De naam van Koen Gubbels zal niet direct een belletje doen laten rinkelen. Zeker niet bij het thrillerpubliek. Men zou hem kunnen kennen als oprichter van The Language Lab, een groot vertaalbureau. Daarnaast is hij de bedenker van ‘de Woord van het jaar-verkiezing’. Het mag dus duidelijk zijn dat Gubbels iets met taal heeft. Combineer dat met zijn drang naar spanning en er ontstaat een thriller. Met Niks schrijft hij een verontrustende debuutthriller over een man in midlifecrisis en de sinistere wereld van de orgaanhandel.
Nik Speelman bevindt zich in een erbarmelijke situatie; hopeloos heeft hij zijn eigen bedrijf opgegeven, omdat klanten niet meer met hem wilde samenwerken. De oorzaak lijkt te liggen bij het stuklopen van zijn relatie met Rita, met wie hij een zoon heeft, Sean, wie hem ook al niet meer wilt spreken. Omringd door troep, grotendeels bestaande uit (lege) drankflessen, ziet hij het niet meer zitten. Dan ontvangt hij een email dat in eerste instantie gedeporteerd kan worden in de spambox, maar wanneer hij beter leest, merkt hij dat het een persoonlijke uitnodiging is van een Chinese zakenman, HongZhang. Nik wordt gevraagd om voor de Chinese industrieel te komen werken, vanwege zijn kennis van de waterbouw. Wanhopig als hij is, ziet Nik de invitatie als een laatste strohalm om zijn leven weer op de rit te krijgen en reist hij af naar China.
Eenmaal in China lijkt Nik, na een gesprek met de grote baas, de juiste keuze te hebben gemaakt. Maar niets is minder waar, want al snel belandt hij in een web van misleiding, geweld en illegale praktijken. Er is geen tijd om te bedenken waar het mis is gegaan, want Nik is druk bezig zich uit deze achtbaan te redden. Gelukkig krijgt hij hulp van de slimme studente Jiang en een Schotse reus Edward Fairfax. Zal hij zich redden?
Wat direct opvalt, is de staccato schrijfwijze van Gubbels. Met korte, soms krachtige zinnen is het wennen, maar laat het verhaal zich prettig lezen. Met deze telegram-achtige stijl zijn er geen overbodigheden en kent het verhaal dus een snel tempo.
Niks is een debuut dat zich onderscheidt door Gubbels’ unieke stijl van schrijven. Want naast de scherpe zinsopbouw toont Gubbels zich een woordkunstenaar; hij speelt met woorden en wisselt beeldende omschrijvingen af met poëtische gedichtjes. Tussen de normale verhaallijnen door, schrijft hij in cursieve, korte hoofdstukken over de jeugd van Nik en hoe Niks eigen rol als vader hierdoor gevormd is. Het zijn rake passages, aangrijpend en mooi.
De plot heeft wat minder aandacht gehad, want hoewel thema’s als oorgaanhandel, illegale gok- en gamepraktijken en machtsstrijd groots en interessant zijn, weet Gubbels niet echt te verrassen en lijkt het zelfs een simpele climax te krijgen. Totdat men de epiloog heeft gelezen… Na het laatste hoofdstuk, wat je als lezer wat teleurgesteld achterlaat, volgt er nog een extra hoofdstuk, een slotrede dat verbaast en verbluft. Het redt de plot, dat als een eenvoudige nachtkaars uit leek te gaan.
Niks is veelbelovend, origineel en boeiend. Koen Gubbels bewijst talent te hebben, waarvan we hopelijk in de toekomst nog veel van gaan lezen. Spanning en taal is de ideale combinatie en Gubbels is een perfecte vertolker daarvan!
Nik Speelman bevindt zich in een erbarmelijke situatie; hopeloos heeft hij zijn eigen bedrijf opgegeven, omdat klanten niet meer met hem wilde samenwerken. De oorzaak lijkt te liggen bij het stuklopen van zijn relatie met Rita, met wie hij een zoon heeft, Sean, wie hem ook al niet meer wilt spreken. Omringd door troep, grotendeels bestaande uit (lege) drankflessen, ziet hij het niet meer zitten. Dan ontvangt hij een email dat in eerste instantie gedeporteerd kan worden in de spambox, maar wanneer hij beter leest, merkt hij dat het een persoonlijke uitnodiging is van een Chinese zakenman, HongZhang. Nik wordt gevraagd om voor de Chinese industrieel te komen werken, vanwege zijn kennis van de waterbouw. Wanhopig als hij is, ziet Nik de invitatie als een laatste strohalm om zijn leven weer op de rit te krijgen en reist hij af naar China.
Eenmaal in China lijkt Nik, na een gesprek met de grote baas, de juiste keuze te hebben gemaakt. Maar niets is minder waar, want al snel belandt hij in een web van misleiding, geweld en illegale praktijken. Er is geen tijd om te bedenken waar het mis is gegaan, want Nik is druk bezig zich uit deze achtbaan te redden. Gelukkig krijgt hij hulp van de slimme studente Jiang en een Schotse reus Edward Fairfax. Zal hij zich redden?
