Openbaringen is de eerste literaire thriller van de schrijver Miquel Bulnes. Van zijn hand zijn eerdere romans verschenen. In 2003 debuteerde hij met de ironische roman Zorg. Daarna volgden nog enkele historische romans, te weten Het bloed in onze aderen en Reconquista. Het bloed in onze aderen werd zelfs genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs. Dat Bulnes spannende verhalen kan produceren mogen duidelijk zijn, maar slaagt hij er ook in om een geslaagde thriller af te leveren?

In een armoedig appartement wordt het dode lichaam van een neonazi aangetroffen. Het lichaam behoort toe aan een voormalig rugbyspeler en hangt ondersteboven aan het plafond. Zijn halsslagaders zijn doorgesneden het bloed druipt langs zijn armen op de grond. De inspecteurs Elvira Muller en Andrej Ruzedski zijn belast met onderzoek. De eerste aanwijzingen leiden hen naar een beruchte motorclub en een kerkelijk genootschap. Het onderzoek van Muller en Ruzedski wordt bemoeilijkt door massale protesten in het centrum, waarbij het geweld tussen de demonstranten en ordediensten steeds verder escaleert en het moordonderzoek minder prioriteit heeft. Daarnaast blijkt de binnenlandse veiligheidsdienst wel erg geïnteresseerd te zijn in het onderzoek en de vorderingen die Muller en Ruzedski maken.

Op hoofdlijnen gebruikt Bulnes in Openbaringen twee verhaallijnen. Het moordonderzoek van de inspecteurs Muller en Ruzedski en de dagelijkse beslommeringen van Xavier Miralles, een anesthesist die het leven dragelijk maakt door zichzelf dagelijks te injecteren met hallucinogene middelen. In de opvatting van Xavier Miralles is zijn verslaving onschuldig, maar langzaam aan verliest hij zijn grip op de werkelijkheid en wordt hij mede door zijn hallucinaties zelfs een verdachte in het moordonderzoek van Muller en Ruzedski.

“De ampullen propofol lachen Xavi toe. Ze glimmen in het zwakke schijnsel van het lampje. Een koelkast vol dromen. Stille beloften van een beter gemoed, gerangschikt op houdbaarheidsdatum.”

Doordat Miquel Bulnes schakelt tussen twee verhaallijnen die in beginsel nog geen verband houden met elkaar is het lastig om goed in verhaal te komen. Daarnaast zijn we van mening dat de clou van het verhaal simpeler had mogen zijn. Er moet echter wel een compliment gemaakt worden voor de wijze waarop Bulnes de spanning in Openbaringen weet op te bouwen en deze gedurende het verhaal weet vast te houden tot aan de allerlaatste pagina. Enkele passages is met een glimlach op het gezicht gelezen. Met een ironisch ondertoon weet Bulnes hier een daar kritische noot in het verhaal te verwerken die betrekking heeft op het werkelijke leven in de huidige maatschappij. Zo schrijft hij over de demonstraties:

“… Of willen ze alleen maar samen kwaad zijn en dingen kapot maken? Dat lukt dan wel weer erg goed. Wat die mensen nodig hebben is een doel. Wat die mensen nodig hebben is een plan! Dat iemand anders dan wel voor ze moet bedenken natuurlijk. Niemand heeft zomaar recht op levensgeluk, dat is een eenzame verantwoordelijkheid die ieder voor zich draagt.”

Opmerkelijk en interessant detail is dat nagenoeg gelijktijdig met deze thriller ook een graphic novel is gepubliceerd. Naar onze mening heeft dit weinig toegevoegde waarde, maar er moet dan ook worden bekend dat we niet bepaald warm lopen voor een graphic novel. Wie weet zijn de liefhebbers hiervoor te paaien!