De Puzzelman
De Puzzelman
-
Serie
-
Auteur(s)
-
Uitgeverij(en)
-
Jaar van uitgave
-
Thrillzone score
-
Deel deze recensie
De Londense advocate Nadine Matheson is haar geboortestad altijd trouw gebleven. Vanuit de wijk Deptford deed ze haar werk in het strafrecht en startte ze daarnaast met haar schrijverscarrière. Na haar debuut dat als roman het levenslicht zag, vond ze dat haar opgedane kennis als advocate ook erg goed zou passen in een thriller. De puzzelman is in veel landen direct een succes geworden en uitermate geschikt voor verfilming.
Inspecteur Anjelica Henley is, via intensieve therapie, op haar weg terug naar haar job als rechercheur nadat ze een levensgevaarlijke seriemoordenaar achter de tralies heeft gekregen. Peter Olivier, beter bekend als de Puzzelman met een levensgevaarlijke charme, heeft levenslang gekregen nadat hij door Henley is gearresteerd op beschuldiging van meervoudige moord met ernstige verminking van zijn slachtoffers. Tijdens zijn arrestatie heeft hij Henley toch nog ernstig weten te verwonden en mag ze blij zijn dat haar chef, Stephen Pallacia, haar heeft kunnen redden uit de handen van deze meedogenloze killer.
Als er plotseling weer lichamen worden gevonden waar de ledematen en hoofd van zijn verwijderd, valt de naam van de Puzzelman al snel. Dit wordt ook nog bevestigd door de modus operandi die exact hetzelfde is als De Puzzelman gebruikte op de lichamen van zijn slachtoffers. Maar Olivier zit nog steeds vast dus is er wellicht sprake van een copycat…
‘De bodem van de rugzak was nat van het bloed. Er kleefden zand en kiezelsteentjes aan het bloederige vlees dat door het gerafelde plastic naar buiten kwam’
De plot in dit thrillerdebuut van Matheson begint met veel spanning dat zich door het volledige verhaal constant voortzet. Samen met haar nog jonge en redelik onervaren collega Salin Ramouter wordt Matheson teruggeworpen in het verleden. Het onderwerp dat ze zo graag zover mogelijk van haar af wil schuiven, komt noodgedwongen wel weer heel dichtbij.
Spanning, veel spanning en bijna een overload aan gevaar kenmerken dit debuut van Matheson. In razendsnel tempo weet ze haar personages op een boeiende wijze te positioneren. Regelmatig wordt het puntje van de stoel opgezocht om de opgebouwde spanning te kunnen verwerken. Net op het moment dat je denkt terug te kunnen gaan zakken, gooit een plottwist danig roet in het eten. Met talrijke soortgelijke twists weet de auteur je in het verhaal te trekken waardoor stoppen geen optie meer is. De puzzelman lezen laat je terugdenken aan de gouden tijden van Karin Slaughter, Tess Gerritsen, Mo Hayder en Jeffery Deaver. Op een slachtoffer meer of minder werd niet gekeken en het bloed spatte zo af en toe tussen de pagina’s weg.
Samengevat is De puzzelman een goedgeslaagd debuut met een spanningsniveau waar een thrillerlezer van kan genieten. Met korte, fel geschreven hoofdstukken weet Matheson de lezer aan zich te kleven en dat tot het einde vol te houden. Een hoog spanningsniveau en verrassende gebeurtenissen denderen naar een explosieve ontknoping die nog voldoende mogelijkheden openlaat voor een tweede bloedstollend avontuur van Anjelica Henley, Salin Ramouter en de overige teamleden.
Ik ben Cees van Rhienen, sinds 2019 juryvoorzitter bij het Nederlands Thrillerfestival en dus drie edities onder mijn leiding mogen realiseren en met de vierde bezig.
