Even over gisteravond
Even over gisteravond
-
Serie
-
Auteur(s)
-
Uitgeverij(en)
-
Jaar van uitgave
-
Thrillzone score
-
Deel deze recensie
In Even over gisteravond lezen we een verhaal verteld door Molly Monroe. Ze wordt wakker met een enorme kater en er ligt een vreemde man in haar bed. Daarnaast komt ze erachter dat er een video van haar viraal aan het gaan is met tamelijk compromitterende beelden en als klap op de vuurpijl blijkt ook haar beste vriendin dood in huis te liggen. Kortom alle ingrediënten zijn in huis voor Katy Brent om er een geweldig spannend verhaal van te maken. Maar laat ze daar nou helaas niet in geslaagd zijn.
Je maakt Even over gisteravond mee vanuit het gezichtsveld van Molly. Dat kan zijn door de dingen die ze zegt, maar dan opeens lees je weer wat ze denkt, of wat ze doet. Deze afwisseling kan goed werken, maar in dit boek zorgt het voor ‘chaos’.
Molly is ervan overtuigd dat haar vriendin vermoord is en besluit op zoek te gaan naar de dader. De schrijfster heeft dit verpakt in hoofdstukken die X-berichten als titel meegekregen hebben. Deze berichten hebben feitelijk niets te maken met de inhoud van het te lezen hoofdstuk en voegen daarom ook niet veel toe. Ze geven wel weer hoe gemakkelijk mensen hun oordeel klaar hebben over anderen.
Het wordt je niet gemakkelijk gemaakt om een recensie te schrijven als je boek dertig pagina’s mist, en er daarna stukken dubbel in het boek staan. Het is als een legpuzzel waar wat stukjes aan ontbreken. Je begrijpt wat het moet zijn maar de details ontgaan je.
Wat wel goed naar voren komt is in Even over gisteravond is de veerkracht van Molly. Want hoewel ze tot de grond toe vernederd is door het filmpje, weet ze zich toch weer bijeen te rapen en op zoek te gaan naar een moordenaar. Er ontvouwt zich een verhaal in een verhaal wat aardig is om te lezen. Het is allemaal wel wat dun en de sprongen die af en toe gemaakt worden zijn moelijk te volgen. Maar nogmaals: dat kan ook komen door de ontbrekende bladzijden en dus ontbrekende info.
De uitgever geeft aan dat het een duister en buitengewoon geestig verhaal is met een sterke vrouwelijke boodschap over liefde vriendschap en moorden. Die laatste drie kenmerken zijn terug te vinden in het boek. De eerste twee helaas niet, en dat is juist hetgeen het boek nodig had om het naar een hoger niveau te tillen. Helaas, een leuk tussendoortje, maar echt niet meer dan dat.
Toen ik het boek In Cold Blood van Truman Capote gelezen had was ik verkocht. Ik wilde meer boeken in dit genre gaan lezen. En dat is gelukt kan ik melden! Ik lees, als het even kan, iedere dag. Eerst alleen voor mezelf maar sinds 2020 ook als jurylid voor de Bronzen en Zilveren Vleermuizen van het Nederlands Thrillerfestival. Nu mag ik ook recenseren voor Thrillzone! Het verandert niets aan het plezier van lezen, wel krijgt het een extra laag, en dat is mooi.
Schrijf jouw recensie!