Het mag bekend zijn. Lars Kepler, de wereldberoemde Zweedse thrillerauteur van de reeks rondom Joona Linna, is een pseudoniem voor het echtpaar Ahndoril. Dat bekt natuurlijk helemaal niet lekker, dus onder de naam Kepler worden al jarenlang steengoede thrillers uitgebracht. De eerste, in 2010, was Hypnose (voor de andere, lees hier onze recensies). Inmiddels zijn we tien jaar verder en uitgeverij Cargo heeft besloten het boek opnieuw uit te brengen in een “special black edition”. Volgens de uitgever gaat het om een compleet nieuwe versie. Het moet gezegd: het boek ziet er uit om te smullen.

We maken kennis met Erik Maria Bark, een neurotherapeut die in het verleden goede resultaten behaalde met zijn hypnose-sessies. Hiermee hielp hij getraumatiseerde mensen op weg naar genezing. Door een incident in het verleden heeft hij besloten nooit meer te hypnotiseren, totdat inspecteur Joona Linna zijn hulp inroept. Linna wordt op een gruwelijke moordzaak gezet. Een heel gezin is letterlijk afgeslacht. De enige overlevende is de zoon des huizes; hij ligt zwaargewond in het ziekenhuis. Al snel blijkt dat er ook nog een dochter is en zij is spoorloos. Linna wil de jongen een getuigenis laten afleggen en daarvoor is hypnose nodig. Bark stemt in, maar weet niet in welke zaak hij zich mengt…

Wie Hypnose openslaat en begint te lezen, raakt al snel in vervoering door de aangename en leesbare schrijfstijl van Kepler. Zinnen zijn begrijpelijk neergezet en zo beeldend, dat het verhaal zich als een film afspeelt. Ook worden de gruwelijkheden niet uit de weg gegaan. Meer dan eens zal de lezer moeten slikken om de heftige scenes die worden voorgeschoteld.

De plot is niet heel bijzonder. Een gruwelijke moordzaak en een overwerkte, enigszins stoïcijnse politieman die erop wordt neergezet. Wat het verhaal echter interessant maakt, zijn twee facetten. Ten eerste dompelt Kepler de lezer onder in de bijzondere wereld van hypnose. Bark is erin gespecialiseerd en heeft, met name bij PTSS patiënten, goede resultaten geboekt. Nu hij opnieuw aan de bak moet, wordt hypnose een belangrijk onderdeel van het verhaal. Kepler laat de lezer snuffelen aan deze vaardigheid, maar houdt het oppervlakkig en daarmee begrijpelijk. Het tweede interessante is dat Kepler speelt met de tijd. Met name in de eerste helft van Hypnose speelt de auteur(s) met de tijdlijn. De gebeurtenissen vinden zijn synchroon plaats, maar zo nu en dan wordt er teruggepakt. Dat maakt het lezen tot een bijzondere gebeurtenis. Overigens gebeurt dit ook in de tweede helft van het boek, wanneer de lezer een inkijkje krijgt in de geschiedenis van Bark.

Door dit tipje van de sluier op te lichten, krijgt de lezer gevoel bij met name de personage Erik Maria Bark. Hij krijgt diepte en een menselijk gezicht. Zijn huwelijk staat op instorten; zijn zoon Benjamin lijdt aan een ernstige vorm van hemofilie én hij is geroyeerd als hypnotist. Maar hij pakt de draad weer op en krijgt hiermee een vitale uitstraling. De andere personages krijgen minder diepte. Zo ook Joona Linna, die slechts zijdelings een blik op zich geworpen krijgt door Lars Kepler. Hierdoor blijft de inspecteur wat mysterieus, een mooie opmaat naar de volgende delen.

Hypnose is een meer dan geslaagde Scandinavische thriller. Het laat goed zien waarom Lars Kepler uiteindelijk een wereldberoemde naam is geworden. Goed geschreven, een spannende plot en met goed uitgediepte personages. Hypnose benadert het niveau van ‘handboek soldaat voor de thrillerschrijvers’.