Erfenis

• 17 augustus 2021
• Thriller
• Renate van der Kwast

Erfenis

• Serie

  N.v.t.

• Auteur(s)

  Nora Roberts

• Uitgeverij(en)

  Boekerij

• Jaar van uitgave

  2021

• Thrillzone score

  4
• Deel deze recensie

Nora Roberts (1950) verkocht meer dan 500 miljoen exemplaren van in totaal meer dan 225 titels die ze schreef. Ze is dan ook een van de meest gelezen auteurs ter wereld. Veel van haar boeken kwamen op de New York Times-bestsellerlijst terecht. Ze heeft Iers en Schots bloed en claimt zelf dat haar kunst om verhalen te vertellen daar vandaan komt. Ze woont tegenwoordig in Maryland. Haar eerste boek verscheen in 1981: Volbloed vuur. Onder de naam J.D. Robb schreef ze vele misdaadromans. Ze schreef zowel losstaande boeken, series als trilogieën, in diverse genres.

De voorzijde van haar nieuwe boek, Erfenis (dat ruim 540 bladzijdes telt) laat een beeld zien van twee vrouwen, die over een brug omringd door bomen, een stad tegemoet lopen. De oudere vrouw heeft haar arm om de jongere heen geslagen. In grote letters zien we de naam van de schrijver, daaronder de titel en de tekst ’Een moeder en een dochter moeten samen hun traumatische verleden verwerken- en het gevaar voorblijven.’

Het verhaal in Erfenis start met de eerste ontmoeting van de zevenjarige Adrian Rizzo met haar gewelddadige vader. Haar moeder, Lina, is erbij en redt haar uit zijn handen. Omdat haar moeder een succesvol fitnessbedrijf runt en geen tijd heeft om nu goed voor haar dochter te zorgen, verblijft Adrian die zomer bij haar grootouders op hun landgoed in Maryland. Met veel omschrijvingen van de sfeer, situaties en personen weet Robert het verhaal vlot tot leven te brengen.

Je leeft mee met Adrian die op de middelbare school start met eigen yoga- en trainingsvideo’s. Tijdens haar studietijd in New York bouwt ze door aan haar eigen bedrijf en legt hierbij verbindingen met vrienden voor het leven. Duistere momenten zijn er ook: elk jaar ontvangt Adrian in februari een anonieme dreigbrief. Opgesteld als een gedichtje van een paar regels wordt er elke keer naar verwezen dat de schrijver ervan haar zal komen vermoorden. Adrian schakelt politie in en brengt haar moeder op de hoogte. De herkomst van de brieven wordt niet achterhaald.

Af en toe worden er een paar bladzijdes beschreven vanuit het gezichtspunt van een moordenaar. Zijn denkwijze en acties worden weergegeven, waarbij hij elke keer weer uitkomt bij gedachten aan Adrian. Op deze manier voel je als lezer ook steeds de dreiging op de achtergrond van deze persoon.

Adrian is bij haar grootvader gaan wonen, na het overlijden van haar grootmoeder en haar leven ontvouwt zich verder. Ze blijft echter de brieven ontvangen, waar ze ook woont.
‘Wat zat er in die postbus, Adrian?’ ‘Ik zal het je laten zien.’ Met de hondenriem in een lus om haar pols, graaide ze in de tas tot ze de envelop had gevonden.  ‘Je hebt hem nog niet geopend.’ ‘Ik weet wat erin zit omdat ik die dingen al vanaf mijn zeventiende krijg, altijd met dezelfde zorgvuldige blokletters en zonder retouradres. Deze is afgestempeld in … Detroit. Ze worden zelden twee keer vanaf dezelfde plek verstuurd.’

Uiteindelijk schakelt Adrian een privédetective in, als de brieven steeds vaker komen en steeds dreigender worden. Het is knap hoe aan de ene kant -als in een familieroman- je als lezer geniet van alles wat Adrian meemaakt. Hoe zij nader tot haar moeder komt en hoe haar liefdesleven verloopt. En aan de andere kant is daar die dreiging van de brieven. In het derde deel van het verhaal wordt het raadsel rondom deze dreigende moordenaar langzaam ontrafelt. Maar ook komt deze persoon steeds dichterbij…en de toon van het verhaal wordt grimmiger. Robert laat hier als auteur haal veelzijdigheid zien. Met ruim 225 titels achter haar naam, weet ze ook in Erfenis verschillende stijlen succesvol te verenigen; de romanachtige passages worden in een oogwenk afgewisseld met spannende stukken.

Kon je iets proeven in een droom? Maar het was een smerige, koperachtige smaak waardoor ze wilde hoesten en spugen. En haar gezicht, o god, haar gezicht klopte en prikte. Haar hoofd bonsde, aan de buitenkant en aan de binnenkant, terwijl ze moeite deed om haar ogen open te doen en wakker te worden.

En natuurlijk hoort er een spetterende climax als eind van het verhaal. Ook dat beheerst de auteur als geen ander. De spanning spat van de pagina’s af als Erfenis als een sneltrein naar het eind raast. Roberts weet de lezers feilloos op het puntje van de stoel te krijgen.

Het is Nora Roberts met Erfenis weer gelukt om een verrassend verhaal neer te zetten. De afwisseling is een waar genot; zo kun je heerlijk ontspannen meeleven met de hoofdpersoon in haar levensloop en tegelijk griezelen door de dreiging van de brieven en het ontmaskeren van de dader. Aanrader!