Lezers die ook van het debuut van de Zweedse Mikaela Bley hebben genoten, zullen met hooggespannen verwachting uitgekeken hebben naar haar tweede boek. En dat kan makkelijk want Bley heeft, na het schrijven van Dochter vermist haar baan bij de Zweedse televisiezender TV4 opgezegd en alle beschikbaar gekomen uren aan het schrijven gewijdt. Dus is hiermee een hartstochtelijke wens van haar in vervulling gegaan en verscheen onlangs haar tweede thriller, Donker water.
Journaliste Ellen Tamm, die lezers van het eerste uur nog kennen uit Dochter vermist, is niet in staat te werken in verband met haar traumatisch verleden. Als 8-jarig meisje heeft ze haar eeneiige tweelingzus verloren doordat ze is verdronken. Om dit te verwerken en verder te kunnen met haar leven, is ze in behandeling bij een psycholoog en keert ze terug naar de omgeving waar ze haar zusje verloor.
Tijdens een tankstop in het nabijgelegen dorpje Stentuna, hoort ze dat er een flink toegetakeld lichaam van een dode vrouw op straat is gevonden. Maar als ze verder informeert dan zwijgen de dorpsbewoners als het graf. De dode vrouw, niet uit het dorpje afkomstig en de zwijgende bewoners, intrigeren haar dermate, dat de drang een klein onderzoekje te starten niet te stoppen is. Als ze met een paar mensen face to face heeft gesproken, is ze ervan overtuigd dat er een paar diepe geheimen de monden gesloten houden. Ze kan haar baas Jimmy overtuigen van de nieuwswaarde van het onderwerp en start, ondanks haar ziekte, een diepgaand onderzoek in het gesloten dorpje.
Donker water is een spannende psychologisch beladen thriller. Ellen Tamm probeert op twee vragen een antwoord te krijgen, door wie en met welk motief de gevonden Liv Lind is vermoord en hoe destijds de verdrinking van haar tweelingzus is verlopen want er zitten, wat de verdrinking betreft, gaten in haar geheugen. Bley zet met haar tweede boek aan met een stevige verhaallijn en houdt die ook constant strak gespannen. Met een aantal goed neergezette en uitgediepte, tot de verbeelding sprekende en tot leven komende karakters kun je als lezer niet anders dan deelnemer worden aan het onderzoek.
Een onderzoek dat met kleine stapjes wel vordert maar ook regelmatig door nieuwe informatie volledig tot stilstand komt. De plotwendingen zijn talrijk en ieder gesprek levert wel weer andere mogelijkheden op. Geweldig bedacht en goed neergezet in een aantrekkelijk leesbaar verhaal, dat veelvuldig in het onderhuidse van de lezers wat teweegbrengt. Het kan natuurlijk niet anders dan in zo’n gesloten gemeenschap als Stentuna is, dat er meerdere complottheorieën door het geheel bewegen, maar ook de zoektocht naar de verdrinking van haar zus heeft er last van. Bley gaat er mee om of ze al jaren niet anders doet.
Toch worden niet alle verhaallijnen volledig afgewerkt. Natuurlijk wordt de moordenaar ontmaskerd en het motief bekend. Maar hoe het een groep recalcitrante pubers vergaat, blijft in het ongewisse. Dat de persoonlijke situatie van Ellen Tamm niet helemaal wordt opgelost, is te begrijpen. Er zijn wel flinke stappen gezet maar een derde verhaal zal nodig zijn om dat probleem volledig te tackelen.
Ondanks dat levert Bley met Donker water een goed verhaal af dat qua kwaliteit, diepte en complexiteit van een beduidend hoger niveau is dan haar debuut. Waarbij de nieuwsgierigheid van de lezers tot bijna onbeheersbare proporties is gegroeid. Dus een afsluitende conclusie luidt dat Mikaela Bley het haar lezers niet aan kan doen om lang met het derde deel weg te blijven.
