Johnny Bollé is opgeleid tot paramedicus in Antwerpen en heeft rond zijn 30e levensjaar de overstap gemaakt naar personal- en groepstrainer. Sinds zijn jeugd heeft hij een passie voor boeken, zowel lezen als schrijven. Bollé schrijft ongeveer één boek per jaar en debuteerde in 2016. Zijn werk heeft meerdere prijzen en nominaties ontvangen, waaronder Hij noemde me Duivelskind, dat een plek veroverde op de longlist voor de ThrillZone Awards 2020. Web van leugens is zijn achtste thriller.
Ook in dit boek legt Bollé de puzzel van heden en verleden op een knappe manier ineen. Met vlot taalgebruik neemt hij de lezer mee naar Etouffant, een klein dorpje op het platteland, waar bijzondere gebeurtenissen plaatsvonden en die nooit opgehelderd zijn.
In 1978 is Isabelle met medescholieren aan het vieren dat de zomervakantie bijna begint. Ze verpozen aan een meer, onder begeleiding van enkele docenten, als het noodlot toeslaat.
‘Maar, wat doet… is dat Clarisse daar?’ ‘O nee, wat doet ze zo ver van de oever?’ Paulines stem sloeg over. ‘Op sommige plekken is de stroming heel sterk. ‘Meneer François had ons nog gewaarschuwd om daar weg te blijven.’
Nog voordat ze was uitgesproken, dook het hoofd van Clarissa onder water. Hoestend en proestend kwam ze weer boven.
‘Ze… ze verdrinkt’, gilde Isabelle.
Er wordt heen en weer gesprongen tussen heden en verleden, waardoor de lezer steeds een klein stapje verder komt in deze puzzel. Vanuit wisselend perspectief, soms vanuit Isabelle (de moeder), dan vanuit Madeline (de dochter), alsook vanuit een anonieme verteller, ontspint het verhaal zich verder. Er is veel oog voor de ervaringen van alle betrokkenen, die daardoor tot leven komen. De lezer wordt meegenomen in hun beweegredenen, wat het nog lastiger maakt om waarheid en leugens uit elkaar te halen.
Madeline gaat na het onverwachtse overlijden van haar moeder terug naar Etouffant, om de erfenis af te handelen. Ze ontdekt echter dat er in het leven van Isabelle vreemde voorvallen hebben plaats gevonden en vindt steeds meer aanwijzingen dat er feiten worden verdoezeld. Ze krijgt geen medewerking van de dorpsbewoners, enkel Cézanne, de laatste vriendin van haar moeder, die door de dorpsbewoners wordt gemeden, lijkt haar te willen helpen om dit raadsel te ontrafelen.
Ze zet het glas op het aanrecht. Een ogenblik later staat ze als aan de grond genageld wanneer er aan de voordeur wordt geklopt. Met open mond kijkt ze naar de woonkamer.
Onbeweeglijk blijft ze staan en luistert.
‘Heb ik me vergist?’
Het blijft stil, ze zucht opgelucht.
‘Ik moet zo snel mogelijk weg uit dit vervloekte oord, ik begin spoken te zien.
Als dan ook in het hier en nu mensen vermoord worden, neemt de dreiging verder toe. Zal Madeline ontdekken wat er zich heeft afgespeeld in het verleden en welke invloed dat op haar moeder had? Lukt dit haar voordat zij zelf slachtoffer wordt van dit dorp en zijn bijzondere bewoners?
Web van leugens is een knap geconstrueerde thriller met interessante personages. Bollé laat wederom zien een begenadigd auteur te zijn.
Ik geniet tegenwoordig ter ontspanning van spannende boeken, historische romans, fantasy en science fiction, maar uitstapjes naar andere genres maak ik ook wel. Belangrijk voor mij aan een boek is dat ik graag meegenomen word naar een andere wereld, een ander milieu of een andere cultuur. Bij een thriller vind ik het belangrijk dat het lang spannend blijft en dat ik nieuwsgierig word gemaakt naar de personen in het boek.
Onheilspellend sfeertje
Met het lezen van Wilde gok, Wat ik niet deed en Alsof ik nooit heb bestaan zag ik een stijgende lijn in het niveau van de thrillers van Johnny Bolle dus ik was heel benieuwd naar Web van leugens.
In Web van leugens creëert Johnny een dorp met een creepy sfeertje met mensen vol vreemde gedragingen. Madeline keert na acht jaar terug naar haar geboortedorp omdat haar moeder overleden is. Hoe langer ze er is, hoe meer ze begint te vermoeden dat ook zij niet meer veilig is. Het boek is sterk opgebouwd, waarbij je stap voor stap meer te weten komt over de jeugd van haar moeder. Het vriendinnenclubje tijdens de middelbare schooltijd maakt bijzondere situaties mee, die deels bedekt zijn beschreven, maar die je als lezer het idee geven dat er iets gebeurd is wat geheim moet blijven. Door de gebeurtenissen in het heden voel je de dreiging richting Madeline groter worden. Ik vond de keuzes van de dorpsgenoten vlak en niet altijd even geloofwaardig en dat stoorde me. Wat ik sterk vind is dat je als lezer ook op het verkeerde been wordt gezet, terwijl het uiteindelijke plot toch iets anders verliep dan verwacht. Knap hoe Johnny de sfeer neerzet en hoe die onder je huid gaat zitten. Passende titel omdat dit meteen weergeeft hoe personages steeds verder verstrikt raakten in het web van leugens.