De Amerikaanse auteur Rachelle Dekker heeft het schrijven van geen vreemde. Haar vader Ted Dekker, wiens roots nog naar Nederland verwijzen, is inmiddels een bestsellerauteur van veelal christelijke boeken. Met haar vader schreef ze Het rode koord dat ook in het Nederlands is vertaald . Negen is het eerste boek (thriller) dat in Nederland is verschenen en volledig van haar hand is.
Eerdere Engelstalige fantasy-achtige boeken van haar bevatten thema's corruptie en religie, absolute menselijke macht en een overheid als god.
Zoë Johnson is werkzaam in een restaurant bij een tankstation en probeert op die manier haar verleden te vergeten en een nieuw leven op te bouwen. Als er onverwacht een verwilderd tienermeisje in het restaurant opduikt, probeert Zoë contact met haar te krijgen. Het meisje weet alleen dat ze Lucy heet maar verder heeft ze geen herinneringen, geen geld en weet ze niets over haar herkomst.
Zoë ontfermt zich over haar en na een goede maaltijd komt ze te weten dat het meisje is gevlucht en naar een vrouw in Corpus Christi in Texas moet. Omdat het meisje radeloos lijkt te zijn, besluit Zoë haar baan als serveerster achter zich te laten en met Lucy op zoek te gaan naar de vrouw in Corpus Christi.
‘De herinnering aan de duisternis die in hem woonde, liet een rilling over zijn rug lopen. Het was genoeg om zijn knieën te laten knikken en hij wist dat hij hier niet moest blijven staan, omdat hij anders nooit zijn bestemming zou bereiken’
De plotbouw gebeurt in het begin voornamelijk vanuit Zoë die een eenzijdige vriendschap aan gaat met July. Meer is ook niet mogelijk omdat al snel blijkt dat Juli weinig emoties en empathie bezit. Wel wordt duidelijk dat niet iedereen blij is met de vlucht van July en dat meerdere mensen naar haar op zoek zijn. Op enig moment worden ze gevonden door twee FBI-agenten, Tom Seeley en Dave McCoy. Die gaan proberen om het vertrouwen van de meisjes te winnen om ze vrijwillig terug te laten keren naar Xerox, waar July onderdeel uitmaakt van het Grantham project. Lucy blijkt een genetisch gemodificeerd schepsel te zijn…
Het verhaal herbergt een aantal subgenres in zich. Soms lijkt het dat de lezer een actiethriller leest, een andere keer neigt het weer naar een psychologische roman. In de periode dat beide meisje in elkaars gezelschap zijn wordt Zoë sterk geconfronteerd met haar eigen verleden dat ze zo graag zou willen vergeten. Naarmate FBI-agent Seeley langer in het gezelschap van de meisjes verkeert, komen bij hem ook allerlei tegenstrijdige emoties los die het voor hem haast onmogelijk maken zijn opdracht die hij mee heeft gekregen, naar behoren uit te voeren.
Omdat de auteur heeft gekozen om het verhaal sterk op ontstane emoties te laten ontwikkelen, heeft ze veel zorg besteed aan de positionering en verdieping van de belangrijkste personages. Daarbij balanceert de geloofwaardigheid soms op het randje door de fysieke eigenschappen die July door haar behandelingen toebedeeld heeft gekregen. Ze zijn echter wel nodig om het verhaal tot volle tevredenheid van de lezers te laten verlopen…
Samengevat is Negen een thriller waarin de fantasie van de lezer de ruimte moet krijgen mee te gaan in de denkwereld van de auteur. Het is geen volledig fantasyverhaal hoewel er wel scenes in voorkomen die je die gedachten geeft. Omdat niet erg diep wordt in gegaan op het genetisch modificeren van menselijk leven, blijft dit deel onderbelicht en reduceert dit het verhaal tot een wat vlakke actiethriller waar de jager prooi wordt en omgekeerd. De christelijke achtergrond is ook in dit boek van Rachelle Dekker herkenbaar, zij het in mindere mate dan bij haar vader, Ted Dekker het geval is.
Als recensent vanaf 2006 begonnen bij Crimezone, later Hebban. Daar juryvoorzitter voor de Hebban debuutprijs geweest, ook tot 2015 recensent geweest bij Hebban. Bij beide platforms leesclubs gecoördineerd, op dit moment doe ik dat alweer ruim 6 jaar bij ThrillZone. Bij ThrillZone lever ik ad hoc ook recensies voor de site. Naast dit alles heb ik op Facebook nog WatCeesleest, waar al mijn recensies op verschijnen.