Auteur Bart-Jan Kazemier (1979) studeerde als taalkundige af aan de Rijksuniversiteit Groningen en werkt als docent Nederlands in het internationaal onderwijs. Hij schreef eerder de enthousiast ontvangen thriller De man in het midden.
In Drone maken we kennis met de gewezen commando Eliot Koler. Hij is oneervol ontslagen uit het Korps Commandotroepen en woont in het Friese gehucht Dedgum. Hij raakt verwikkeld in een complot van jewelste als Marianne Veltman hem vraagt voor een ontmoeting. Ze heeft ergens de waarheid over ontdekt; iets waarmee Koler ook te maken heeft. Maar voordat ze elkaar kunnen spreken, is Veltman dood. Er is opzet in het spel, want hogere machten lijken iets groots te willen verbergen.
In de Haagse politiek is Ava Rodenburg als Minister van Defensie aan de macht. Ze wil dat haar naam voor altijd verbonden is aan 'vernieuwing binnen het leger'. Daarom heeft ze haar zinnen gezet op een drone-project, genaamd Pandora. Pandora is een onbemand vliegtuig dat voor altijd de manier van strijdvoeren zal veranderen. Maar bij een stemming over het project in de Tweede Kamer loopt het mis. Het project lijkt van de baan. Ze moet alles op alles zetten om alsnog haar zin te krijgen. Hoe ver is ze bereid daarin te gaan?
Kazemier maakte indruk met zijn debuutthriller De man in het midden. Het is altijd lastig een tweede boek te schrijven; kan de schrijver voldoen aan de hoge verwachtingen? Daarbij komt de grote campagne rondom Drone. Het lijkt een succesverhaal te zijn en Kazemier moet wel leveren.
Laten we meteen maar met de deur in huis vallen: Drone is alles wat een thriller moet zijn. Kazemier heeft een echte pageturner geschreven die de lezer aan zich zal kluisteren. Kazemier is er namelijk in geslaagd een uitstekende mix te schrijven tussen actie, spionage en politiek/macht. Het is wat Tomas Ross ook vaak nastreeft in zijn werk, alleen is Kazemier hier de moderne -en in de ogen van sommigen wellicht wel de betere- variant van. Want Kazemier weet het plot complex en uitdagend te maken, maar nooit zonder het onplezierig en te lastig voor de lezer te maken. Hij blijft de vaart er in houden tot pagina 410 en laat de lezer dan uitgeput en verward achter. Is wat Kazemier als plot voorschotelt, over een aantal jaren realiteit en dat met name de robotisering? Of nu al? Soms is het maar goed dat we niet alles weten, en Drone lijkt daar een beangstigend realistisch voorbeeld van te zijn. Met andere woorden; het realiteitsgehalte in Drone is erg hoog. Dit maakt het boek tot bijna iets wat een faction thriller genoemd mag worden, al weten we natuurlijk niet wat nu waarheid is en wat niet. Al komt de verregaande robotisering van de samenleving er natuurlijk wel aan; auto's worden steeds meer autonoom, en hetzelfde geldt voor vliegtuigen.
De plot, die echt uitstekend is neergezet en tot doorlezen dwingt, wordt behuisd door uitgediepte en complexe personages. Met name Rodenburg en Eliot Koler springen er boven uit; beiden hebben een ingewikkelde geschiedenis en proberen elk op hun manier hun leven te leiden, opgejaagd door demonen uit het verleden. De een met een minderwaardigheidscomplex, de ander met een vorm van PTSS.
In welk genre valt Drone dan uiteindelijk? Het laat zich niet gemakkelijk vangen; er zit spionage in, maar ook genoeg (militaire) actie. Maar het belangrijkste is wel het politieke aspect; daar draait het allemaal om in Drone: wie heeft de macht, en wie heeft het dus voor het zeggen?
Samenvattend is Drone een thriller die alles in zich heeft om uit te groeien tot een van de beste thrillers van 2015; actie, spanning, spionage, intrige en dat alles in een uitstekend plot met goed uitgediepte personages.
Kazemier heeft zich met Drone in één klap tussen de top van Nederlandse thrillerauteurs genesteld!
In Drone maken we kennis met de gewezen commando Eliot Koler. Hij is oneervol ontslagen uit het Korps Commandotroepen en woont in het Friese gehucht Dedgum. Hij raakt verwikkeld in een complot van jewelste als Marianne Veltman hem vraagt voor een ontmoeting. Ze heeft ergens de waarheid over ontdekt; iets waarmee Koler ook te maken heeft. Maar voordat ze elkaar kunnen spreken, is Veltman dood. Er is opzet in het spel, want hogere machten lijken iets groots te willen verbergen.
In de Haagse politiek is Ava Rodenburg als Minister van Defensie aan de macht. Ze wil dat haar naam voor altijd verbonden is aan 'vernieuwing binnen het leger'. Daarom heeft ze haar zinnen gezet op een drone-project, genaamd Pandora. Pandora is een onbemand vliegtuig dat voor altijd de manier van strijdvoeren zal veranderen. Maar bij een stemming over het project in de Tweede Kamer loopt het mis. Het project lijkt van de baan. Ze moet alles op alles zetten om alsnog haar zin te krijgen. Hoe ver is ze bereid daarin te gaan?
Kazemier maakte indruk met zijn debuutthriller De man in het midden. Het is altijd lastig een tweede boek te schrijven; kan de schrijver voldoen aan de hoge verwachtingen? Daarbij komt de grote campagne rondom Drone. Het lijkt een succesverhaal te zijn en Kazemier moet wel leveren.
