Harlan Coben vooral de ik-wil-koste-wat-kost-doorlezen-knop weet in te drukken. De inzakkende spanningsboog in het tweede deel is echt jammer.
De manier van schrijven maakt echter een hoop goed. Korte hoofdstukken, filmisch aan het papier toevertrouwd, het is weer vintage Patterson. De vraag waar de hand van David Ellis dan te zien is, is de vraag. Is het het tweede deel?
Bovendien zijn de personages goed uitgewerkt. David en Marcie Bowers komen goed tot leven als echte mensen van vlees en bloed en dit geldt ook voor de bijpersonages. Ze hebben elk hun vraagstukken geschiedenis mee te sjouwen en daarmee worden ze driedimensionaal.
Zijn laatste leugen is daarmee een boek met twee gezichten, net als de hoofdpersoon. Het eerste deel is echt steengoed, het tweede deel minder. De personages en schrijfstijl maken een hoop goed, maar kunnen niet verbloemen dat de ik-wil-doorlezen-knop wellicht nóg langer ingedrukt had mogen worden.
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Alle recensies van deze recensent
Schrijf jouw recensie!