Reacher wordt wakker in een groezelige ruimte, vastgebonden op een stalen tafel. Zijn arm doet pijn. Wat er is gebeurd? Iets met een auto-ongeluk waarbij de bestuurder van de auto om is gekomen. Meer weet Reacher niet.
Hij weet te ontsnappen en samen met een kerel die Vidic heet gaat hij op zoek naar de waarheid. En wanneer hij een paar dagen later onder schot wordt gehouden door een dame die Knight heet en hem beschuldigt van de moord op haar vader, weet Reacher: hier komt hij niet gemakkelijk uit…
Lee Child is de geestelijk vader van einzelgänger Jack Reacher. Reacher is een ex-militair, die gewapend met een schone onderbroek en tandenborstel het land doorlift. Waar hij ook uit de bus stapt; hij duikt altijd een avontuur in. In de val betekent de 29ste verschijning van deze bonk spieren. Inmiddels schrijft Lee samen met zijn jongere broer Andrew, wat niet door elke fan gepruimd wordt. Net als de verschijning van Reacher in de Tom Cruise-films, voelt het minder authentiek. Gelukkig is daar op tv een oplossing voor gevonden: de tv-serie Reacher met Alan Ritchson voelt inmiddels meer dan vertrouwd en vintage aan, maar dat kan voor de Andrew Child-boeken nog niet gezegd worden. Vooral Geen plan B was een teleurstelling. Weten de broers met In de val weer de roos te raken?
De inleiding is in elk geval vertrouwenwekkend. Een Reacher die niet weet hoe hij ergens is gekomen en op zoek moet naar de ongemakkelijke waarheid, dat kennen we uit de eerste Reacher-boeken. En ook het vervolg mag er zijn, waarbij we niet verklappen hoe de plot in elkaar steekt, maar dat het weer wat meer vertrouwd voelt, mag gezegd worden.
Ook de kenmerkende spitsvondigheid is weer wat terug. Reacher is een beetje hoekig in zijn communicatie en dat is in In de val ook weer zo. Samen met agente Knight moet hij op zoek naar wat er nu precies is gebeurd met Reacher en de vader van Knight en dat levert genoeg actie op. De kogels vliegen de lezer meer dan eens om de oren en dat geldt ook voor de knokpartijen waar Reacher met zijn vuisten tekeergaat.
Toch moet ook gezegd dat deze kenmerkende Reacher-zaken even op zich laten wachten. Na de sterke intro, duurt het even voordat de verhaallijn zich bevredigend ontvouwt. Wellicht is dat te wijten aan de onwennigheid van Andrew Child (is dit zijn eerste zonder zijn grote broer?), maar gelukkig weet de auteur daarna snel de juiste snaren te raken. Als Reacher dan zelfs met een smartphone moet werken, weet de lezer: deze Jack Reacher is aan het evolueren en gaat steeds meer mee met de tijd. En dat is prima, want een serie die 29 delen duurt, kan niet anders dan zich doorontwikkelen.
In de val in een fijn nieuw deel in de langdurende Reacher-reeks. De kenmerkende zaken zoals de spitsvondigheid van de lone ranger, de humor, en de interessante plot zijn weer -grotendeels- terug na een teleurstellend vorig deel. Reacher staat nog steeds aan de top van de actiethrillerwereld. Zoals Reacher, is er maar één.