Auteur Nora Roberts (1950, Silver Spring, Maryland) is een gelauwerde schrijfster met meer dan 200 boeken op haar naam en ruim 500 miljoen verkochte exemplaren wereldwijd (kijk hier voor meer recensies). Zij heeft voornamelijk liefdesromans, maar ze schrijft ook thrillers en de populaire politieserie over Eve Dallas en haar geliefde Roarke onder de naam J.D. Robb. Ook zijn een aantal boeken verfilmd, waaronder Midnight Bayou. Nu is er Bij zonsondergang.

Het verhaal gaat over de familie Bodine, die een succesvolle paardenranch runnen, welke dienst doet als vakantiepark met faciliteiten voor het hele gezin. Maureen is het hoofd van de familie en heeft drie kinderen, die, samen met hun kinderen werkzaam zijn op de ranch. Alice is de zus van Maureen en wordt al 25 jaar vermist. Ze liep weg op de dag van het huwelijk van Maureen en is nooit meer wedergekeerd. De familie is in de veronderstelling dat ze niet meer wilde terugkeren. Het tegendeel is waar. Alice is ontvoerd op de dag dat zij wilde terugkeren naar de ranch, zo’n twee jaar nadat ze is weggelopen en is vanaf dat moment de ondergeschikte vrouw van “Sir”, een man die haar volledig heeft geindoctrineerd en gehersenspoeld. Alice heeft het opgegeven; ze is in de veronderstelling dat ze haar familie nooit meer gaat weerzien en ondergaat de gruwelijke en vernederende acties van haar ontvoerder jaar na jaar. Tot hij op een dag niet oplet en de deur open laat staan…. Alice twijfelt, maar ontsnapt en wordt verderop gevonden langs de kant van de weg door een stelletje. Een hereniging met haar familie volgt, met alle verwarrende en pijnlijke momenten van dien. Alice is behoorlijk mensenschuw geworden en kan zich ook niet veel meer herinneren van de jaren voordat ze is weggelopen.

Ondertussen gaat het leven op de ranch gewoon door, er moet immers een bedrijf gerund worden. Bodine, de dochter van Maureen, en haar vriend bouwen langzaam maar zeker een vertrouwensband op met Alice, voornamelijk door haar met de paarden te laten werken. Maar de ontvoerder loopt nog steeds vrij in het rond, en is op zoek naar een nieuw slachtoffer om ondergeschikt te maken aan hem, met alle gevolgen van dien...

Na ruim 200(!) romans te hebben geschreven, zou je denken dat Nora Roberts geen stof meer heeft om over te schrijven. Nu heb ik een aantal van haar boeken gelezen en ik moet zeggen: geen boek is hetzelfde. Goede plotten, scherp geschreven dialogen en snel opgebouwde spanning, keer op keer. Ik was dan ook erg benieuwd of ik Bij zonsondergang even boeiend zou vinden als haar vorige werk. Het antwoord is: ja. Geen flutwerkje wat je even aan de kant legt. Nu lees ik voornamelijk in bed voor het slapen gaan, en ik kan je zeggen: het boek is niet echt bevorderlijk voor de nachtrust, omdat ik te nieuwsgierig was naar het vervolg.

Heerlijk verhaal, verfrissend, zit logisch in elkaar, spannend, goed beschreven personages en ik kan nog wel even doorgaan. Bij de scenes in de kelder van de ontvoerder zit de lezer als het ware ook opgesloten in diezelfde kelder, ik bedoel maar. Als dan toch een punt van kritiek genoemd moet; heel verwarrend dat de dochter van Maureen Bodine heet, terwijl de familienaam ook Bodine is. Niet heel begrijpelijk en onnodig.

Als laatste nog een waarschuwing: als je van plan bent om dit boek op je strandbedje te gaan lezen; zorg voor zonnebrand en een parasol, want dit is een boek wat je niet snel kunt wegleggen. Heerlijk!