Na jaren in Parijs gewoond te hebben kan Talinn Ilves de rust er niet meer vinden. Acht jaar geleden is haar tweelingzus Reval plotseling verdwenen in Helsinki. De familie bleef verslagen achter. Als haar geliefde Yann naar Azië afreist voor zijn werk, besluit Talinn dat het tijd is om antwoorden te vinden op de vragen rondom de verdwijning van haar zus. Met een container vol spullen vertrekt ze naar Helsinki. Als rechercheur gaat Talinn het politieteam in Helsinki versterken.

Het is oktober en ieder jaar wordt de stad opgeschrikt door een moord. Van de dader ontbreekt ieder spoor ondanks dat er onderzoeken zijn verricht. De inwoners zien nog geen patroon. Gelukkig maar. Vlak nadat Talinn aankomt in Helsinki wordt ook dit jaar de stad opgeschrikt door een lugubere moord. In het metrostation waar de wortels van de stad liggen, wordt een zwaar gehavend levenloos lichaam aangetroffen. De bestuurders van de stad willen dit nieuws maar wat graag stil houden voor de media. Want op imagoschade zit niemand te wachten. Aan het team waar Talinn deel van uit maakt de taak om de moordenaar op zeer korte termijn te vinden.

Nathalie Pagie debuteerde in 2013 en heeft inmiddels de nodige bestsellers op haar naam staan. Velen zullen haar kennen van het speurders duo Tara en Diego die in zonnige oorden te werk gaan. Tegenwoordig geeft Pagie haar thrillers een meer winters karakter en zijn het standalone thrillers. De thrillers worden bij het publiek goed ontvangen. Pagie heeft voor Casa Familia en IJsengel dan ook met recht de Thrillzone Award gewonnen. Noordkaap stond dit jaar op de shortlist en greep helaas naast de award.

Nathalie Pagie heeft zoals we van haar gewend zijn, ook in Helsinki weer een prettige schrijfstijl. De hoofdstukken zijn kort en bondig en worden vanuit Talinn, het rechercheteam en een geheimzinnige brievenschrijver geschreven. Om maar meteen met de deur in huis te vallen, de passages van de brievenschrijver zijn een waardevolle toevoeging aan het eerste deel van het boek, wat maar langzaam op gang komt. Het wekt nieuwsgierigheid op bij de lezer. Want naar wie worden deze brieven geschreven? En wie is de schrijver?

De personages, die normaliter door Pagie tot in de finesses worden uitgewerkt, blijven in Helsinki erg oppervlakkig. Een burgemeester die zeer machtsbelust is en dit ook veelvuldig gebruikt in haar communicatie naar de hoofdcommissaris. De hoofdcommissaris die daardoor extreme druk voelt van bovenaf en die daar maar moeilijk mee om kan gaan. Een gokverslaafde agent. Als je deze opsomming zo leest, dan zou je verwachten dat dit voldoende input geeft voor veelzijdige personages en toch komt dit niet zo uit de verf. De eigenschappen worden aangestipt, maar kennen niet de uitwerking die we van Pagie gewend zijn. Is dit bewust en schuilt er meer in voor een volgende thriller of heeft Pagie in Helsinki daarmee wat steken laten vallen?

Toch is de lezer, zoals gezegd, nieuwsgierig gemaakt naar wie er schuil gaat achter het schrijven van de brieven. Dit maakt dat je graag verder leest. En in het tweede deel van Helsinki, komt er eindelijk meer vaart en spanning in het verhaal. Hoofdpersonage Talinn die de wanhoop nabij is betreffende de vermissing van haar zus, probeert zich staande te houden in Helsinki. Het gemis van Yann is groots en het onderlinge contact dat de twee hebben, is kort en lijkt maar weinig liefde te vertonen. Talinn raakt bevriend met collega Kristina, die een transitie doormaakt. Een mooi hedendaags thema dat Pagie goed weet te verweven in Helsinki. Talinn gaat op eigen houtje sporen na, die het rechercheteam laat liggen en dat is niet zonder gevaar. De lezer krijgt in het tweede deel al snel door wie er achter het schrijven van de brieven zit en aan wie de brieven geschreven worden. Maar dat mag de pret niet drukken, want de auteur weet de spanning flink op te voeren en de lezer te verrassen met de drijfveren van deze persoon.

. Nathalie Pagie is er in geslaagd om Helsinki op spannende wijze af te ronden en heeft voor de lezer nog wat verrassingen in petto.