Er zijn van die thrillerauteurs die een belangrijke stempel gedrukt hebben op de verschillende nevencategorieën binnen het genre. Denk aan John Grisham wat betreft de legal thriller of bijvoorbeeld Robin Cook wat betreft de medische thriller. In datzelfde rijtje hoort zonder enige twijfel ook Patricia Cornwell thuis. In 1990 verscheen van haar Fataal Weekend, een thriller opgebouwd rond patholoog-anatoom Kay Scarpetta en baanbrekend wat betreft de forensische thriller. Zonder haar bekroonde serie mogelijk geen Silent Witness of C.S.I. op onze televisieschermen.

En nu is Kay Scarpetta terug. Recent verscheen bij LS Amsterdam Kroongetuige, het inmiddels 26de deel in de serie waarvan alleen al in Nederland en Vlaanderen samen meer dan 1,5 miljoen exemplaren verkocht werden. De vertaling van Livid lag in handen van Mariëtte van Gelder.

Dik tegen haar zin is Kay Scarpetta kroongetuige in een sensationeel moordproces dat zelfs live uitgezonden wordt via Court TV. Slachtoffer was voormalig schoonheidskoningin April Tupelo en haar gruwelijke dood heeft het land opgesplitst in twee kampen, waarbij zij die geloven in de schuld van haar voormalige verloofde ruim in de meerderheid zijn en geweld niet lijken te schuwen. Dat Scarpetta net geen twee jaar geleden niet persoonlijk het lichaam kon onderzoeken en de voormalig forensisch patholoog, die het wel deed, inmiddels overleden is helpt niet en de persoonlijke aanvallen van hoofdofficier van justitie Bose Flagler al zeker niet. De laksheid van rechter en jeugdvriendin Annie Chilton is de spreekwoordelijke druppel. En dan wordt de zus van de rechter dood aangetroffen...

De hoogdagen van Cornwell zijn al even voorbij. Het niveau van haar eerste thrillers haalt ze niet meer, al blijven de fans bij elk nieuw boek hopen op een kentering. Omdat ze weten waartoe Cornwell in staat is of omdat ze, net als de geestelijke moeder, geen afscheid kunnen nemen van hun geliefde en vertrouwde personages? Kroongetuige zal hier jammer genoeg geen verandering in brengen.

De basis voor een goede thriller is weliswaar aanwezig. Cornwell weet haar thema’s goed uit te kiezen en in haar jongste telg draait het onder meer rond het toenemende populisme en de dreiging van moderne aanvalstechnieken. Dat Scarpetta’s - eindelijk terug op de plaats waar ze hoort als hoofdpatholoog-anatoom - reputatie en integriteit openlijk in twijfel worden getrokken zorgt in combinatie met bovenstaande thema’s voor een veelbelovende start.

Maar al snel komt oud zeer terug de kop op steken. Cornwell verliest zich opnieuw in te gedetailleerde en niet altijd even ter zake doende beschrijvingen die alle vaart uit het verhaal halen en de lezer gefrustreerd achter laten. Niet elk bloemetje of vogeltje dient uitgebreid beschreven te worden, net zoals de trouwe lezers inmiddels wel weten wie Benton, Lucy en Pete Marino zijn en welk verleden ze met Kay hebben. Overbodige informatie - mogelijks bedoelt voor nieuwe lezers (voor zover Cornwell die nog weet te bereiken) - die ervoor zorgt dat eigenlijk de helft van het boek gerust geschrapt mocht worden. Een compleet overbodige twist aan het einde zorgt voor de finale doodsteek.

Kroongetuige is een zeer middelmatige thriller die enkel de echte die hard fans mogelijk zal kunnen bekoren, al hebben we ook daar twijfels bij. Goed nieuws weliswaar voor zij die toch kennis willen maken met de ooit zo relevante Cornwell: de eerste Scarpetta thrillers zijn opnieuw verkrijgbaar en, in vergelijking met de recentere titels, regelrechte aanraders. Of hoe het verleden soms echt wel beter is dan het heden…