Nachtkijker

• 08 november 2025
• Thriller
• Jelle van de Kruijs

Nachtkijker

• Serie

  N.v.t.

• Auteur(s)

  Tracy Sierra

• Uitgeverij(en)

  A.W. Bruna Uitgevers

• Jaar van uitgave

  2025

• Thrillzone score

  3
• Deel deze recensie

Tracy Sierra groeide op in de bergen van Colorado en woont tegenwoordig met haar gezin in New England, in een achttiende-eeuws huis dat – net als in haar debuutroman Nachtkijker – een geheime kamer heeft. Nachtkijker werd geselecteerd voor de Fallon Book Club, waardoor Sierra werd uitgenodigd voor The Tonight Show met Jimmy Fallon, waar kijkers het tot hun favoriet kozen. Momenteel werkt ze aan haar nieuwe boek Warning Signs, dat naar verwachting in 2026 in Nederland verschijnt.

Tijdens een hevige sneeuwstorm legt een moeder haar zoontje in bed. Dan klinken voetstappen op de trap. In het duister verschijnt een silhouet in de gang. In paniek wekt ze haar kinderen en vlucht naar een verborgen ruimte in het oudste deel van het huis. Wat volgt is een beklemmend kat-en-muisspel waarin ze niet alleen moet vechten voor hun leven, maar ook geconfronteerd wordt met de schaduwen van haar verleden. Terwijl de grenzen tussen werkelijkheid en verbeelding vervagen, rijst de vraag: kun je je geheugen en instincten nog vertrouwen?

Nachtkijker legt de vinger op een oerangst: niet geloofd worden. De twijfel of je herinneringen slechts waanbeelden zijn, of je jezelf nog kunt vertrouwen. Wat als het monster niet voor je staat, maar diep in jezelf schuilt? Sierra gebruikt die beklemmende vraag als fundament voor een thriller die doordringt tot de meest primitieve menselijke angsten: zelftwijfel en verlies van grip op de werkelijkheid, gevoelens die iedereen ooit heeft ervaren.

Een opvallend element is dat de personages geen namen hebben. Dat creëert aanvankelijk afstand, maar door de emotionele diepgang – vooral van de moeder – ontstaat toch een sterke connectie. De anonimiteit maakt het verhaal universeel: dit zou ieder gezin kunnen zijn.

Nachtkijker is een thriller die uitblinkt in sfeer en originaliteit. De grootste kracht – maar ook beperking – ligt in de setting: het verhaal speelt zich vrijwel volledig af binnen de vier muren van een huis. Dat zorgt voor een duister en beklemmend sfeerbeeld, maar maakt het ook lastig om de vaart erin te houden. Op momenten voelt het verhaal mede daardoor langdradig.

Sierra hanteert een gevoelige, beeldende schrijfstijl die de emoties van de moeder tastbaar maakt. Ze wisselt voortdurend tussen de angstige gebeurtenissen in het heden en flashbacks uit het verleden. Wat opvalt is het sterke contrast in toon tussen de twee tijdlijnen. Het heden is gehaast, onrustig en introspectief. De passages in het heden zijn vaak schuingedrukt en zitten vol innerlijke conflicten, paniek en fragmentarische gedachten. Dit weerspiegelt de mentale staat van de moeder: angstig, opgejaagd, onzeker. De stijl is kort, staccato en haastig, alsof je haar gedachten in realtime meemaakt.

Het verleden is echter zachter en filosofischer van toon. Deze flashbacks lijken uit te zoomen en bieden beschouwende inzichten in het gezin en de geschiedenis van de moeder. Ze bieden context, reflectie en emotionele diepgang. Hier zoomt Sierra als het ware uit en laat ze de lezer nadenken over bredere thema’s zoals familie, identiteit en onderdrukking. 

Deze wisseling van perspectief versterkt de psychologische gelaagdheid van het verhaal en roept vragen op over betrouwbaarheid en waarheid. Bovendien onthullen de terugblikken in de tijd steeds meer over het gezin en roepen tegelijkertijd nieuwe vragen op:

* Wie is de geheimzinnige insluiper die de ‘De Gluurman’ wordt genoemd?

* Hoe betrouwbaar is de moeder als verteller?

* Waarom is de vader afwezig?

* En wat is feit en wat is fictie?

Deze gelaagdheid maakt Nachtkijker tot een boek dat de lezer uitdaagt, zowel in geduld als intelligentie en kritisch denkvermogen.

De vermeende mentale instabiliteit van de moeder is dan ook een terugkerend element dat als een rode draad door het verhaal loopt. Naarmate het verhaal vordert, begint ze steeds meer aan zichzelf te twijfelen: was De Gluurman wel echt, of slechts een projectie van haar angsten en mentale instabiliteit? Die onzekerheid wordt versterkt door de politie en haar schoonvader, die haar verhaal in twijfel trekken. Sierra verbeeldt deze mentale worsteling treffend. De innerlijke dialoog van de moeder is intens en herkenbaar. Maar de manier waarop deze twijfel wordt uitgesponnen, voelt soms repetitief: wikken, wegen, wikken, wegen. Steeds als de spanning lijkt toe te nemen, haalt Sierra de druk er weer af. Dat is jammer, want het haalt de vaart uit het verhaal en ondermijnt de opgebouwde suspense.

Hoewel het boek wordt gepresenteerd als thriller, is het eerder een droevige psychologische roman. De machteloosheid van de moeder en haar gevoel niet geloofd te worden overstijgen de dreiging van De Gluurman. De onderhuidse spanning is aanwezig, maar Sierra weet het unheimische gevoel niet consistent vast te houden. Door het verhaal niet strak genoeg te structureren, laat ze een kans liggen om van Nachtkijker niet alleen een ingenieus, maar ook een verbluffend thrillerdebuut te maken.

De zoektocht naar antwoorden wordt langgerekt, waardoor het slot extra overtuigingskracht moet hebben. Gelukkig stelt het niet teleur: het einde landt met precisie en emotie. De ontknoping is bitterzoet, zorgvuldig opgebouwd en doordrenkt van gevoel.

Nachtkijker is geen standaard thriller. Het is een psychologisch geladen verhaal dat speelt met perspectief, betrouwbaarheid en onderhuidse spanning. Hoewel het soms wat langdradig en repetitief aandoet, weet het de lezer voortdurend te prikkelen door de subtiele manipulatie van waarneming en waarheid. Nachtkijker is geen boek voor tussendoor, maar voor de lezer die houdt van gelaagdheid, traag opgebouwde spanning en een duistere sfeer.