Serpent, het ietwat gewaagde thrillerdebuut van de Noorse Silje Ulstein, is een schot in de roos. In Noorwegen is het boek een regelrechte bestseller, tevens zijn de vertaalrechten reeds aan dertien andere landen verkocht.

Liv is een jonge vrouw; in 2003 deelt ze samen met twee vrienden een appartement. In een bevlieging neemt ze op een dag een babytijgerpython in huis. Al snel ontstaat een bizarre band tussen Liv en haar huisdier Nero.

In Kristiansund, in 2017, gaat Mariam Lind winkelen met haar elfjarige dochter Iben. Hun uitje ontaardt in een stevige ruzie, waarbij Mariam in haar woede dochterlief achterlaat in het shoppingcenter. Ze weet immers dat Iben de weg huiswaarts perfect weet te vinden. Toch loopt het totaal anders; het meisje keert niet terug en raakt vermist.

De zestigjarige Roe Olsvik is een ervaren rechercheur en is nieuw bij de politie van Kristiansund. Hij krijgt de ondankbare opdracht om de verdwijning van het vermiste meisje te onderzoeken. Roe krijgt al snel een verdachte in het vizier. Zo eenvoudig is de zaak echter helemaal niet. Hier is veel meer in het spel.

‘Nero’s stenen blik bleef even op me rusten alsof hij me wilde bedanken, voor hij zijn prooi doorslikte. Ik voelde me misselijk en overweldigd.’

Twee verhaallijnen - op het eerste gezicht staan deze totaal los van elkaar - spelen zich in Serpent af tussen 2003 en 2017. In een honderdtal uiterst korte hoofdstukken die veeleer passages zijn, wisselen de verschillende ik-vertellers constant van perspectief. Je moet steeds bij de les blijven. Ook de slang Nero komt aan het woord; een merkwaardige belevenis in ieder geval.

Liv is een ingewikkeld personage; ze is een getormenteerde ziel. Ze is onverschrokken en broos tegelijk en ze verlangt vurig naar de affectie van haar python. Meer zelfs, haar destructieve liefde voor Nero zal niet bij iedereen in de smaak vallen. Roe van zijn kant is getraumatiseerd door zijn verleden en hij heeft een negatieve kijk op het leven. 

‘Terwijl ik at fantaseerde ik over de dag dat ik groot genoeg zou zijn om deze kwaadaardige mensendieren te doden. De koude en de warme vrouw zouden het eerst aan de beurt zijn. Ik zou ervoor zorgen dat ze leden.’

Serpent bestaat uit een oersterke constructie, doch het verhaal vereist vooral in het eerste deel de opperste concentratie van de lezer. Ulstein legt de klemtoon op de unieke en mysterieuze karakters en hoe die zich verder ontwikkelen. De psychologische uitdieping primeert, wat betekent dat de echte spanning en de vaart te vaak wegvallen.

Verder niets dan woorden van lof voor dit gedurfde debuut, waarin beschadigde personen en hun relaties, alsook duistere familiegeheimen, af en toe schokkende fragmenten opleveren. Met haar koelbloedige pen geeft de auteur een vernieuwende en sinistere thriller weer. Ze schrikt er niet voor terug om thema’s zoals seksueel misbruik en partnergeweld aan de kaak te stellen.

Serpent is een extraordinaire, excentrieke politieroman en psychische thriller tegelijkertijd.