Het woeste land
Het woeste land
-
Serie
-
Auteur(s)
-
Uitgeverij(en)
-
Jaar van uitgave
-
Thrillzone score
-
Deel deze recensie
FBI-agente Corrie Swanson moet in de Badlands onderzoek doen nadat daar een skelet is gevonden. Het lijkt erop dat de vrouw zelf haar dood tegemoet is gelopen in de woestijn met in haar handen twee zeer zeldzame stenen. Deze stenen behoorden toe aan het Chaco-volk en werden gebruikt om goden op te roepen.
Swanson schakelt hiervoor de hulp in van Nora Kelly, een gerespecteerd archeoloog. Als ze dan nog een tweede lichaam vinden lijkt er iets meer aan de hand en ontvouwt zich een intrigerend verhaal. Het is een verhaal dat je meeneemt naar de duistere canyons en spookachtige ruines van Het woeste land.
Preston & Child zijn erin geslaagd om een boek te schrijven waarbij feit en fictie naadloos door elkaar heen lopen. Het is op zo’n manier gedaan dat je je als lezer voor zou kunnen stellen dat het een feitelijke weergave is van wat er zich ooit en nog steeds afspeelt. Daarbij leest Het woeste land als een thriller waarbij je op het puntje van je stoel blijft zitten, omdat er op bijna iedere bladzijde wel iets gaande is met een hoge attentiewaarde.
Het hele boek is een mix van whodunnit, een vleugje horror, gecombineerd met een saus van science fiction. Het is een mix waar de auteurs zo bekend door zijn geworden. Daarnaast worden ook grote thema’s als fracking (een soort oliewinning), macht van het geld, en de kracht van sektes niet onbesproken gelaten.
Corrie en Nora moeten door al deze thema’s zien heen te laveren en hebben ook nog eens een mysterie op te lossen. De manier waarop dit allemaal verpakt is, is op een manier gedaan waar het vakmanschap vanaf druipt.
Steeds als je denkt te weten hoe het zit, of als je denkt om even achterover te kunnen gaan zitten komt er weer een volgende bladzijde die je weer volop in het verhaal trekt. Je krijgt als lezer wat dat betreft weinig rust. Is dat erg? Helemaal niet! Het woeste land is het best te vergelijken met een intervaltraining. Telkens als je denkt even bij te kunnen komen wordt er meteen weer aangezet voor de volgende sprint, en de volgende, en de volgende, totdat je uitgeput het boek dichtslaat.
Preston & Child hebben met dit vijfde deel in de reeks een boek te pakken wat rijp is voor verfilming. Wat een heerlijke achtbaanrit.
Toen ik het boek In Cold Blood van Truman Capote gelezen had was ik verkocht. Ik wilde meer boeken in dit genre gaan lezen. En dat is gelukt kan ik melden! Ik lees, als het even kan, iedere dag. Eerst alleen voor mezelf maar sinds 2020 ook als jurylid voor de Bronzen en Zilveren Vleermuizen van het Nederlands Thrillerfestival. Nu mag ik ook recenseren voor Thrillzone! Het verandert niets aan het plezier van lezen, wel krijgt het een extra laag, en dat is mooi.
Schrijf jouw recensie!