Esta is een ervaren dief met een aangeboren gave om door de tijd te reizen. Haar hele leven is ze getraind voor één missie: terugreizen naar het New York van 1902 om het Boek der Mysteriën te stelen. Maar dit boek bleek een groter gevaar te bewaren dan iemand ooit voor mogelijk had gehouden: de wraakzuchtige godin Seshat zat gevangen tussen de pagina’s. Haar gruwelijke kracht leeft nu voort in Esta’s vriend Harte.
Esta en Harte zijn de enigen die Seshat kunnen tegenhouden, maar ze zijn gestrand in de tijd, ieder op een ander continent. Gescheiden door tijd en ruimte zal Esta al haar magie en sluwheid moeten aanwenden om Harte te redden en Seshat tegen te houden. Maar wat ze niet weet, is dat er een nog veel groter gevaar dreigt – gruwelijker en meedogenlozer dan Seshat en de Orde samen.

De vloek van de slang van Lisa Maxwell is het derde deel in de Magiër-serie. Het boek gaat vrijwel direct verder waar deel twee Duivelsdief eindigde. Nadat Seshat haarzelf kenbaar heeft gemaakt en nog meer invloed op Harte verkrijgt besluit hij dat het verstandiger is als hij en Esta niet meer samen verder reizen. Zodoende gaat het koppel afzonderlijk achter de resterende artefacten aan om alsnog De Orde te kunnen stoppen en het heden te repareren. Door deze stap ontstaat er echter nog een extra verhaallijn in de toch al goed gevulde serie. Dit zorgt voor een stroperige start van De vloek van de slang die eigenlijk nooit volledig te boven wordt gekomen. Ondanks dat in de verhalen afzonderlijk het tempo redelijk hoog is word je als lezer continu uit dat verhaal gehaald doordat elk hoofdstuk zich weer op een van de vele hoofdpersonen richt. Dit is zonde omdat de afzonderlijke verhalen van deze personen wel enorm interessant zijn. Zo is het verhaal over, van, voor Viola en uiteindelijk Jianyu zijn eigen boek waard. Het is duidelijk dat Lisa Maxwell veel liefde en energie in de wereld en haar karakters heeft gestoken. Helaas bereikt deze echter nooit zijn volle potentie.

Wanneer je als lezer er echter even echt goed voor gaat zitten en al deze verhalen over je heen laat komen krijg je een heerlijk epos over dieven, tijdreizen en oude goden. Aan de ene kant waan je je thuis in het oude Amerika van zo’n 100 jaar geleden. Aan de andere kant voel je de mythische laag waarmee het verhaal omringd wordt. De vleugjes magie die goed worden gebruikt en niet te pas en te onpas worden ingezet zorgen voor een goede balans in het verhaal. Zo zijn de personages die de beschikking hebben over verschillende magische krachten niet onfeilbaar en zijn ze afhankelijk van morphine of andere zaken om door het leven te worstelen. Want een worsteling is het. Harte en Esta hebben een zware taak op zich genomen en daar worstelen ze continu mee. In de eerdere boeken werd al duidelijk dat er weinig goed gaat voor het stel en ze ondervinden hier meer en meer de gevolgen van. Harte droomde altijd over een leven buiten z’n kleine eilandje maar vraagt zich inmiddels af of hij niet beter thuis had kunnen blijven. Dit voorbeeld van de worsteling die de karakters doormaken is exemplarisch voor het zware leven dat ze gekozen hebben maar toont ook hun karakter. De moed en wil om hun fouten recht te zetten, Esta heeft immers het heden veranderd, drijft de karakters en het verhaal continu voorwaarts en maakt het de moeite waard om te lezen.

Esta en Harte zijn dan wellicht de hoofdpersonen van de Magiër-serie maar de trilogie wordt eigenlijk gedragen door alle locaties die worden bezocht. Hoewel De vloek van de slang soms log is en wat doorzettingsvermogen vereist om doorheen te komen, is het de moeite waard. We hebben genoten van eenieder die in de wereld van Maxwell gepasseerd is en sluiten dan ook met een voldaan gevoel de serie af.