Nederland deed jarenlang mee aan de NAVO-missie in Afghanistan. Soms geprezen, soms verguisd, de missie haalde vaak het nieuws. Niet minder dan 25 Nederlandse militairen zijn in het Afghaanse zand gedood in wat volgens de politiek een opbouwmissie en geen vechtoperatie was. Niels Roelen, officier bij de Nederlandse landmacht, diende in Afghanistan als plaatsvervangend commandant. Hij schreef er een roman over, een roman die eigenlijk autobiografisch is. Roelen besloot de roman in derde persoon en met een fictief personage te schrijven. Onlangs is een tweede boek van Roelen verschenen, Leven na Uruzgan.
Kapitein Vik de Wildt, eigen het alter ego van Roelen, dient enkele maanden in Afghanistan en de lezer loopt deze periode met hem mee. De Wildt maakt in en rondom Tarin Kowt en de Nederlandse nederzetting Deh Rawod van alles mee. Vaak is bij de gevechtsmissies de Wildt in meer of mindere mate betrokken.
Roelen beschrijft het soldatenleven in de zandbak op een zeer gedetailleerde manier, zodat de lezer een beetje leert wat het betekent om op missie te zijn. En die gedetailleerdheid betreft niet alleen de momenten wanneer de kogels om de oren van de Wildt vliegen. Ook het leven op de basis wordt nauwgezet aan de lezer voorgeschoteld. Douchen, eten, wassen, niets blijft onbesproken. Dit zorgt er echter niet voor dat het verhaal saai of langdradig wordt, integendeel. Roelen weet het soldatenleven in het hete Afghanistan op bijzonder interessante wijze te beschrijven. De strijd, de verveling, de emotie wanneer collega's bij een aanslag betrokken raken: de lezer wordt de missie ingezogen en komt samen met de Wildt na vier maanden murw gebeukt terug. Murw gebeukt, want de emoties tijdens de uitzending lopen soms hoog op, helemaal wanneer het peloton van de Wildt geregeld onder vuur komt te liggen. Zoals de Wildt zegt: ik heb me nog nooit zo springlevend gevoeld, als op moment dat ik dacht dat ik doodging. Hoe gaan de militairen hiermee om? Ieder op zijn eigen manier en dat roept meteen de vraag op of soldaten wel kunnen worden voorbereid op een uitzending. Overigens is dat een vraag die Karl Marlantes, bestsellerauteur van onder andere Matterhorn, met een volmondig ja beantwoordt. Na het lezen van Soldaat in Uruzgan blijft de twijfel achter.
Niels Roelen heeft een nuchter, hard en soms indrukwekkend boek geschreven over een soldaat op uitzending. Geen actiethriller á la MacNab, maar dat was ook geenszins zijn bedoeling. Eerder beschrijft het boek alle facetten van een militair op missie, en daarin is het uitstekend geslaagd.
Kapitein Vik de Wildt, eigen het alter ego van Roelen, dient enkele maanden in Afghanistan en de lezer loopt deze periode met hem mee. De Wildt maakt in en rondom Tarin Kowt en de Nederlandse nederzetting Deh Rawod van alles mee. Vaak is bij de gevechtsmissies de Wildt in meer of mindere mate betrokken.
Roelen beschrijft het soldatenleven in de zandbak op een zeer gedetailleerde manier, zodat de lezer een beetje leert wat het betekent om op missie te zijn. En die gedetailleerdheid betreft niet alleen de momenten wanneer de kogels om de oren van de Wildt vliegen. Ook het leven op de basis wordt nauwgezet aan de lezer voorgeschoteld. Douchen, eten, wassen, niets blijft onbesproken. Dit zorgt er echter niet voor dat het verhaal saai of langdradig wordt, integendeel. Roelen weet het soldatenleven in het hete Afghanistan op bijzonder interessante wijze te beschrijven. De strijd, de verveling, de emotie wanneer collega's bij een aanslag betrokken raken: de lezer wordt de missie ingezogen en komt samen met de Wildt na vier maanden murw gebeukt terug. Murw gebeukt, want de emoties tijdens de uitzending lopen soms hoog op, helemaal wanneer het peloton van de Wildt geregeld onder vuur komt te liggen. Zoals de Wildt zegt: ik heb me nog nooit zo springlevend gevoeld, als op moment dat ik dacht dat ik doodging. Hoe gaan de militairen hiermee om? Ieder op zijn eigen manier en dat roept meteen de vraag op of soldaten wel kunnen worden voorbereid op een uitzending. Overigens is dat een vraag die Karl Marlantes, bestsellerauteur van onder andere Matterhorn, met een volmondig ja beantwoordt. Na het lezen van Soldaat in Uruzgan blijft de twijfel achter.
Niels Roelen heeft een nuchter, hard en soms indrukwekkend boek geschreven over een soldaat op uitzending. Geen actiethriller á la MacNab, maar dat was ook geenszins zijn bedoeling. Eerder beschrijft het boek alle facetten van een militair op missie, en daarin is het uitstekend geslaagd.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Kapitein Vik de Wildt, eigen het alter ego van Roelen, dient enkele maanden in Afghanistan en de lezer loopt deze periode met hem mee. De Wildt maakt in en rondom Tarin Kowt en de Nederlandse nederzetting Deh Rawod van alles mee. Vaak is bij de gevechtsmissies de Wildt in meer of mindere mate betrokken.
Roelen beschrijft het soldatenleven in de zandbak op een zeer gedetailleerde manier, zodat de lezer een beetje leert wat het betekent om op missie te zijn. En die gedetailleerdheid betreft niet alleen de momenten wanneer de kogels om de oren van de Wildt vliegen. Ook het leven op de basis wordt nauwgezet aan de lezer voorgeschoteld. Douchen, eten, wassen, niets blijft onbesproken. Dit zorgt er echter niet voor dat het verhaal saai of langdradig wordt, integendeel. Roelen weet het soldatenleven in het hete Afghanistan op bijzonder interessante wijze te beschrijven. De strijd, de verveling, de emotie wanneer collega's bij een aanslag betrokken raken: de lezer wordt de missie ingezogen en komt samen met de Wildt na vier maanden murw gebeukt terug. Murw gebeukt, want de emoties tijdens de uitzending lopen soms hoog op, helemaal wanneer het peloton van de Wildt geregeld onder vuur komt te liggen. Zoals de Wildt zegt: ik heb me nog nooit zo springlevend gevoeld, als op moment dat ik dacht dat ik doodging. Hoe gaan de militairen hiermee om? Ieder op zijn eigen manier en dat roept meteen de vraag op of soldaten wel kunnen worden voorbereid op een uitzending. Overigens is dat een vraag die Karl Marlantes, bestsellerauteur van onder andere Matterhorn, met een volmondig ja beantwoordt. Na het lezen van Soldaat in Uruzgan blijft de twijfel achter.
Niels Roelen heeft een nuchter, hard en soms indrukwekkend boek geschreven over een soldaat op uitzending. Geen actiethriller á la MacNab, maar dat was ook geenszins zijn bedoeling. Eerder beschrijft het boek alle facetten van een militair op missie, en daarin is het uitstekend geslaagd.