‘Haar borstkas lijkt een doelwit, zijn woorden een pijl die erin natrilt. Hij is woedend. Niet om het vermiste kind maar om ‘het gemiste kind’. Zij heeft hem een levensvervulling afgepakt’Steigereiland is een verhaal dat wisselend de spectra tussen spanning en dramatiek raakt. De dramatiek is voornamelijk terug te herleiden naar het leven van Lin, dat op onderdelen veel overeenkomsten heeft met dat van de auteur, en de spanning rond de plotselinge verdwijning van Sabine. Met haar nog jonge collega Tom de Klerk probeert ze op professionele wijze het onderzoek naar Sabine te leiden waarbij haar privéleven haar meer hindert dan helpt. Consequenties kunnen niet uitblijven. De scenarioschrijver Martens heeft haar talent voor wat betreft het beeldend en filmisch schrijven al eerder bewezen en zal dit aan thrillerlezers nog moeten tonen. Omdat thrillers voornamelijk worden beoordeeld op aanwezigheid van een opbouwende spanningslijn, nagelbijtend gevaar en een explosieve ontknoping, heeft de auteur voor wat deze drie elementen betreft, nog een weg te gaan. In Steigereiland is wel spanning aanwezig maar wordt al snel overruled door de emoties die voortkomen uit de gedachtewereld en geheugen van Lin. Die hebben een andere lading omdat, hoewel ze vanuit de realiteit zijn beschreven, nauwelijks de harde werkelijkheid raken. Waar de auteur goed in is geslaagd is het positioneren van de personages waarvan natuurlijk Lin de hoofdrol invult. Haar verleden wordt voornamelijk gevormd door de vele, soms iets te-vele, herinneringen die opgediept worden uit haar jeugdjaren. Daar bouw je geen spanningslijn mee op maar maak je emoties als medeleven en medelijden wakker. Wellicht is dat voor een Storytel-original wenselijk omdat deze schrijftechniek voor een luisterboek een volledig andere cadans verlangt dan het authentieke leesboek. Dus ligt er voor Martens een mooie uitdaging te wachten; het schrijven van een spannende thriller voor de ‘lezers’ van het spannende boek, een andere doelgroep.
Schrijf jouw recensie!