‘Hij dirigeert haar naar de stoel aan het hoofd van de tafel, duwt haar erop neer. Haar ogen staren me aan, haar decolleté glanst van het zweet, haar borstkas gaat veel te vlug op en neer’De plotopbouw begint uitgesproken rommelig. Vanuit meerder perspectief worden scenes verteld die nauwelijks in het geheel zijn te plaatsen. Het lijken losse stukken tekst die geen link aan de voorkant, noch aan de achterkant met een andere scene hebben. Toch komt er veel informatie beschikbaar. Los daarvan worden anonieme brieven of delen ervan gepubliceerd die wel veelzeggend zijn maar geen direct aandeel leveren aan de plotopbouw. Naarmate de lezer dieper in het verhaal komt en er bijna zelf deel van uit gaat maken, blijken al die stukjes tekst, qua verhaalinhoud, toch wel raakvlakken met elkaar te hebben. Groot aandeel daarin wordt geleverd door de geweldige positionering van de personages. Via flashbacks wordt van de meest belangrijke spelers hun verleden naar boven gehaald. En dat blijkt van groot belang te zijn om te kunnen begrijpen wat de achterliggende redenen zijn van hun acteren. Het wordt een spel van misleiding, manipulatie en beschadigde jeugd die naar een strijd op leven en dood leiden als een ultieme poging om te kunnen overleven.
Schrijf jouw recensie!