Tien jaar geleden verhuisde Lara Reims van Amsterdam naar Frankrijk waar ze leeft, leest en schrijft. Ze woont op dit moment in Boekarest. Haar liefde voor jeugdboeken begon bij Abeltje, Ronja de roversdochter, en de boeken van Tonke Dragt. Ook las ze J.K. Rowling en Philip Pullman. Ze is gefascineerd door de razendsnelle ontwikkelingen van de techniek die ons leven op korte en lange termijn ingrijpend zullen veranderen. In april 2019 verscheen haar debuut Upgrade bij Hamley books, het eerste boek in de Remi-serie, en gaat over wat al deze veranderingen met de mens (kunnen) doen. Opvolgend kwamen ook Black-out en Home binnen deze reeks uit. Voordat Water werd gepubliceerd, is ook Lucht verschenen. Deze laatste twee boeken zijn los te lezen, maar hebben wel een verbondenheid met elkaar.
Lizzie zit op een afgelegen eiland, waar ze lessen op een kostschool volgt. Het afgelopen jaar was namelijk niet al te makkelijk voor haar doordat een gebeurtenis haar van haar ouders heeft gescheiden, en dat heeft het allemaal voor haar verpest. Alles gaat goed, totdat het eiland niet meer toegankelijk wordt en alles offline gaat. Mensen met een verkeerd paspoort worden ongenadig van het eiland verwijderd, terwijl de mensen met het goede paspoort mogen blijven. De zee werpt Lizzie vervolgens een mysterieuze koffer toe, welke, zo blijkt al snel, gevoelige informatie bevat omtrent DNA. Wanneer ze de lenzen uit de koffer gebruikt, vind ze een manier om via haar hoofd met Tricky te communiceren, die haar meteen een belangrijke missie geeft: de koffer moet zo snel mogelijk naar een andere plek en in veiligheid worden gebracht. Hierop vlucht Lizzie van het eiland, en al snel ontdekt ze dat de wereld van vroeger niet meer bestaat. Tricky brengt haar bij Alma. Zou de reis een mogelijkheid kunnen bieden? En vooral, kan Lizzie een nieuw thuis te vinden?
Het duurt even eer de lezer de klik met de verhaallijn in Water weet te maken en beseft waar de schrijfster heen wil. In het begin is er sprake van nogal wat zijsporen, welke tegelijkertijd wel voor enige diepgang zorgen. Zo vertelt ze over Lizzie’s knuffelaap en hoe bijzonder deze is. Interessant, want hierdoor gaan lezers zich afvragen wat een detail als deze aan het verhaal zal toevoegen in een later stadium. Men zou dus kunnen concluderen, dat Reims meteen al een intrigerende en fascinerende schrijfstijl heeft, die lezers toch weet te boeien. De spanningsopbouw is subtiel aanwezig. Aan de hand van wat lijkt op briefjes en gesprekken in de vorm van tussentijdse chatloggen, wordt er moeiteloos uitgebeeld dat er duidelijk meer speelt dan dat er gezegd wordt.
Het thema ‘communicatie’ dat door middel van een soort telepathie op een futuristische manier plaatsvindt voegt zeker iets aan de setting van het verhaal toe. Dat geldt ook voor de gevolgen van klimaatverandering en het uitoefenen van invloed. Daarnaast laat de auteur zien hoe social media tegenwoordig effect kan hebben op het humeur van de mens en vooral wat er gebeurt wanneer dit weg zou vallen.
Water bevat dus hele actuele onderwerpen die stof tot nadenken kunnen geven. Echter, naarmate de lezer meer en meer de climax bereikt, slaat de twijfel door een uitzonderlijk personage toe. Tenminste, als je al over een personage van vlees en bloed kunt spreken. Daar waar het verhaal ondanks de doelgroep een hele volwassen insteek heeft, dreigt het om te slaan naar iets wat de lezer steeds minder serieus zou kunnen nemen. Zoals namelijk eerder opgevallen in de boeken van Reims, heeft ze de gewoonte om tenminste één personage naar een bekend karakter uit een televisieserie voor kinderen te vernoemen. Zo ook in dit boek. Toch verwacht de lezer, als er over zulke baanbrekende en intelligente onderwerpen wordt geschreven in een dystopische wereld, het toch even ander is en dat met het oog op de leeftijd van de lezer. Had de auteur een andere naam voor dit opvallende personage verzonnen, dan was het einde misschien ook makkelijker serieus te nemen.
Toch doet dit geen afbreuk aan de kwaliteit van Water. Het is een indrukwekkend boek, mede door de besproken onderwerpen, de actuele kijk daarop, en de beoogde doelgroep. Knap gedaan!
