Loes den Hollander weet als geen ander hoe ze de lezer kan meenemen in psychologische spanning en complexe personages. In Wurgcontract, haar 30ste thriller, speelt manipulatie een grote rol en krijgen we het verhaal vanuit vier perspectieven voorgeschoteld: Gaby, Michelle, Else en de mysterieuze X. Hoewel het boek zeker spannende momenten kent en thematisch sterk is, is de opbouw traag en voelt het verhaal soms wat herhalend aan. 

Gaby, Michelle en Else zijn op zoek naar liefde. En dan is daar die mooie man. Toch hadden ze maar beter uit zijn buurt kunnen blijven...

De drie vrouwen in Wurgcontract hebben één ding gemeen: ze zitten midden in een scheiding, wat hen op hun manier kwetsbaar maakt. Dit lijkt ook precies de reden waarom X juist hen uitkiest, een motief dat gaandeweg wordt ontrafeld. De wisselende perspectieven bieden een breed inzicht in hun situaties en emoties, maar de overvloed aan details vertraagt het tempo en haalt de vaart uit het verhaal. Bovendien komen niet alle gebeurtenissen even geloofwaardig over, wat afbreuk doet aan de spanning. 

X blikt herhaaldelijk terug op zijn verleden, wat zijn beweegredenen begrijpelijk maakt, maar tegelijkertijd de dreiging die hij zou moeten uitstralen vermindert. Zijn hoofdstukken bevatten veel herhaling en uitleg, waardoor de spanning soms verloren gaat. Later wordt duidelijk waarom dit zo is, maar tegen die tijd heeft het al ten koste van de spanning gewerkt. 

Den Hollander schrijft zoals altijd vlot en beeldend. Dit is een van de kenmerken van de auteur die inmiddels dertig boeken (!) verder is. De thema’s rond macht, controle en wraak zijn interessant, maar niet altijd even diep uitgewerkt. Vooral het thema van misbruik binnen de kerk lijkt een belangrijke drijfveer voor X, maar verliest aan kracht doordat er een tweede motief naar voren komt. Hierdoor blijft het verhaal qua impact wat halfslachtig aanvoelen. 

De langzame opbouw in Wurgcontract maakt dat er nooit echt een gevoel van dreiging ontstaat. Er wordt uitgebreid stilgestaan bij de persoonlijke achtergronden van de slachtoffers maar de daadwerkelijke gebeurtenissen blijven onderbelicht. Hierdoor voelt het boek meer als een psychologische roman dan als een thriller. 

Wat Den Hollander dan wel weer sterk doet, is het neerzetten van een verrassende ontknoping die veel verklaart en het verhaal grotendeels recht trekt. Daarnaast laat ze ruimte voor een open einde, waardoor de lezer zelf kan speculeren over de afloop.

Wurgcontract heeft een interessante opzet, maar mist de spanning die je van een thriller mag verwachten. Door de trage opbouw, herhalingen en gebrek aan echte dreiging weet het boek niet echt te boeien. Voor fans van Den Hollander is het misschien nog steeds een aardige leeservaring. Wie zoekt naar een meeslepende, zenuwslopende thriller, zal hier waarschijnlijk niet vinden wat hij zoekt.