Adem
Adem
-
Serie
-
Auteur(s)
-
Uitgeverij(en)
-
Jaar van uitgave
-
Thrillzone score
-
Deel deze recensie
Met Adem slaat Saskia Noort een opvallende, maar risicovolle richting in. Verwacht geen nagelbijtende thriller, maar een roman die balanceert tussen spanning, zelfonderzoek en maatschappelijk commentaar. De openingsscène wekt meteen nieuwsgierigheid – wat is er met Marieke gebeurd en wat dreef haar zover? Alleen, de belofte van een fantastisch boek wordt niet ingelost.
Noort kiest met Adem voor een trager, zelfreflectieverhaal over een vrouw die worstelt met ouder worden, haar zelfbeeld en de angst om onzichtbaar te worden. De thematiek is herkenbaar, maar de uitvoering blijft te algemeen. Niet elke vrouw van vijftig worstelt op dezelfde manier met haar spiegelbeeld, en juist daar wringt het: Noort scheert haar personages iets te veel over één kam, waardoor de nuance verloren gaat.
Harry, Mariekes nieuwe partner, is een schoolvoorbeeld van de zelfingenomen macho: dominant, kortzichtig en vooral met zichzelf bezig. De interacties tussen hem en Marieke zorgen voor ongemak — soms pijnlijk raak, soms te oppervlakkig om echt te raken. Het had meer kunnen zijn dan een karikatuur, maar blijft steken in clichés.
Wat het boek wel goed doet, is het tonen van Mariekes worsteling met haar mentale gezondheid. Haar bezoeken aan de psycholoog vormen een terugkerend motief en bieden een inkijk in haar innerlijke strijd. Deze sessies zijn confronterend en laten zien hoe Marieke probeert grip te krijgen op haar leven en emoties. Helaas blijven deze scènes vaak oppervlakkig en missen ze de diepgang die nodig is om echt te raken. De psychologische diepgang die Noort nastreeft, verzandt regelmatig in herhaling en uitleg, waardoor de personages op afstand blijven en de emotionele impact beperkt is.
De spanning die Noort in het begin opbouwt, zakt gaandeweg weg tot een sluimerend gevoel van onbehagen. De psychologische laag is aanwezig, maar mist scherpte en emotionele slagkracht. Daardoor leest Adem eerder als een zelfhulpboek in thrillerverpakking dan als een thriller met diepgang.
Adem is een roman die de grenzen van het genre opzoekt, maar voor de echte thrillerliefhebber blijft de spanning veel te veel op de achtergrond. De scherpe observaties over ouder worden en vrouw-zijn zijn interessant, maar de uitwerking mist vaart en diepgang. Vooral Harry als macho is een zwak punt: zijn karakter is zo overdreven en eendimensionaal dat hij het verhaal eerder schaadt dan versterkt. Mariekes bezoeken aan de psycholoog bieden potentie, maar blijven te oppervlakkig om echt indruk te maken. Herkenbaar voor sommigen, te zwaar op de hand voor anderen – en daardoor niet de knaller die je hoopt te lezen. Tegenvallend.
Ik ben Lieselotte Danneels. Ik woon samen met mijn gezin in het West-Vlaamse Brugge. Als job ben ik winkelverantwoordelijke bij een Telecomoperator.
Sinds 2020 recenseer ik voor ThrillZone. Mij zul je nooit zonder boek vinden; waar ik ook naartoe ga, ik neem een boek mee. Mijn favoriete genres zijn thriller en feelgood. Ook al lukt het door de drukte niet altijd om veel meters te maken per dag, iedere avond voor het slapen gaan moet ik een hoofdstuk gelezen hebben. Anders heb ik geen goede nachtrust.
Ik lees heel veel auteurs en ontdek ook graag nieuwe auteurs. Natuurlijk heb ik ook favoriete auteurs. Voor het thrillergenre zijn dit Karin Slaughter en Anja Feliers. Voor het feelgood genre zijn dit Rachel Hore en Lucinda Riley.
Schrijf jouw recensie!