Michael Robotham is door zijn reeks met Joe O'Loughlin een gerenommeerde thrillerschrijver die op vele fans mag rekenen. Hij brak in 2004 vier door met het alom geprezen De verdenking. Zijn protagonist O'Loughlin is een psycholoog van beroep en heeft inmiddels in negen vertaalde titels zijn opwachting gemaakt. De fans van de Australische Robotham waarderen zijn rustige, ingetogen schrijfstijl en knappe plots. Zijn nieuwste titel heet De andere vrouw.
O'Loughlin wordt gebeld. Zijn vader ligt zwaargewond in het ziekenhuis. Het lijkt erop alsof hij van de trap is gevallen, of geduwd. Als Joe in het ziekenhuis arriveert, zit er een vreemde vrouw aan het bed van zijn pa. De vrouw, Olivia Blackmore, blijkt al ruim twintig jaar heimelijk met William O'Loughlin getrouwd te zijn. Joe besluit het verhaal te geloven, maar samen met zijn collega Vincent Ruiz gaat hij op onderzoek uit om de waarheid te achterhalen...
De andere vrouw is geen thriller waarin de ene vrouw met de ander op de vuist gaat. Die indruk wekt de titel wel, maar De andere vrouw heeft een andere inslag. Het is een boek waarin alle personages goed zijn uitgediept en waarin Robotham de tijd neemt om de puzzel rondom Blackmore en andere verhaallijnen in het boek te leggen.
Robotham is een schrijver die bekend staat om zijn rustige vertelling. Ook De andere vrouw is een ingetogen thriller die het geenszins moet hebben van spannende achtervolgingen, schietpartijen of tergende schuldvragen. Nee, het is een verhaal waarin de tragiek van de mens centraal staat. Elk huisje heeft zijn kruisje, lijkt Robotham uit te willen schreeuwen. De lezer krijgt de geschiedenis van Joe te horen. Het is een man die geen aandacht van zijn veeleisende vader kreeg en besloot daarom zijn eigen vleugels uit te slaan. Maar ook leert de lezer de andere zijde van William O'Loughlin kennen. De man die integriteit hoog in het vaandel heeft en van onbesproken gedrag lijkt, is dat wellicht niet. In de zoektocht naar de waarheid stuit Joe op een aantal spraakmakende historische feiten rondom zijn vader. Feiten die niet te ontkennen zijn.
Robotham doet eigenlijk weinig fout in het boek. Behalve dan dat het allemaal net wat te traag en te vlak aanvoelt. Gedegen is hierin het goede woord; De andere vrouw volgt netjes de lijnen van het schrijven van een thriller, maar piekt nergens echt.
De andere vrouw is een diepgaande, psychologische thriller geworden met een duister randje. Toch brengt het boek je nergens naar het puntje van je stoel. Maar na het lezen zul je als lezer wellicht eens vaker naar je omgeving kijken en denken; is alles wel wat het lijkt?
O'Loughlin wordt gebeld. Zijn vader ligt zwaargewond in het ziekenhuis. Het lijkt erop alsof hij van de trap is gevallen, of geduwd. Als Joe in het ziekenhuis arriveert, zit er een vreemde vrouw aan het bed van zijn pa. De vrouw, Olivia Blackmore, blijkt al ruim twintig jaar heimelijk met William O'Loughlin getrouwd te zijn. Joe besluit het verhaal te geloven, maar samen met zijn collega Vincent Ruiz gaat hij op onderzoek uit om de waarheid te achterhalen...
De andere vrouw is geen thriller waarin de ene vrouw met de ander op de vuist gaat. Die indruk wekt de titel wel, maar De andere vrouw heeft een andere inslag. Het is een boek waarin alle personages goed zijn uitgediept en waarin Robotham de tijd neemt om de puzzel rondom Blackmore en andere verhaallijnen in het boek te leggen.
Robotham is een schrijver die bekend staat om zijn rustige vertelling. Ook De andere vrouw is een ingetogen thriller die het geenszins moet hebben van spannende achtervolgingen, schietpartijen of tergende schuldvragen. Nee, het is een verhaal waarin de tragiek van de mens centraal staat. Elk huisje heeft zijn kruisje, lijkt Robotham uit te willen schreeuwen. De lezer krijgt de geschiedenis van Joe te horen. Het is een man die geen aandacht van zijn veeleisende vader kreeg en besloot daarom zijn eigen vleugels uit te slaan. Maar ook leert de lezer de andere zijde van William O'Loughlin kennen. De man die integriteit hoog in het vaandel heeft en van onbesproken gedrag lijkt, is dat wellicht niet. In de zoektocht naar de waarheid stuit Joe op een aantal spraakmakende historische feiten rondom zijn vader. Feiten die niet te ontkennen zijn.
Robotham doet eigenlijk weinig fout in het boek. Behalve dan dat het allemaal net wat te traag en te vlak aanvoelt. Gedegen is hierin het goede woord; De andere vrouw volgt netjes de lijnen van het schrijven van een thriller, maar piekt nergens echt.
De andere vrouw is een diepgaande, psychologische thriller geworden met een duister randje. Toch brengt het boek je nergens naar het puntje van je stoel. Maar na het lezen zul je als lezer wellicht eens vaker naar je omgeving kijken en denken; is alles wel wat het lijkt?