Wat direct opvalt, is de staccato schrijfwijze van Gubbels. Met korte, soms krachtige zinnen is het wennen, maar laat het verhaal zich prettig lezen. Met deze telegram-achtige stijl zijn er geen overbodigheden en kent het verhaal dus een snel tempo.
Niks is een debuut dat zich onderscheidt door Gubbels’ unieke stijl van schrijven. Want naast de scherpe zinsopbouw toont Gubbels zich een woordkunstenaar; hij speelt met woorden en wisselt beeldende omschrijvingen af met poëtische gedichtjes. Tussen de normale verhaallijnen door, schrijft hij in cursieve, korte hoofdstukken over de jeugd van Nik en hoe Niks eigen rol als vader hierdoor gevormd is. Het zijn rake passages, aangrijpend en mooi.
De plot heeft wat minder aandacht gehad, want hoewel thema’s als oorgaanhandel, illegale gok- en gamepraktijken en machtsstrijd groots en interessant zijn, weet Gubbels niet echt te verrassen en lijkt het zelfs een simpele climax te krijgen. Totdat men de epiloog heeft gelezen… Na het laatste hoofdstuk, wat je als lezer wat teleurgesteld achterlaat, volgt er nog een extra hoofdstuk, een slotrede dat verbaast en verbluft. Het redt de plot, dat als een eenvoudige nachtkaars uit leek te gaan.
Niks is veelbelovend, origineel en boeiend. Koen Gubbels bewijst talent te hebben, waarvan we hopelijk in de toekomst nog veel van gaan lezen. Spanning en taal is de ideale combinatie en Gubbels is een perfecte vertolker daarvan!
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Nik Speelman bevindt zich in een erbarmelijke situatie; hopeloos heeft hij zijn eigen bedrijf opgegeven, omdat klanten niet meer met hem wilde samenwerken. De oorzaak lijkt te liggen bij het stuklopen van zijn relatie met Rita, met wie hij een zoon heeft, Sean, wie hem ook al niet meer wilt spreken. Omringd door troep, grotendeels bestaande uit (lege) drankflessen, ziet hij het niet meer zitten. Dan ontvangt hij een email dat in eerste instantie gedeporteerd kan worden in de spambox, maar wanneer hij beter leest, merkt hij dat het een persoonlijke uitnodiging is van een Chinese zakenman, HongZhang. Nik wordt gevraagd om voor de Chinese industrieel te komen werken, vanwege zijn kennis van de waterbouw. Wanhopig als hij is, ziet Nik de invitatie als een laatste strohalm om zijn leven weer op de rit te krijgen en reist hij af naar China.
Eenmaal in China lijkt Nik, na een gesprek met de grote baas, de juiste keuze te hebben gemaakt. Maar niets is minder waar, want al snel belandt hij in een web van misleiding, geweld en illegale praktijken. Er is geen tijd om te bedenken waar het mis is gegaan, want Nik is druk bezig zich uit deze achtbaan te redden. Gelukkig krijgt hij hulp van de slimme studente Jiang en een Schotse reus Edward Fairfax. Zal hij zich redden?
Wat direct opvalt, is de staccato schrijfwijze van Gubbels. Met korte, soms krachtige zinnen is het wennen, maar laat het verhaal zich prettig lezen. Met deze telegram-achtige stijl zijn er geen overbodigheden en kent het verhaal dus een snel tempo.
Niks is een debuut dat zich onderscheidt door Gubbels’ unieke stijl van schrijven. Want naast de scherpe zinsopbouw toont Gubbels zich een woordkunstenaar; hij speelt met woorden en wisselt beeldende omschrijvingen af met poëtische gedichtjes. Tussen de normale verhaallijnen door, schrijft hij in cursieve, korte hoofdstukken over de jeugd van Nik en hoe Niks eigen rol als vader hierdoor gevormd is. Het zijn rake passages, aangrijpend en mooi.
De plot heeft wat minder aandacht gehad, want hoewel thema’s als oorgaanhandel, illegale gok- en gamepraktijken en machtsstrijd groots en interessant zijn, weet Gubbels niet echt te verrassen en lijkt het zelfs een simpele climax te krijgen. Totdat men de epiloog heeft gelezen… Na het laatste hoofdstuk, wat je als lezer wat teleurgesteld achterlaat, volgt er nog een extra hoofdstuk, een slotrede dat verbaast en verbluft. Het redt de plot, dat als een eenvoudige nachtkaars uit leek te gaan.
Niks is veelbelovend, origineel en boeiend. Koen Gubbels bewijst talent te hebben, waarvan we hopelijk in de toekomst nog veel van gaan lezen. Spanning en taal is de ideale combinatie en Gubbels is een perfecte vertolker daarvan!