Welke thrillerliefhebber is nog niet bekend met Aloysius Pendergast? Pendergast is het bekendste personage van het Amerikaanse schrijversduo Douglas Preston en Lincoln Child. Met Dichtregels voor de doden ziet alweer het 18e boek in de serie rondom FBI agent Pendergast het levenslicht.

“…dit moment, als hij niemand was, in nacht gehuld, was de beste tijd voor hem, als hij de schaamte en de spijt kon vergeten en in het moment leven, zijn zintuigen gespitst zonder angst.”

Walter Pickett is nieuw aan de macht binnen het FBI kantoor van New York. Doordat Pickett graag de touwtjes in handen wil houden heeft hij moeite met de eigenzinnige en excentrieke Aloysius Pendergast. Pickett wil direct een signaal afgeven en daarom besluit hij Pendergast op te zadelen met een partner, agent Coldmoon. Coldmoon krijgt daarnaast de opdracht van Pickett om Pendergast goed in de gaten te houden en iedere misstap direct bij hem te melden.

Pendergast en zijn nieuwe partner worden door Pickett naar Miami Beach gestuurd om een reeks moorden te onderzoeken. Een bloeddorstige psychopaat overvalt en vermoordt zijn slachtoffers in het drukke uitgaansgebied van Miami Beach, waarna hij hun hart uitsnijdt om deze vervolgens samen met een cryptische boodschap achter te laten op een willekeurig graf van de lokale begraafplaats. Pendergast heeft al snel het vermoeden dat er een verband bestaat tussen de recente moorden en het graf waarop de moordenaar zijn boodschap achterlaat, maar hij kan geen relatie ontdekken. Het enige opmerkelijke detail is dat alle graven toebehoren aan vrouwen die in het verleden om het leven zijn gekomen door zelfmoord. Hoe dieper Pendergast graaft, hoe meer hij erachter komt dat de gewelddadige moorden maar het topje van de ijsberg zijn.

“De boordlichten van een voorbijvarende boot streken over de boomtakken en hij drukte zich tegen de stam, smolt dieper weg in het fluisterende donker.”

Het verhaal is opgebouwd rondom de agenten Pendergast en Coldmoon en hun jacht op de moordenaar. Wij zijn natuurlijk al jaren fan van Pendergast en hebben daarom veel sympathie voor de meest excentrieke agent in de geschiedenis van de FBI. Coldmoon voelt echter aan als een luis in de pels. Hij heeft maar één belang en dat is Pendergast betrappen op een misstap om zijn eigen positie, en niet in de laatste plaats de positie van hun leidinggevende Pickett, te verbeteren. Gaande weg het boek blijkt Coldmoon echter uit het juiste hout gesneden te zijn en ontwikkelt zich bij ons ook een soort sympathie voor de nieuwe partner van Pendergast. Sterker nog: misschien brengt Coldmoon wel zoveel balans dat dit het begin zou kunnen zijn van een samenwerking die zich ook leent voor het 19e deel in de serie.

De ingrediënten die worden gebruikt door Preston en Child, bij het bouwen van weer een nieuwe bestseller rondom het personage Pendergast, voelen inmiddels vertrouwd aan en dat is natuurlijk niet vreemd aangezien dit alweer het 18e boek in de serie is. Desondanks biedt Dichtregels voor de doden weer voldoende leesplezier. In een rustig tempo nemen Preston en Child ons mee in het verhaal en nadat de contouren van de plot duidelijk worden, gaat het tempo omhoog. De ontwikkelingen volgen elkaar sneller op en ook de spanning neemt in rap tempo toe. Op deze wijze werken zij toe naar een passend climax, waarna wij het boek weer voldaan konden dichtslaan. Een aanrader voor de liefhebbers!