Robert van Oirschot publiceerde in 2003 een managementboek, dat de titel FutureManagement, de paradox van de beheersbare toekomst draagt. In zijn woonplaats Leiden was hij initiatiefnemer van het crowdsourcingsproject De Ziel van Leiden. Begin 2017 publiceerde hij daarvan de gelijknamige graphic novel. Droog is zijn eerste roman, en Moord door schuld is de eerste politiethriller in de Plaats Delict- serie.
In Moord door schuld worden rechercheurs Natascha Kantelberg en Thom Goossens op twee gruwelijke moorden gezet. Al snel blijkt het dat de moorden lijntjes hebben met het Amsterdamse drugscircuit, ADE en de xtc- productie in Noord-Brabant, waarbij Natascha samen met Thom en haar team op de ongrijpbaarheid van drugscrimineel Lambrechts stuiten. Ondertussen staat haar relatie met Maarten, topambtenaar bij het OM, onder grote druk, terwijl een dramatisch ongeval in haar privé- leven tot een onverwachte wending in de zaak leidt. Hierbij wordt ze gedwongen te kiezen tussen haar beroepsethiek en de politieke druk die het haar oplevert. Zal het hen lukken de zaak tot een goed einde te brengen?
Robert van Oirschot weet zijn lezers meteen te boeien met het eerste boek binnen deze serie, waarin lezers geconfronteerd worden met groots verdriet. Men wil hierdoor eigenlijk meteen verder lezen, en het achterliggende verhaal ontdekken.
Lezers volgen de eerste vrouwelijke rechercheur van de Regionale Eenheid Amsterdam, Natascha Kantelberg, samen met haar collega, oud-commandant Thom Goossens. De auteur heeft daarmee twee totaal verschillende karakters neergezet, de één is chaotisch, de ander gedisciplineerd.
De lezer merkt dat Van Oirschot het gruwelijke niet schuwt, een beetje de neiging heeft om blood & gore toe te passen, dus een sterke maag tijdens het lezen is wellicht een must. Hij weet de sfeer van Amsterdam herkenbaar te vangen, en dat is niet alleen aan de chaotisch drukke omgeving te danken. De personages willen er zo af en toe het platte Amsterdamse taaltje ingooien, en dat heeft zo zijn charme. Hoewel er kan worden ervaren dat er subtiele overeenkomsten zijn met de verhalen van Appie Baantjer, heeft deze serie toch echt zo een eigen sfeer en insteek. De auteur neemt zijn lezers mee naar andere gebieden, zoals in specifiek dit deel van de serie het eigenzinnige Noord-Brabant. Daarbij zijn rechercheurs Kantelberg (met een K) en Goossens (met dubbel O en dubbel S) meer van de moderne technieken.
De lezer merkt ook dat de auteur een rijke woordenschat van zichzelf heeft, want hij gebruikt nog weleens een woord, die men tegenwoordig nog maar zelden voorbij ziet komen, of misschien zelfs wel zeldzaam is geworden. Lezers kunnen daar dus van leren, en deze woordenschat past dan ook goed bij de setting van het verhaal. Ook geven deze vergeten woorden net dat beetje extra, waardoor de serie wel eens bij zou kunnen blijven.
Tevens is Moord door schuld een politiethriller die uitermate snel wegleest, maar ook zeer zeker de lezer op het puntje van de stoel laat zitten. Men wil weten wat het persoonlijke leven van Natascha met de zaak te maken heeft, een zaak waarin gedwongen prostitutie en vervuilde drugs welig tieren. De persoonlijke emoties van zowel Thom als Natascha spelen hierbij een gedegen rol, en geven beide rechercheurs een aannemelijk achtergrondverhaal, waarvan lezers ongetwijfeld meer te weten zullen komen, naarmate de serie zich verder zal uitbreiden. De auteur kan met zijn karakters nog alle kanten op.
De schrijver neemt zijn lezers mee naar een meeslepend einde, waarin alles snel op zijn plek valt. Motief, slachtoffers, en het uiteindelijke plot maken dit een verhaallijn waarin lezers de protagonisten gestaag zullen leren kennen. Er wordt op een harde manier de gevolgen van politieke en persoonlijke belangen laten zien. Van Oirschot heeft deze zaak met veel actie en bombarie afgerond, en is daarmee geslaagd in zijn eerste opzet binnen deze reeks. Een politieserie om in de gaten te houden.