Laura Lippman (1959), de New York Times bestsellerauteur van vele misdaadromans, won bijna elke grote prijs binnen het crimegenre voor haar inmiddels aanzienlijke oeuvre. In 1997 debuteerde ze met de thriller Baltimore blues, het eerste deel van haar veelgeprezen serie met privédetective Tess Monaghan in de hoofdrol. Sinds haar doorbraak in 2007 met de losstaande thriller Verdwenen zusjes prijken al haar thrillers steevast bovenaan de bestsellerlijsten. Laura Lippman woont in Baltimore, samen met haar man - The Wire-schrijver en -producent David Simon - en kinderen. Perfectie verscheen eerder onder de titel De laatste kogel.
De eigenzinnige privédetective Tess Monaghan is voor de duivel niet bang. Maar nu heeft ze het wel wat te bont gemaakt. Een internetdater met een ziekelijke voorkeur voor jonge meisjes wordt door Tess dusdanig afgestraft dat hij een aanklacht tegen haar indient. Ze wordt verplicht om zich zes maanden te laten behandelen door een therapeut, om te leren met haar boosheid om te gaan.
Ondertussen roept haar vriendin Whitney haar hulp in om een flinke klus te klaren. Ze heeft Tess nodig om vijf openstaande moordzaken en het politiewerk dat daarbij gedaan is te bekijken en onder de loep te nemen. Omdat Tess het toch wat rustiger aan moet doen, duikt ze in de op het eerste oog saaie research-klus. Vervolgens stuit ze op een onverklaarbaar probleem, want de onopgeloste moorden blijken onderling een verband met elkaar te hebben. Samen met politieman Carl Dewitt, die destijds bij het onderzoek betrokken was, komt Tess wel heel dicht in de buurt van de moordenaar. Of is het de moordenaar die haar steeds dichterbij lokt?
Perfectie begint met de rechtszaak tegen Tess, waarbij een internetdater haar heeft aangeklaagd wegens mishandeling. Vervolgens dompelt ze zich onder in de klus waar haar vriendin haar voor gevraagd heeft. Het verhaal komt langzaam op gang en het is jammer dat de spanning maar mondjesmaat aanwezig is. Pas na driekwart van het boek begint de spanning echt door te dringen. Laura Lippman hanteert een schrijfstijl waarin zij veel uitweidt over details, omgeving en personages. Dit uit zich in uitvoerige beschrijvingen die niet altijd nodig zijn en die het leesplezier onderuit halen. Gedurende het verhaal lezen we de gedachtegang van de moordenaar, neergepend in een ander lettertype. Deze passages lezen vlot en boeien meer dan de oorspronkelijke verhaallijn. Het geheel is wat langdradig, ondanks dat de plot niet slecht is. De overkill aan informatie haalt echter het tempo uit het boek en maakt het soms moeilijk om de draad van het verhaal vast te houden.
Laura Lippman (1959), de New York Times bestsellerauteur van vele misdaadromans, won bijna elke grote prijs binnen het crimegenre voor haar inmiddels aanzienlijke oeuvre. In 1997 debuteerde ze met de thriller Baltimore blues, het eerste deel van haar veelgeprezen serie met privédetective Tess Monaghan in de hoofdrol. Sinds haar doorbraak in 2007 met de losstaande thriller Verdwenen zusjes prijken al haar thrillers steevast bovenaan de bestsellerlijsten. Laura Lippman woont in Baltimore, samen met haar man - The Wire-schrijver en -producent David Simon - en kinderen. Perfectie verscheen eerder onder de titel De laatste kogel.
De eigenzinnige privédetective Tess Monaghan is voor de duivel niet bang. Maar nu heeft ze het wel wat te bont gemaakt. Een internetdater met een ziekelijke voorkeur voor jonge meisjes wordt door Tess dusdanig afgestraft dat hij een aanklacht tegen haar indient. Ze wordt verplicht om zich zes maanden te laten behandelen door een therapeut, om te leren met haar boosheid om te gaan.
Ondertussen roept haar vriendin Whitney haar hulp in om een flinke klus te klaren. Ze heeft Tess nodig om vijf openstaande moordzaken en het politiewerk dat daarbij gedaan is te bekijken en onder de loep te nemen. Omdat Tess het toch wat rustiger aan moet doen, duikt ze in de op het eerste oog saaie research-klus. Vervolgens stuit ze op een onverklaarbaar probleem, want de onopgeloste moorden blijken onderling een verband met elkaar te hebben. Samen met politieman Carl Dewitt, die destijds bij het onderzoek betrokken was, komt Tess wel heel dicht in de buurt van de moordenaar. Of is het de moordenaar die haar steeds dichterbij lokt?
Perfectie begint met de rechtszaak tegen Tess, waarbij een internetdater haar heeft aangeklaagd wegens mishandeling. Vervolgens dompelt ze zich onder in de klus waar haar vriendin haar voor gevraagd heeft. Het verhaal komt langzaam op gang en het is jammer dat de spanning maar mondjesmaat aanwezig is. Pas na driekwart van het boek begint de spanning echt door te dringen. Laura Lippman hanteert een schrijfstijl waarin zij veel uitweidt over details, omgeving en personages. Dit uit zich in uitvoerige beschrijvingen die niet altijd nodig zijn en die het leesplezier onderuit halen. Gedurende het verhaal lezen we de gedachtegang van de moordenaar, neergepend in een ander lettertype. Deze passages lezen vlot en boeien meer dan de oorspronkelijke verhaallijn. Het geheel is wat langdradig, ondanks dat de plot niet slecht is. De overkill aan informatie haalt echter het tempo uit het boek en maakt het soms moeilijk om de draad van het verhaal vast te houden.