Het gebeurt eigenlijk niet of zelden dat wij een jeugdthriller recenseren. Voor Harlan Coben maken we graag een uitzondering. Zijn Gevonden is namelijk het derde deel in de reeks rond Mickey Bolitar. En die Mickey kennen we dan weer van de volwassen thrillers die Coben heeft geschreven over zijn oom Myron Bolitar. Coben heeft hiermee handig een nieuwe verhaallijn voor de jeugd weten te creëren uit de boekenreeks van zijn volwassen thrillers. En omdat die thrillers voor volwassenen het lezen meer dan waard zijn wagen we nu ook een poging met zijn jeugdhriller.

Het leven van Mickey Bolitar gaat bepaald niet over rozen. Sinds zijn ouders het nomadenbestaan voor hem hebben omgezet in een vaste verblijfplaats is zijn vader overleden en zijn moeder weggestopt in een afkickkliniek. Zijn beste vriend ligt in het ziekenhuis. Zijn beste vriend Spoon en zijn beste vriendin Emma (voornamelijk Em genoemd) zijn nerd en gothic. Ga er maar aan staan op een school als dat je vrienden zijn.

In Gevonden blijft Mickey antwoorden zoeken omtrent de dood van zijn vader. Het laat hem maar niet los en overtuigd dat zijn vader ook echt is overleden is hij allerminst. Zijn vriendin Em heeft bovendien een vriendje leren kennen op internet en die blijkt plots verdwenen. Mickey belooft haar te helpen zoeken. Hier bovenop heeft hij ook nog de problemen op school. Mickey is namelijk een goede basketballer en mag bij hoge uitzondering zich melden bij het basketbalteam van school. Dit zijn echter de stoere, populaire jongens en zij zijn niet echt gediend van de komst van Mickey. Als dan ook nog de beste spelers het team verlaten (de ene vanwege vermeend drugsgebruik, de ander omdat hij plotsklaps niet meer bij vader maar bij moeder gaat wonen) zit Mickey ook hier in een lastig parket. De twee zijn namelijk niet zijn beste vrienden, maar om geaccepteerd te worden door het team moet hij toch gaan onderzoeken wat er met de twee precies gebeurd is.

Genoeg recepten heeft Coben dus weer bedacht in zijn nieuwste thriller. Het zal dan ook niemand echt verbazen dat Gevonden leest als een trein. De taal is natuurlijk allemaal iets makkelijker en populairder voor de jeugd, maar dat stoort niet of nauwelijks. Het zorgt er mede voor dat er een lekker tempo in het boek blijft zitten.

Het is ontzettend knap dat Coben zo ontzettend origineel kan blijven in een reeks die inmiddels al zo lang loopt. Myron was een intrigerend persoon en voor neefje Mickey lijkt Murphy's law echt uitgevonden te zijn. De twee hebben ook zoveel meegemaakt in het leven dat de boeken nergens hun actie en spanning verliezen.

De Bolitar-reeks is een reeks die prima los van elkaar kan worden gelezen. Natuurlijk is het mooier als je de boeken in volgorde leest, maar omdat Coben op een totaal niet vervelende manier geregeld herhaald wat er in het verleden is gebeurd kun je als lezer altijd instappen in een van de latere boeken. Je hoeft ook niet de volwassen thrillers gelezen te hebben om je te vermaken met de Mickey Bolitar-reeks, terwijl het andersom natuurlijk wel zo is dat de mensen die de boeken over Myron gelezen ook veel plezier kunnen beleven aan de avonturen van het neefje.

Nu de zomer langzaam in aantocht is en de zomervakantie steeds dichterbij komt zijn we allemaal weer op zoek naar mooie thrillers die we lekker op het strand kunnen lezen. Gevonden is er een die op dat lijstje kan staan. Je leest hem vlot uit en je kan hem als gezin meenemen. Kan zoon of dochter hem mooi doorgeven aan vader of moeder als ze hem hebben uitgelezen!