Als Irene van Hout erachter komt dat haar man Jacco haar heeft bedrogen met een ander, breekt een moeilijke tijd aan. Irene wil nadenken, maar de zomervakantie staat voor de deur en hun kinderen Nikki en Stef verheugen zich op de jaarlijkse campingvakantie aan de Costa Brava. Hoewel Irene niet goed weet hoe het verder moet tussen haar en Jacco, besluit ze toch om de vakantie te laten doorgaan. Haar jongere zus Rianne gaat ook mee en Irene is blij met de afleiding. Eenmaal in Spanje wordt de sfeer gelukkig beter. De kinderen genieten volop en onder de Spaanse zon lukt het Irene wat meer te ontspannen. Maar dan ontmoet ze Bob, een Nederlander die overduidelijk interesse in haar heeft…
Linda van Rijn wordt gepresenteerd als een vrouw uit 1974 die literatuurwetenschappen heeft gestudeerd, in de reisbranche werkt en op Curaçao woont. Maar net als Suzanne Vermeer is Linda van Rijn een pseudoniem. Van wie is niet bekend. Ze schrijft jaarlijks een zomer- en een winterboek die steevast in de Bestseller60 komen.
Costa Brava telt 235 pagina’s min ongeveer dertig witte bladzijden, soms zelfs twee achter elkaar voor een nieuw hoofdstuk. Het lettertype is vrij groot, waardoor je het boek in een paar uurtjes uit hebt. Er zijn zeventien hoofdstukken. Met gemengde gevoelens reizen Irene en Jacco met hun kinderen Nikki en Stef af naar Spanje. Op de camping hebben ze een luxe glampingtent gereserveerd. Jacco gedraagt zich alsof er niets is gebeurd, maar Irene kan hem zijn misstap niet zomaar vergeven. Als ook Irene ’s zus Rianne is gearriveerd verbetert de sfeer wel wat. Tot Irene de oom van Isa, het vriendinnetje van Nikki, ontmoet. Bob zoekt steeds toenadering en Irene is daar niet ongevoelig voor. Een gestolen kus zet haar aan het denken en doet haar inzien dat ze haar huwelijk niet wil opgeven. Als ze dat aan Bob vertelt gaat hij daar niet mee akkoord.
De sfeer verandert en een aantal zeer onaangename voorvallen volgen. Langzaam komt Irene er achter wie Bob precies is en wat hij van haar wil. Waarom Bob dit niet gewoon in Nederland kon regelen wordt niet duidelijk. Waar Costa Brava eerst een vakantiesfeertje had met wijntjes, zwembadbezoeken en barbecues, zijn de laatste hoofdstukken spannend. Goed gedoseerd vertelt de schrijfster, in eenvoudige bewoordingen, de ontknoping. Als lezer wil je echt weten hoe het afloopt. De Spaanse sfeer komt in Costa Brava niet echt naar voren; de recensent denkt daarom dat de schrijfster er niet is geweest voor research.
Costa Brava is een boek dat lekker vlot leest en beslist één van de betere verhalen van Linda van Rijn. Geen literaire thriller, meer een spannende roman. Maar zeker ook een aanrader voor in de vakantiekoffer!
Linda van Rijn wordt gepresenteerd als een vrouw uit 1974 die literatuurwetenschappen heeft gestudeerd, in de reisbranche werkt en op Curaçao woont. Maar net als Suzanne Vermeer is Linda van Rijn een pseudoniem. Van wie is niet bekend. Ze schrijft jaarlijks een zomer- en een winterboek die steevast in de Bestseller60 komen. Lees hier onze recensies.
Costa Brava telt 235 pagina’s min ongeveer dertig witte bladzijden, soms zelfs twee achter elkaar voor een nieuw hoofdstuk. Het lettertype is vrij groot, waardoor je het boek in een paar uurtjes uit hebt. Er zijn zeventien hoofdstukken. Met gemengde gevoelens reizen Irene en Jacco met hun kinderen Nikki en Stef af naar Spanje. Op de camping hebben ze een luxe glampingtent gereserveerd. Jacco gedraagt zich alsof er niets is gebeurd, maar Irene kan hem zijn misstap niet zomaar vergeven. Als ook Irene ’s zus Rianne is gearriveerd verbetert de sfeer wel wat. Tot Irene de oom van Isa, het vriendinnetje van Nikki, ontmoet. Bob zoekt steeds toenadering en Irene is daar niet ongevoelig voor. Een gestolen kus zet haar aan het denken en doet haar inzien dat ze haar huwelijk niet wil opgeven. Als ze dat aan Bob vertelt gaat hij daar niet mee akkoord.
De sfeer verandert en een aantal zeer onaangename voorvallen volgen. Langzaam komt Irene er achter wie Bob precies is en wat hij van haar wil. Waarom Bob dit niet gewoon in Nederland kon regelen wordt niet duidelijk. Waar Costa Brava eerst een vakantiesfeertje had met wijntjes, zwembadbezoeken en barbecues, zijn de laatste hoofdstukken spannend. Goed gedoseerd vertelt de schrijfster, in eenvoudige bewoordingen, de ontknoping. Als lezer wil je echt weten hoe het afloopt. De Spaanse sfeer komt in Costa Brava niet echt naar voren; de recensent denkt daarom dat de schrijfster er niet is geweest voor research.
Costa Brava is een boek dat lekker vlot leest en beslist één van de betere verhalen van Linda van Rijn. Geen literaire thriller, meer een spannende roman. Maar zeker ook een aanrader voor in de vakantiekoffer!