Vrees niet

• 05 juli 2025
• Thriller
• Guy Doms

Vrees niet

• Serie

  Holly Gibney

• Auteur(s)

  Stephen King

• Uitgeverij(en)

  Boekerij

• Jaar van uitgave

  2025

• Thrillzone score

  4
• Deel deze recensie

Tot nader order kan hij geen afscheid nemen van zijn geesteskind Holly Gibney. In Vrees niet voert Stephen King haar alvast voor de zevende keer op. Deze thriller kun je lezen als een losstaand deel; in dit geval mis je evenwel de ontwikkeling van de hoofdkarakters.   

In Buckeye City ontvangt de politie een alarmerende brief van een mysterieuze persoon. Deze beweert dertien onschuldigen en één schuldige om het leven te brengen. Zijn beweegreden is bijzonder: hij wil moorden als boetedoening voor de dood van een onschuldige. Rechercheur Izzy Jaynes is radeloos, zodat ze de hulp inroept van haar vriendin, privédetective Holly Gibney.

Intussen gaat Kate McKay, een omstreden auteur en tevens vrouwenrechtenactiviste, op lezingentournee. Ze spreekt voor volle zalen, waarin zich zowel fans als tegenstanders van haar bevinden. Dit leidt tot schermutselingen. Tot een stalker alsmaar heviger tekeergaat, zodat Kate een beroep doet op Holly. Gibney wordt haar persoonlijke lijfwacht. Dit betekent een enorme uitdaging voor de privédetective, waarbij het gevaar steeds toeneemt.

Vrees niet is een complexe psychologische thriller, bevolkt door een groot aantal personages. Je moet de hele tijd bij de les blijven. Het zijn trouwens heel diverse figuren, waarvan sommige terugkerende zijn. Je ontmoet zowel doodgewone als buitenissige personen, meesterlijk ingekleurd door King. Vooral Holly, Izzy en zonderling Trig komen helemaal tot leven. Als lezer kruip je onder de hersenpan van laatstgenoemde. Sinds hij de alcohol heeft afgezworen, ligt zijn focus voortaan op een nieuwe, angstwekkende dwanggedachte. Voert Trig, de verknipte ziel, zijn duivelse plannen werkelijk uit?   

Door middel van veelvuldige perspectiefwisselingen beland je in een stomend bad vol met verwikkelingen, intriges en politieke, alsook religieus getinte thema’s. Zo komt bijvoorbeeld het Amerikaanse rechtssysteem ter sprake. Andere onderwerpen van betekenis zijn abortus, drankverslaving en het geloof. Je krijgt een mix voorgeschoteld van schijnbaar losstaande subplots; finaal vloeien ze echter perfect in elkaar.   

‘Ze trekt nog harder en hoewel ze de pijn blijft voelen, voelt ze ook de rust van de boetedoening. Uiteindelijk laat ze de deur los en trekt ze haar trillende vingers los. Ze zullen wel dik worden, maar ze zijn niet gebroken en dat is mooi.’ 

Het tempo in Vrees niet is aanvankelijk tamelijk wankel; pas halverwege komt het verhaal echt goed op gang en blijft aangehouden tot het einde. Hetzelfde geldt voor de spanning die behoorlijk lang op zich laat wachten. De manier waarop de auteur de apotheose heeft uitgewerkt is meesterlijk; precies zoals het hoort voor een echte King. Qua stijl, taal en vertelwijze is Vrees niet uitermate herkenbaar. 

In zijn nawoord van de originele Engelse versie (Never Flinch), geeft hij eerlijk toe, hoe moeilijk het schrijven van dit boek is geweest. Na meerdere herschrijvingen en drie kleine wijzigingen, is hij eindelijk behoorlijk tevreden over het eindresultaat. En dat mag: Vrees niet is weer een échte King.