Als recensent vanaf 2006 begonnen bij Crimezone, later Hebban. Daar juryvoorzitter voor de Hebban debuutprijs geweest, ook tot 2015 recensent geweest bij Hebban. Bij beide platforms leesclubs gecoördineerd, op dit moment doe ik dat alweer ruim 6 jaar bij ThrillZone. Bij ThrillZone lever ik ad hoc ook recensies voor de site. Naast dit alles heb ik op Facebook nog WatCeesleest, waar al mijn recensies op verschijnen.
2 Reacties
-
-
Jessica van Hest (niet gecontroleerd)05 juni 2021, 22:43
'Het menselijk lichaam is een prachtige puzzel, uniek in zijn precisie en zijn gecoördineerde perfectie !
De puzzelman houdt meer van puzzels dan van wat dan ook. Maar een perfecte puzzel is er een die is opgesplitst in zijn afzonderlijke delen. Dit is de enige manier waarop hij de ware schoonheid ziet, door elk onderdeel apart te bekijken. Handen, voeten, benen, armen, hoofden. En zoiets moois moet worden verspreid, toch? Het liefst overal in de stad..
Word jij zijn volgende slachtoffer ?'
Het proloog begint goed, de auteur valt hiermee meteen met de deur in huis. Daar hou ik van. Spannend en smaakt naar meer. Echter blijft het hier even bij. De spanning neemt af en duurt weer even voordat het verhaal je weer vast heeft.
Er komen diverse personages voorbij, waardoor ik op den duur het idee had een beetje te verdrinken in de namen. Niet iedereen komt het hele verhaal door aan bod. Dus het is op den duur wel makkelijker te volgen. Van alle personages maakt de stagiair Ramouter de meeste ontwikkeling door. De band met zijn vrouw vond ik echt aandoenlijk. Zachtaardig karakter. Maar weet wel zijn mannetje te staan. En toont initiatief in het oplossen van de zaak. Rechercheur Henley had wat mij betreft wel wat sympathieker gemogen. Ze is erg veel met zichzelf bezig en had naar mijn idee weinig oog voor de problemen/gevoelens van een ander.
Nadine Matheson bezit een fijne schrijfstijl. Het boek is filmisch en meeslepend geschreven. Op zekere momenten tot in het gruwelijkste detail beschreven, al niet op een misselijkmakende manier. Ook zit er de nodige humor in. Op bepaalde stukken moest ik wel even lachen.
Het is zeker geen origineel / uniek verhaal. Qua vertaling is er her en der ook wel wat op aan te merken. Richting het einde vond ik het wat lang duren. Maar al met al heb ik toch wel genoten van het boek. En zal ik het vervolg dan ook zeker wel oppakken. Ik ben immers benieuwd naar de volgende zaak die Henley en Ramouter op moeten lossen !
Spanning: 6 punten, omdat het goed begint en heeft soms uitschieters. Alleen richting het einde duurde het mij te lang.
Plot: 6 punten, omdat het wel voor de hand liggend was en wat lang gerekt tot de ontknoping.
Leesplezier: 7 punten, omdat Matheson beschikt over een fijne schrijfstijl. Met korte hoofdstukken, goede zinnen en duidelijke taal. Filmische schrijven maakt dat je er doorheen vliegt.
Schrijfstijl: 7 punten, omdat de personages echt staan, minpuntje is wel dat er erg veel namen voorbij vliegen. Maar toch leer je ze op den duur wel uit elkaar te houden. Je proeft ook dat de auteur wel kennis van zaken heeft.
Originaliteit: 6 punten, omdat het zeker niet nieuw uitgevonden is, maar binnen dit genre is het ook lastig echt iets origineels te vinden. Proefde toch wel veel M.J. Arlidge, J.D. Barker en Daniel Cole.
Psychologie: 7 punten, omdat je merkt dat de auteur weet waar ze over praat. Het is duidelijk dat zij haar kennis en ervaring heeft toebepast.
Gemiddeld: 6,5 punten.
Schrijf jouw recensie!