De verkiezing van een nieuwe paus is een mysterieuze aangelegenheid. Achter de gesloten deuren van de Sixtijnse Kapel stemmen ruim 100 kardinalen op een nieuwe Heilige Vader, de aardse leider van het Christendom. Miljoenen mensen wachten tijdens de stemming – die wel dagen kan duren – biddend en vol spanning op de uitslag. Wanneer er witte rook (in plaats van zwarte) uit de schoorsteen van de kapel komt, weet het massaal in Vaticaanstad aanwezige publiek dat er een nieuwe paus is gekozen. De paus wordt op het balkon van de Sint-Pieter voorgesteld aan het publiek en spreekt de legendarische woorden ‘urbi et orbi’.
Dit is het weinige wat men over het algemeen weet van een pausverkiezing. Wat er zich verder binnen de muren van de Sixtijnse Kapel afspeelt, is voor de rest van de wereld een groot geheim. Er zijn heel wat boeken geschreven over de gebeurtenis en ook thrillerauteur Robert Harris waagt zich nu aan het mysterie van deze eeuwenoude traditie. De bestsellerauteur van o.a. De officier en Vaderland sprak voor het schrijven van zijn nieuwste boek met een aantal prominente katholieken en raadpleegde diverse naslagwerken. Het is terug te lezen in het indrukwekkende verhaal Conclaaf.
De Heilige Vader overlijdt aan de gevolgen van hartkwalen en in alle hectiek die zijn dood teweeg brengt, moeten de stemgerechtigde kardinalen snel worden opgetrommeld om het conclaaf te organiseren voor het kiezen van een nieuwe paus. Kardinaal en deken Lomeli heeft de taak de pausverkiezing te leiden. Middels stemrondes moet een twee derde meerderheid van de stemmen leiden tot de nieuwe paus. Iedere kardinaal schrijft op een lootje zijn voorkeursstem. Vaak heerst er nog grote verdeeldheid in de eerste stemrondes, waardoor een stemming wel dagen kan duren. Er worden niet meer dan twee stemrondes per dag gehouden, waardoor er tijd overblijft om te bidden en na te denken. Maar ook wordt deze tijd gebruikt om stemmen te winnen, door kardinalen die er na de eerste dagen goed voor staan. Slinkse roddels, getructe ruzies en hoogdravende uitspraken; de onderlinge (concurrentie)strijd is een felle en er worden vuile spelletjes gespeeld om zoveel mogelijk stemmen te vergaren. Niet al te vrome onthullingen worden gedaan om populaire kardinalen van hun voetstuk te stoten, terwijl onbekenden ineens aan de top van de kieslijst prijken. Het zorgt voor een ongekend boeiende gebeurtenis.
Conclaaf is meer dan gewoon een thriller. Eigenlijk geldt dat voor alle boeken die Robert Harris heeft geschreven. Ze blinken uit in professionaliteit, een boeiend thema gehuld in een al even interessante plot en bijzondere personages. De research van Harris is ijzersterk en vormt een rotsvaste basis voor zijn verhalen. Of hij nu schrijft over De Tweede Wereldoorlog, de Romeinse tijd of de pausverkiezing; zijn expertise en kundigheid zijn van een buitengewone kwalitatief.
Wat er ontbreekt in Conclaaf is directe spanning. Maar het is de vraag of dat wel past bij dit verhaal. Het speelt zich af in een besloten kerkgemeenschap en de hoofdrolspelers zijn vrome, nette kardinalen; celibaat en zonder zondes. Tenminste, dat mag je verwachten van deze godsdienstige christelijken. Spannende momenten zullen niet of nauwelijks plaatsvinden. Toch speelt er een en ander, wat zich nu juist in een select gezelschap uit. Hetgeen je van tevoren niet verwacht, gebeurt toch: er heerst onderlinge concurrentie, dat resulteert in roddel en achterklap, intriges en slinks gedrag.
Het is briljant hoe Harris je langzaam het verhaal in trekt. Het begin is nog wat verwarrend met de vele namen, begrippen en functies binnen de christelijke gemeenschap. Soms moet je daardoor twee keer lezen of even terugbladeren om uit te vinden hoe het nu precies zit. Halverwege is dat voorbij en zit je er middenin. De contreien zijn je bekend, evenals de verscheidene functies binnen het conclaaf. Daarnaast leer je de personages goed kennen, leef je met ze mee en nemen ze je volledig in beslag. Het is tevens interessant om (extra) informatie op te zoeken, naast het lezen. Je zult merken dat Harris de realiteit zeer dicht benadert en het verhaal dus angstvallig echt lijkt. Conclaaf is een prachtige, innoverende en uitermate boeiende thriller. Een sleutelgat in de gesloten deuren van de Sixtijnse Kapel.
