De taal der doornen

• 28 september 2022
• Klassieke Fantasy
• Saskia Boree

De taal der doornen

• Serie

  Grisha

• Auteur(s)

  Leigh Bardugo

• Uitgeverij(en)

  Blossom Books

• Jaar van uitgave

  2022

• Thrillzone score

  4
• Deel deze recensie

Leigh Bardugo (1975) is een Amerikaanse YA-schrijfster. Ze debuteerde met het eerste deel uit de Grisha-trilogie, Shadow and Bone, dat werd vertaald als Schim en Schaduw. Het boek werd een New York Times Bestseller, net als het tweede deel Dreiging en Duisternis. Deel drie in de trilogie heet Val en Verlossing.

De val van de koning kwam pas veel later uit, opgevolgd door Het oordeel van de wolf. Het Boek der heiligen is een geïllustreerde verhalenbundel, die óók bij de Grisha-verse hoort. De filmrechten van de boeken zijn inmiddels verkocht. Eerder werkte Bardugo als journaliste en visagiste en was ze werkzaam in de reclamewereld, nu is ze fulltime auteur. Een andere bekende serie van haar hand, is De Kraaien. Mocht je geïnteresseerd zijn in onze recensies, dan klik je hierboven op ‘Auteursnaam: Leigh Bardugo’.

De taal der doornen is ook een boek uit de Grisha-verse en hierin wordt de lezer zes keer meegenomen  naar plekken binnen de wereld van de Grisha, waar wel hele opmerkelijke dingen gebeuren.

Ayama en het Doornwoud is een verhaal uit het Zemeens en gaat over tegenspoed. Het vertelt het verhaal van een koning en koningin die twee prinsen krijgen, waarvan de jongste prins een minotaurus blijkt te zijn. Vanwege het gevaar dat hij voor het volk vormt, sluit zijn vader hem dan ook op in een labyrint. In een armer gezin worden twee dochters geboren. In tegenstelling tot de oudste, is de jongste niet bijster knap, en kan zij niet net zoals haar zus de wereld na hevige droogte weer groen maken. Wanneer het monster uit zijn labyrint ontsnapt, krijgt Ayama de taak om naar het Doornwoud af te reizen, om het beest te temmen. Een verhaal dat leert om te accepteren wie je bent, en dat ook een kleine knipoog naar Assepoester bevat.

De te slimme vos is een verhaal uit het Ravkaans en gaat over ijdelheid. Een lelijke vos blijft door de onverschilligheid van zijn moeder alsnog in leven, en krijgt de naam Koja. Het blijkt als snel dat hij erg slim is, maar ondanks dat hij zo gewiekst is, heeft hij niet altijd geluk. Op een dag stapt hij in een vossenklem, om vervolgens gered te worden door Ivan Gostov de beer, die hem eigenlijk op wil eten. Zal het Koja lukken om de beer om de tuin te leiden? De moraal van deze hertelling ligt vooral bij klimaatverandering, en het verlangen naar iets dat nog mist. Het is een typerend verhaal waar de lezer niet meteen de vinger op kan leggen, welk sprookje of mythe de inspiratie was.

De heks van Duva is opnieuw een Ravkaanse hertelling en gaat over wantrouwen en honger. In het bos van Duva verdwijnen regelmatig jonge meisjes. Er wordt gefluisterd dat de kwaadaardige bosgeesten hierachter zitten, echter zijn deze wezens niet uit op de huwbare jonge vrouwen. Wie zit er dan wel achter de verdwijningen? Het bos lokt door middel van etensgeuren deze meisjes, die vervolgens nooit meer worden terug gezien. Van dit verhaal zou de lezer weleens honger kunnen krijgen… of het zal de eetlust van de lezer kunnen bederven. Het is dan ook niet voor tere zieltjes, en het is een verhaal waarin kannibalisme op een wel heel merkwaardige manier wordt laten zien. Een soort van Hans en Grietje, maar dan zonder dat Hans erin voorkomt. Wel met geurig woud om van te watertanden en… poppetjes van peperkoek.