Lezers die ook van het debuut van de Zweedse Mikaela Bley hebben genoten, zullen met hooggespannen verwachting uitgekeken hebben naar haar tweede boek. En dat kan makkelijk want Bley heeft, na het schrijven van Dochter vermist haar baan bij de Zweedse televisiezender TV4 opgezegd en alle beschikbaar gekomen uren aan het schrijven gewijdt. Dus is hiermee een hartstochtelijke wens van haar in vervulling gegaan en verscheen onlangs haar tweede thriller, Donker water.
Journaliste Ellen Tamm, die lezers van het eerste uur nog kennen uit Dochter vermist, is niet in staat te werken in verband met haar traumatisch verleden. Als 8-jarig meisje heeft ze haar eeneiige tweelingzus verloren doordat ze is verdronken. Om dit te verwerken en verder te kunnen met haar leven, is ze in behandeling bij een psycholoog en keert ze terug naar de omgeving waar ze haar zusje verloor.
Tijdens een tankstop in het nabijgelegen dorpje Stentuna, hoort ze dat er een flink toegetakeld lichaam van een dode vrouw op straat is gevonden. Maar als ze verder informeert dan zwijgen de dorpsbewoners als het graf. De dode vrouw, niet uit het dorpje afkomstig en de zwijgende bewoners, intrigeren haar dermate, dat de drang een klein onderzoekje te starten niet te stoppen is. Als ze met een paar mensen face to face heeft gesproken, is ze ervan overtuigd dat er een paar diepe geheimen de monden gesloten houden. Ze kan haar baas Jimmy overtuigen van de nieuwswaarde van het onderwerp en start, ondanks haar ziekte, een diepgaand onderzoek in het gesloten dorpje.
Donker water is een spannende psychologisch beladen thriller. Ellen Tamm probeert op twee vragen een antwoord te krijgen, door wie en met welk motief de gevonden Liv Lind is vermoord en hoe destijds de verdrinking van haar tweelingzus is verlopen want er zitten, wat de verdrinking betreft, gaten in haar geheugen. Bley zet met haar tweede boek aan met een stevige verhaallijn en houdt die ook constant strak gespannen. Met een aantal goed neergezette en uitgediepte, tot de verbeelding sprekende en tot leven komende karakters kun je als lezer niet anders dan deelnemer worden aan het onderzoek.
Een onderzoek dat met kleine stapjes wel vordert maar ook regelmatig door nieuwe informatie volledig tot stilstand komt. De plotwendingen zijn talrijk en ieder gesprek levert wel weer andere mogelijkheden op. Geweldig bedacht en goed neergezet in een aantrekkelijk leesbaar verhaal, dat veelvuldig in het onderhuidse van de lezers wat teweegbrengt. Het kan natuurlijk niet anders dan in zo’n gesloten gemeenschap als Stentuna is, dat er meerdere complottheorieën door het geheel bewegen, maar ook de zoektocht naar de verdrinking van haar zus heeft er last van. Bley gaat er mee om of ze al jaren niet anders doet.
Toch worden niet alle verhaallijnen volledig afgewerkt. Natuurlijk wordt de moordenaar ontmaskerd en het motief bekend. Maar hoe het een groep recalcitrante pubers vergaat, blijft in het ongewisse. Dat de persoonlijke situatie van Ellen Tamm niet helemaal wordt opgelost, is te begrijpen. Er zijn wel flinke stappen gezet maar een derde verhaal zal nodig zijn om dat probleem volledig te tacklen. Ondanks dat levert Bley met Donker water een goed verhaal af dat qua kwaliteit, diepte en complexiteit van een beduidend hoger niveau is dan haar debuut. Waarbij de nieuwsgierigheid van de lezers tot bijna onbeheersbare proporties is gegroeid. Dus een afsluitende conclusie luidt dat Mikaela Bley het haar lezers niet aan kan doen om lang met het derde deel weg te blijven.
Lees hier de recensie van Dochter vermist.