De verkiezing van een nieuwe paus is een mysterieuze aangelegenheid. Achter de gesloten deuren van de Sixtijnse Kapel stemmen ruim 100 kardinalen op een nieuwe Heilige Vader, de aardse leider van het Christendom. Miljoenen mensen wachten tijdens de stemming – die wel dagen kan duren – biddend en vol spanning op de uitslag. Wanneer er witte rook (in plaats van zwarte) uit de schoorsteen van de kapel komt, weet het massaal in Vaticaanstad aanwezige publiek dat er een nieuwe paus is gekozen. De paus wordt op het balkon van de Sint-Pieter voorgesteld aan het publiek en spreekt de legendarische woorden ‘urbi et orbi’.
Dit is het weinige wat men over het algemeen weet van een pausverkiezing. Wat er zich verder binnen de muren van de Sixtijnse Kapel afspeelt, is voor de rest van de wereld een groot geheim. Er zijn heel wat boeken geschreven over de gebeurtenis en ook thrillerauteur Robert Harris waagt zich nu aan het mysterie van deze eeuwenoude traditie. De bestsellerauteur van o.a. De officier en Vaderland sprak voor het schrijven van zijn nieuwste boek met een aantal prominente katholieken en raadpleegde diverse naslagwerken. Het is terug te lezen in het indrukwekkende verhaal Conclaaf.
De Heilige Vader overlijdt aan de gevolgen van hartkwalen en in alle hectiek die zijn dood teweeg brengt, moeten de stemgerechtigde kardinalen snel worden opgetrommeld om het conclaaf te organiseren voor het kiezen van een nieuwe paus. Kardinaal en deken Lomeli heeft de taak de pausverkiezing te leiden. Middels stemrondes moet een twee derde meerderheid van de stemmen leiden tot de nieuwe paus. Iedere kardinaal schrijft op een lootje zijn voorkeursstem. Vaak heerst er nog grote verdeeldheid in de eerste stemrondes, waardoor een stemming wel dagen kan duren. Er worden niet meer dan twee stemrondes per dag gehouden, waardoor er tijd overblijft om te bidden en na te denken. Maar ook wordt deze tijd gebruikt om stemmen te winnen, door kardinalen die er na de eerste dagen goed voor staan. Slinkse roddels, getructe ruzies en hoogdravende uitspraken; de onderlinge (concurrentie)strijd is een felle en er worden vuile spelletjes gespeeld om zoveel mogelijk stemmen te vergaren. Niet al te vrome onthullingen worden gedaan om populaire kardinalen van hun voetstuk te stoten, terwijl onbekenden ineens aan de top van de kieslijst prijken. Het zorgt voor een ongekend boeiende gebeurtenis.
Conclaaf is meer dan gewoon een thriller. Eigenlijk geldt dat voor alle boeken die Robert Harris heeft geschreven. Ze blinken uit in professionaliteit, een boeiend thema gehuld in een al even interessante plot en bijzondere personages. De research van Harris is ijzersterk en vormt een rotsvaste basis voor zijn verhalen. Of hij nu schrijft over De Tweede Wereldoorlog, de Romeinse tijd of de pausverkiezing; zijn expertise en kundigheid zijn van een buitengewone kwalitatief.
Wat er ontbreekt in Conclaaf is directe spanning. Maar het is de vraag of dat wel past bij dit verhaal. Het speelt zich af in een besloten kerkgemeenschap en de hoofdrolspelers zijn vrome, nette kardinalen; celibaat en zonder zondes. Tenminste, dat mag je verwachten van deze godsdienstige christelijken. Spannende momenten zullen niet of nauwelijks plaatsvinden. Toch speelt er een en ander, wat zich nu juist in een select gezelschap uit. Hetgeen je van tevoren niet verwacht, gebeurt toch: er heerst onderlinge concurrentie, dat resulteert in roddel en achterklap, intriges en slinks gedrag.
Het is briljant hoe Harris je langzaam het verhaal in trekt. Het begin is nog wat verwarrend met de vele namen, begrippen en functies binnen de christelijke gemeenschap. Soms moet je daardoor twee keer lezen of even terugbladeren om uit te vinden hoe het nu precies zit. Halverwege is dat voorbij en zit je er middenin. De contreien zijn je bekend, evenals de verscheidene functies binnen het conclaaf. Daarnaast leer je de personages goed kennen, leef je met ze mee en nemen ze je volledig in beslag. Het is tevens interessant om (extra) informatie op te zoeken, naast het lezen. Je zult merken dat Harris de realiteit zeer dicht benadert en het verhaal dus angstvallig echt lijkt. Conclaaf is een prachtige, innoverende en uitermate boeiende thriller. Een sleutelgat in de gesloten deuren van de Sixtijnse Kapel.