Het gezin van Fokke Fortuin heeft al heel wat te verduren gehad. Na de plotselinge dood van hun moeder moest het gezin noodgedwongen zonder haar verder. Zowel Fokke als ook zijn dochters Wieke en Sigrid, gaan een emotioneel zware periode tegemoet. De combinatie zorg voor de meiden, het werk en verdriet vallen Fokke zwaar. In Freddy lijkt hij al snel weer een geschikte partner te vinden. Ze neemt de zorg voor de meiden op zich, maar Sigrid en Freddy kunnen met name in Sigrids puberteit maar moeizaam door één deur. De aanwezigheid van Freddy komt de sfeer in huis niet ten goede, maar Fokke staat achter de keuzes en uitspraken van Freddy. Als Fokke er naar jaren achterkomt dat hij het geluk in de verkeerde persoon heeft gezocht, besluit hij een einde te maken aan de relatie met Freddy. In het Franse Barjols komt Freddy vervolgens door een noodlottig ongeval om het leven. Er volgt een besloten uitvaart en over het ongeval wordt gezwegen. Het gezin moet alles -opnieuw- op de rit zien te krijgen.
Zeven jaar later krijgt Sigrid (en niet Wieke zoals op de achterflap vermeld red-) een manuscript onder ogen wat wel verdacht veel lijkt op gebeurtenissen uit haar verleden. Wat probeert de schrijver hiermee te bereiken? Zal er een groot geheim blootgelegd worden?
Zoals we van Loes den Hollander gewend zijn opent ze Onderuitgehaald met een krachtige proloog, waardoor de nieuwsgierigheid van de lezer direct is gewekt. Wat volgt is een vertrouwde, prettige en vlotte schrijfstijl. Het eerste deel weet Den Hollander sterk neer te zetten. In korte hoofdstukken wordt vanuit het personage Sigrid het verhaal aan de lezer voorgeschoteld. We volgen haar als volwassen vrouw die langzaam de liefde in Engel lijkt te vinden. De personages Wieke, Fokke en Engel blijven gedurende Onderuitgehaald helaas onderbelicht. Hun personage had meer karakter en uitwerking verdiend. Ze steken hierdoor flets af tegen Sigrid en dat doet af aan de kracht van het verhaal.
Tussen de hoofdstukken door krijgen we steeds een paar hoofdstukken van het manuscript te lezen. Langzaam maar zeker probeert deze schrijver de geschiedenis prijs te geven en jaagt Sigrid en haar familie de stuipen op het lijf. Ondanks dat is Sigrid vastbesloten te achterhalen wie achter deze hoofdstukken zit. En belangrijker nog, wat deze hiermee wil bereiken. Ze zoekt contact met vrienden van Freddy, die allen op hun eigen wijze verdacht lijken. Zo voert de auteur de spanning beetje bij beetje op. De lezer slaat bladzijde naar bladzijde om en probeert samen met Sigrid de "dader" te vinden.
Waar het eerste deel veel aandacht en zorg van de auteur heeft genoten, voelt dat in het tweede deel heel anders. Richting de climax blijkt er een onverwachte, lachende derde in het spel te komen en wordt het verhaal in onze ogen onnodig snel en onzorgvuldig afgerond. Den Hollander schuwt in Onderuitgehaald overigens de bedscènes niet. De taal is soms op het schunnige af. De helft minder had de bedoeling van de schrijver ook overgebracht.
Onderuitgehaald is een vlot geschreven, luchtige thriller die snel wegleest. Het boek heeft een leuke invalshoek die met name in het eerste deel is geschreven zoals we van Den Hollander gewend zijn. Het tweede deel is helaas niet zo daverend en geeft het gevoel dat Onderuitgehaald een boek met twee gezichten is.
Ik ben getrouwd met Marinus en samen hebben wij twee prachtige dochters.
Kinderen hebben mijn hart gestolen, hun onbevangenheid en hun gedrag heeft me altijd erg gefascineerd.
Ze zitten boordevol fantasie en leven vanuit hun gevoel.
Hoe mooi is dat? Dat zijn wij als volwassenen een beetje verleerd.
Ik ben leerkracht in het speciaal onderwijs voor kinderen met een taalontwikkelingsstoornis en slechthorendheid.
Daarnaast heb ik sinds ’21 mijn eigen praktijk als kinder- jongeren- en opvoedcoach en werk ik veel met emotionele uitdagingen en gedrag.
In mijn vrije tijd hou ik van wandelen, wielrennen, gravelen, winkelen, gezelligheid met familie en vrienden en lees ik graag een boek.
Heerlijk dat je vanuit je luie stoel op reis kunt naar verre oorden en allerlei karakters en personages leert kennen. Daar kan ik onwijs van genieten!
Ik geniet van het recenseren voor Thrillzone en vind het leuk om af en toe zeer verrast te worden door nieuwe debuten.
Zeven jaar later krijgt Sigrid (en niet Wieke zoals op de achterflap vermeld red-) een manuscript onder ogen wat wel verdacht veel lijkt op gebeurtenissen uit haar verleden. Wat probeert de schrijver hiermee te bereiken? Zal er een groot geheim blootgelegd worden?
Zoals we van Loes den Hollander gewend zijn opent ze Onderuitgehaald met een krachtige proloog, waardoor de nieuwsgierigheid van de lezer direct is gewekt. Wat volgt is een vertrouwde, prettige en vlotte schrijfstijl. Het eerste deel weet Den Hollander sterk neer te zetten. In korte hoofdstukken wordt vanuit het personage Sigrid het verhaal aan de lezer voorgeschoteld. We volgen haar als volwassen vrouw die langzaam de liefde in Engel lijkt te vinden. De personages Wieke, Fokke en Engel blijven gedurende Onderuitgehaald helaas onderbelicht. Hun personage had meer karakter en uitwerking verdiend. Ze steken hierdoor flets af tegen Sigrid en dat doet af aan de kracht van het verhaal.
Tussen de hoofdstukken door krijgen we steeds een paar hoofdstukken van het manuscript te lezen. Langzaam maar zeker probeert deze schrijver de geschiedenis prijs te geven en jaagt Sigrid en haar familie de stuipen op het lijf. Ondanks dat is Sigrid vastbesloten te achterhalen wie achter deze hoofdstukken zit. En belangrijker nog, wat deze hiermee wil bereiken. Ze zoekt contact met vrienden van Freddy, die allen op hun eigen wijze verdacht lijken. Zo voert de auteur de spanning beetje bij beetje op. De lezer slaat bladzijde naar bladzijde om en probeert samen met Sigrid de "dader" te vinden.
Waar het eerste deel veel aandacht en zorg van de auteur heeft genoten, voelt dat in het tweede deel heel anders. Richting de climax blijkt er een onverwachte, lachende derde in het spel te komen en wordt het verhaal in onze ogen onnodig snel en onzorgvuldig afgerond. Den Hollander schuwt in Onderuitgehaald overigens de bedscènes niet. De taal is soms op het schunnige af. De helft minder had de bedoeling van de schrijver ook overgebracht.
Onderuitgehaald is een vlot geschreven, luchtige thriller die snel wegleest. Het boek heeft een leuke invalshoek die met name in het eerste deel is geschreven zoals we van Den Hollander gewend zijn. Het tweede deel is helaas niet zo daverend en geeft het gevoel dat Onderuitgehaald een boek met twee gezichten is.