Marco De Franchi (Rome, 1962) is een Italiaanse thrillerauteur en voormalig hoofdcommissaris van politie. Al van jongs af aan koesterde hij twee grote dromen: schrijver worden én rechercheur. Hij maakte beide waar. Jarenlang werkte hij bij het Servizio Centrale Operativo (SCO), de elite-eenheid van de Italiaanse politie die zich bezighoudt met zware criminaliteit en internationale misdaadbestrijding – vergelijkbaar met de FBI. Zijn indrukwekkende carrière in de opsporing vormt de ruggengraat van zijn boeken: rauw, realistisch en doordrenkt met psychologische spanning. In 2022 debuteerde hij met Het Caravaggio-vonnis, het eerste deel in de Valentina Medici-reeks. Begin dit jaar volgde deel 2: Het meesterbedrog, waarin commissaris Medici opnieuw een duistere zaak moet oplossen.
Wanneer Valentina na een traumatische zaak haar politiewerk wil opgeven, krijgt ze een laatste kans: een internationale missie die haar confronteert met haar verleden én een briljante, meedogenloze tegenstander. In Scheveningen duikt een seriemoordenaar op die zijn slachtoffers op theatrale wijze om het leven brengt – en beweert hen te “bevrijden”. Wat begint als een zoektocht naar gerechtigheid, verandert al snel in een psychologisch kat-en-muisspel vol illusies, manipulatie en bedrog. Terwijl Valentina steeds dieper verstrikt raakt in het web van een mysterieuze vrouw die haar leven ooit verwoestte, moet ze kiezen: volgt ze de regels, of haar instinct?
De gebeurtenissen in Het Caravaggio-vonnis hebben diepe sporen nagelaten. De personages zijn niet ongeschonden teruggekeerd uit de hel waarin ze afdaalden, sterker nog: ze dragen hun brandmerken zichtbaar met zich mee. Hoe geef je nieuw leven aan personages die zijn achtergebleven als lege hulzen, afgestompt door het kwaad dat ze te vaak en te diep in de ogen hebben gekeken?
Marco De Franchi weet het. Waar veel auteurs kiezen voor de gemakkelijke weg; het verleden uitwissen en de draad weer oppakken, kiest hij voor de waarheid. Hij erkent het trauma van zijn personages en maakt het tot hun kracht. De mentale littekens van Valentina, Loris en Fabio vormen niet alleen ballast, maar dienen ook als brandstof. Ze maken hen tot betere rechercheurs en complexere karakters.
De Franchi’s schrijfstijl is onmiskenbaar visueel, gelaagd en gevoelig. Hij benadert scènes alsof hij een camera bestuurt: met close-ups, sfeervolle locaties en een ritme dat doet denken aan een goed geregisseerde film. Zijn taal is beeldend, zijn sfeer beklemmend, zijn toon melancholisch, maar hij verliest niet de essentie uit het oog.
Valentina Medici, inmiddels werkzaam bij Interpol, stuit op een internationaal netwerk van seriemoordenaars: Gehenna. Ze beseft dat de zaak uit Het Caravaggio-vonnis slechts het topje van de ijsberg was. Wat volgt is een nieuwe afdaling in de duisternis. Ze roept de hulp in van de enigen die haar wereld begrijpen: Loris Manna en Fabio Costa.
De romance tussen Valentina en Fabio, ooit pril als een bloembed in oorlogsgebied, is inmiddels een herinnering vol spanning en stilte. Sinds de vorige zaak hebben ze elkaar niet meer gesproken. Toch is hun band voelbaar in elke blik, elk woord. De Franchi laat die onderhuidse dynamiek subtiel doorschemeren, zonder het te forceren.
De seriemoordenaar waar het trio in dit deel jacht op maakt is even fascinerend als verontrustend: een man die zichzelf Samael noemt en psychiatrische patiënten “bevrijdt” via gruwelijke, rituele moorden. Het maakt Samael tot een complexe antagonist en een gedreven moordenaar met een missie, hoe verdorven ook. De Franchi verdiept zich met respect en nuance in de psychiatrie. Zijn beschrijvingen zijn realistisch, zijn toon empathisch en hij vervalt niet in clichés.
Met Samaels identiteit in nevelen gehuld en Gehenna opererend vanuit de schaduw, staan Valentina, Fabio en Loris voor een onmogelijke opdracht. Ze staan tegenover een hydra: hak je één kop af, dan groeien er twee voor terug. Het trio weet: dit spoor van dood en verderf leidt hen opnieuw naar de rand van de afgrond. De Franchi vangt die beklemmende angst – het besef dat je strijdt tegen iets dat groter is dan jezelf – met ijzersterke precisie.
Waar de moordtaferelen de lezer doen huiveren, weet De Franchi juist te raken door de menselijke kant van zijn personages te belichten. Hij toont hun twijfels, hun pijn, hun hoop. In elk woord weerklinkt de complexiteit van hun relaties. De aantrekkingskracht tussen Valentina en Fabio, het broederschap met Loris; het is voelbaar in elke vezel.
De climax van Het meesterbedrog is allesbehalve teleurstellend. Met een onverwachte plottwist, een ijzingwekkende finale en een cliffhanger die je naar adem doet happen, weet De Franchi niet alleen dit deel krachtig af te sluiten, maar ook subtiel de zaadjes voor een vervolg te planten, zonder het huidige verhaal onaf te laten voelen.
Marco De Franchi bouwt niet alleen voort op Het Caravaggio-vonnis, hij overtreft zichzelf. Met Het meesterbedrog bevestigt hij zijn plek als vaste waarde binnen het (Italiaanse) thrillergenre. Zijn stijl is filmisch, zijn thematiek gelaagd, zijn personages menselijk. Dit boek is geen bedrog, maar een belofte: van meer, van beter, van dieper. Een waar meesterwerk dat zijn naam eer aandoet en naar meer smaakt.
Mijn naam is Jelle van de Kruijs. Met 2001 als geboortejaar ben ik een jeugdige thrillerliefhebber. Dankzij Schuilplaats van Harlan Coben ben ik het thrillergenre ingezogen. Coben is dan ook mijn favoriete auteur, op de voet gevolgd door Steve Cavanagh en Deon Meyer. Als recensent bij ThrillZone krijg ik de mogelijkheid om kennis te maken met nieuwe auteurs en tegelijkertijd mijn twee passies te combineren; lezen en schrijven.
Alle recensies van deze recensent
Schrijf jouw recensie!