Het Nederlandse thrillerlandschap herbergt een aantal opvallende aspecten: het zijn vooral vrouwelijke auteurs die hoge verkoopcijfers scoren (Esther Verhoef, Linda van Rijn, Corine Hartman), het decor is vaak de regio waar de auteur vandaan komt, er zijn elk jaar veel debutanten, het aanbod, maar ook het niveau stijgt, en enkelen weten het zelfs tot een internationale vertaling en uitgave te schoppen (Lex Nootenboom, Thomas Olde Heuvelt). In al die jaren van (positieve) ontwikkeling is er één zekere, vaste factor: Michael Berg. Al in 2008 debuteerde hij met Twee zomers. In 2013 brak hij door met zijn thriller Nacht in Parijs, waarmee hij de Gouden Strop won. Inmiddels schreef van Bergen Henegouwen – zoals zijn echte naam luidt – al tien thrillers, heeft hij allerlei nominaties en prijzen op zak en dendert hij onverminderd verder. Ambo Anthos, een voor hem nieuwe uitgever, kondigde vorig jaar een bijzondere trilogie aan, zich afspelend in en rondom Zuid-Limburg, de oorspronkelijke woonplaats van de uit Frankrijk teruggekeerde schrijver. Terugkeer is het eerste deel van dit drieluik getiteld De Mergellandmoorden.
Alex Nievelsteijn besluit het roer om te gooien, en zijn hectische baan bij de Amsterdamse politie in te ruilen voor een job in zijn geboorteprovincie Limburg. Aanleiding is een traumatisch incident dat het leven kostte aan zijn vaste partner, waardoor het Alex allemaal teveel is geworden. Terugkeren naar Limburg stond niet bovenaan zijn wensenlijst, maar de rustige, herkenbare omgeving gecombineerd met een mooi aanbod, doen hem besluiten de stap te zetten. Hij wordt de leider van het cold caseteam, een relatief nieuw team dat als doel meekrijgt oude zaken definitief af te ronden, het liefst met een afgesloten uitkomst. De eerste zaak die ze oppakken is een recente. Een jonge, alleenstaande moeder wordt na een avondje uit met vriendinnen van haar fiets getrokken en sindsdien ontbreekt ieder spoor. De vrouw werd nooit gevonden, de aanknopingspunten liepen dood en de zaak werd in het archief geplaatst. Tot nu.
Ook Alex en zijn team, bestaande uit Leon Frings en Farida, lopen in eerste instantie tegen dezelfde muren op, en weten de touwtjes niet aan elkaar te knopen. Ze voeren gesprekken, wroeten in het archief en bezoeken betrokkenen. Maar zonder resultaat. Totdat ze stuiten op een patroon, en soortgelijke situaties ontdekken, waarbij ook jonge vrouwen het slachtoffer zijn. Er lijkt een seriemoordenaar bezig, en die is nog altijd actief. Er wordt opgeschaald en elke minuut telt. Wie is de moordenaar? Wat is zijn/ haar motief? En belangrijker nog: kunnen er nog slachtoffers gered worden? De dader moet opgespoord en gestopt worden, maar dat is nog geen eenvoudige klus. Een gevaarlijk kat-en-muisspel ontvouwt zich, met grote gevolgen.
Vanaf de allereerste pagina, dat begint met het heftige incident dat leidt tot de verdwijning van de vrouw, wordt duidelijk dat Michael Berg de lezer geen rust zal gunnen. De plot is strak gestructureerd, met korte scènes en een juiste afwisseling. Ontwikkelingen in de zaak worden afgewisseld met komische passages rondom de dynamiek in het nieuwe team, de privé-beslommeringen van Alex en de gebeurtenis in Amsterdam die hem niet loslaat. Berg heeft een zeer fijne sfeer gecreëerd, die enigszins doet denken aan de Serie Q-reeks van Jussi Adler-Olsen, waarbij de onderlinge verhoudingen en verschillen tussen de personages briljant worden uitgewerkt. Alex is de serieuze, soms koppige rechercheur die de coördinatie houdt, maar leunt op zijn kompanen. Frings is een ervaren rot die het archief van de Limburgse politie feilloos weet door te spitten en zo verbanden legt die anderen niet zien. Zijn ietwat lakse, slunzelige karakter vormt een leuk contrast met de ijverige, kundige Farida. Zij werkte als administratief medewerker bij de politie, maar wordt door haar kennis van computers aan het team toegevoegd en blijkt een zeer waardevolle aanvulling. Met haar standvastigheid, spitsvondigheid en slimme conclusies is ze de beide mannen vaak een stap voor. Zo ontstaat er een aangename energie binnen het team, die Berg uitermate knap overbrengt en het geheel met een flinke teug humor overspoeld.
Hoe dieper het team graaft, hoe meer deuren er opengaan en hoe dichter ze bij de ontknoping lijken te komen. Daarbij is voor de lezer een toegevoegde waarde dat het hoofdverhaal wordt afgewisseld met hoofdstukken vanuit het perspectief van de dader. En niet alleen de personages maken het verhaal, want ook het Limburgse heuvellandschap wordt sfeervol beschreven, al legt het ook de gevaarlijke plekken bloot. Een deel van de regio bestaat uit afgelegen gebouwen, uitgestrekte vlaktes en grimmige achterstandswijken, dat de ideale ambiance vormt voor een hoop duistere praktijken. Naast de verdwijning van de jonge vrouw wordt er op een zeker moment een lugubere vondst gedaan op een mergelgroeve van een regionale miljonair. Persoonlijke banden maakt dat Alex ook hier betrokken bij raakt. Alsof dat nog niet genoeg is, speelt er ook privé een hoop. Een verstandelijk gehandicapt zusje vraagt om aandacht, en de slechte verstandhouding met zijn vader wordt door Alex’ terugkomst ook nieuw leven ingeblazen, of Alex dat nu wilt of niet.
Terugkeer is een veelomvattend eerste deel dat gelijk de toon zet voor de nog volgende boeken. Het is een zeer solide aftrap met een sterke plot, een heerlijke sfeeropbouw, krachtige personages en uitgeworpen lijntjes om de suspense op niveau te houden. Michael Berg is de veilige haven die hoog in het Nederlandse thrillerlandschap ligt en een enorme internationale allure uitstraalt. Al jaren staat hij aan de top. Het voelt vertrouwd. Of het nu de bekende elementen zijn die in een goede thriller thuishoren, of de verrassing die Berg voldoende weet in te bouwen, Terugkeer is voor zowel de protagonist als de lezer een gevoel van thuiskomen.
Ik ben Mads Bruijnesteijn en nu al een aantal jaren nauw betrokken bij ThrillZone. Werkzaam in de boekenbranche heb ik van mijn hobby (lezen) mijn beroep kunnen maken. En dan mag ik ook nog eens recenseren voor ThrillZone. Mijn interesse is best divers, maar het fantasygenre, inclusief Science Fiction-verhalen, kunnen mij enorm bekoren. In de creaties van een nieuwe, niet bestaande wereld met memorabele personages kan ik mijzelf verliezen. Thrillers lees ik al vanaf mijn 12e levensjaar, dus ook met dat genre heb ik een band. Favorieten zijn: John Grisham, Harlan Coben, Sebastian Fitzek en Anthony Ryan.
Alle recensies van deze recensent
Schrijf jouw recensie!