Kleine dolk is de naam van de rivier, dat op magische wijze door een Getijdekeerder onder de duim wordt gehouden. Ook Kleine dolk hoort bij de verhalen uit het Ravkaans, en gaat over schoonheid en hebzucht. De lezer volgt Yeva, een meisje dat mooi geboren is. Naarmate ze ouder wordt, blijft ze mooier worden. Dat veroorzaakt nogal wat onrust in Velisyana: kindermeisjes willen haar al als baby stelen, en later vechten de mannen om haar hand. Op een dag besluit de hertog dat zijn dochter Yeva een echtgenoot nodig heeft om de rust te laten wederkeren. Hiervoor roept hij een wel heel opmerkelijke opdracht uit, waarbij de mannen om haar hand kunnen strijden. Wat de hertog echter niet weet is dat Semyon heeft staan meeluisteren. Zal Yeva een goede echtgenoot krijgen? Of zal ze in handen van de gewiekste Getijdekeerder vallen? Een verhaal waarin het luisteren naar elkaars grenzen centraal staat. We denken dat Aladin de inspiratie voor dit verhaal is geweest, vanwege dat het om een djinn gaat.

De soldatenprins is een verhaal uit het Kertsj. Het gaat over eenzaamheid en het verdrijven ervan. Deze hertelling gaat over de familie Zeverhaus en een eenzame klokkenmaker, die een notenkraker voor de twaalfjarige dochter Clara maakt. Het blijkt dat de notenkraker niet zomaar een stuk speelgoed is. Hij houdt Clara stevig in zijn greep. Zelfs als Clara inmiddels een jonge volwassene is, blijft ze met de griezelige pop praten. Kan ze ooit nog uit de greep van de afzichtelijke notenkraker komen? Wat is de klokkenmaker verder nog van plan? Wanneer de rattenkoning de notenkraker komt waarschuwen voor de klokkenmaker, lijkt het kwaad al geschiedt te zijn.

Toen het water vuur zong is een hertelling uit het Fjerdaans. De inspiratie is in deze eigenlijk al meteen duidelijk, het is een kruising tussen De Siren en De Kleine Zeemeermin. Transformatie, herkomst en het uiten van wensen zijn thema’s die al vrij snel duidelijk worden laten zien. Het vertelt hoe jonge sildrohers, de zeemensen, zangles krijgen in stormmagie, en het beheersen van de getijden. Ulla en Signy zijn hiermee al snel aan elkaar gewaagd. Samen voeren ze een act op, waarbij verstoring voor iets zeldzaams in de zee zorgt. Uiteindelijk blijken zij te zijn verkozen om zich door middel van bloedmagie onder de mensen te begeven. Om ooit weer naar huis terug te kunnen keren, zullen ze hun vinnen op een gegeven moment ook weer terug moeten zingen, zullen zij dus opnieuw de transformatie moeten ondergaan. Zal het ze lukken om naar de zee terug te keren? Een verhaal waarbij wordt laten zien, dat samenwerking van levensbelang kan zijn.

Hoewel je soms van hele goeden huize moet komen om de sprookjes en de mythen te herkennen, zal de lezer hier het plezier vinden in het gissen welk origineel verhaal de inspiratie was. De taal der doornen is dus eigenlijk een klassiek sprookjesboek waar een moderne en prachtige draai aan is gegeven. Elk sprookje, elke mythe en elke sage hebben een eigentijdse twist gekregen, waarbij alles op hun plek zal vallen en een diepgaande boodschap heeft. De verhalen zetten stuk voor stuk aan het denken, terwijl de illustraties naadloos in elkaar overvloeien en zo met het complete verhaal corresponderen. Dat beetje extra maakt het boek helemaal een ware beleving. Het is dan ook een prachtige aanvulling voor elke liefhebber van sprookjes, mythen, sagen, en hertellingen ervan.