Laten we meteen maar met de deur in huis vallen: Drone is alles wat een thriller moet zijn. Kazemier heeft een echte pageturner geschreven die de lezer aan zich zal kluisteren. Kazemier is er namelijk in geslaagd een uitstekende mix te schrijven tussen actie, spionage en politiek/macht. Het is wat Tomas Ross ook vaak nastreeft in zijn werk, alleen is Kazemier hier de moderne -en in de ogen van sommigen wellicht wel de betere- variant van. Want Kazemier weet het plot complex en uitdagend te maken, maar nooit zonder het onplezierig en te lastig voor de lezer te maken. Hij blijft de vaart er in houden tot pagina 410 en laat de lezer dan uitgeput en verward achter. Is wat Kazemier als plot voorschotelt, over een aantal jaren realiteit en dat met name de robotisering? Of nu al? Soms is het maar goed dat we niet alles weten, en Drone lijkt daar een beangstigend realistisch voorbeeld van te zijn. Met andere woorden; het realiteitsgehalte in Drone is erg hoog. Dit maakt het boek tot bijna iets wat een faction thriller genoemd mag worden, al weten we natuurlijk niet wat nu waarheid is en wat niet. Al komt de verregaande robotisering van de samenleving er natuurlijk wel aan; auto's worden steeds meer autonoom, en hetzelfde geldt voor vliegtuigen.
De plot, die echt uitstekend is neergezet en tot doorlezen dwingt, wordt behuisd door uitgediepte en complexe personages. Met name Rodenburg en Eliot Koler springen er boven uit; beiden hebben een ingewikkelde geschiedenis en proberen elk op hun manier hun leven te leiden, opgejaagd door demonen uit het verleden. De een met een minderwaardigheidscomplex, de ander met een vorm van PTSS.
In welk genre valt Drone dan uiteindelijk? Het laat zich niet gemakkelijk vangen; er zit spionage in, maar ook genoeg (militaire) actie. Maar het belangrijkste is wel het politieke aspect; daar draait het allemaal om in Drone: wie heeft de macht, en wie heeft het dus voor het zeggen?
Samenvattend is Drone een thriller die alles in zich heeft om uit te groeien tot een van de beste thrillers van 2015; actie, spanning, spionage, intrige en dat alles in een uitstekend plot met goed uitgediepte personages.
Kazemier heeft zich met Drone in één klap tussen de top van Nederlandse thrillerauteurs genesteld!
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
In Drone maken we kennis met de gewezen commando Eliot Koler. Hij is oneervol ontslagen uit het Korps Commandotroepen en woont in het Friese gehucht Dedgum. Hij raakt verwikkeld in een complot van jewelste als Marianne Veltman hem vraagt voor een ontmoeting. Ze heeft ergens de waarheid over ontdekt; iets waarmee Koler ook te maken heeft. Maar voordat ze elkaar kunnen spreken, is Veltman dood. Er is opzet in het spel, want hogere machten lijken iets groots te willen verbergen.
In de Haagse politiek is Ava Rodenburg als Minister van Defensie aan de macht. Ze wil dat haar naam voor altijd verbonden is aan 'vernieuwing binnen het leger'. Daarom heeft ze haar zinnen gezet op een drone-project, genaamd Pandora. Pandora is een onbemand vliegtuig dat voor altijd de manier van strijdvoeren zal veranderen. Maar bij een stemming over het project in de Tweede Kamer loopt het mis. Het project lijkt van de baan. Ze moet alles op alles zetten om alsnog haar zin te krijgen. Hoe ver is ze bereid daarin te gaan?
Kazemier maakte indruk met zijn debuutthriller De man in het midden. Het is altijd lastig een tweede boek te schrijven; kan de schrijver voldoen aan de hoge verwachtingen? Daarbij komt de grote campagne rondom Drone. Het lijkt een succesverhaal te zijn en Kazemier moet wel leveren.
Laten we meteen maar met de deur in huis vallen: Drone is alles wat een thriller moet zijn. Kazemier heeft een echte pageturner geschreven die de lezer aan zich zal kluisteren. Kazemier is er namelijk in geslaagd een uitstekende mix te schrijven tussen actie, spionage en politiek/macht. Het is wat Tomas Ross ook vaak nastreeft in zijn werk, alleen is Kazemier hier de moderne -en in de ogen van sommigen wellicht wel de betere- variant van. Want Kazemier weet het plot complex en uitdagend te maken, maar nooit zonder het onplezierig en te lastig voor de lezer te maken. Hij blijft de vaart er in houden tot pagina 410 en laat de lezer dan uitgeput en verward achter. Is wat Kazemier als plot voorschotelt, over een aantal jaren realiteit en dat met name de robotisering? Of nu al? Soms is het maar goed dat we niet alles weten, en Drone lijkt daar een beangstigend realistisch voorbeeld van te zijn. Met andere woorden; het realiteitsgehalte in Drone is erg hoog. Dit maakt het boek tot bijna iets wat een faction thriller genoemd mag worden, al weten we natuurlijk niet wat nu waarheid is en wat niet. Al komt de verregaande robotisering van de samenleving er natuurlijk wel aan; auto's worden steeds meer autonoom, en hetzelfde geldt voor vliegtuigen.
De plot, die echt uitstekend is neergezet en tot doorlezen dwingt, wordt behuisd door uitgediepte en complexe personages. Met name Rodenburg en Eliot Koler springen er boven uit; beiden hebben een ingewikkelde geschiedenis en proberen elk op hun manier hun leven te leiden, opgejaagd door demonen uit het verleden. De een met een minderwaardigheidscomplex, de ander met een vorm van PTSS.
In welk genre valt Drone dan uiteindelijk? Het laat zich niet gemakkelijk vangen; er zit spionage in, maar ook genoeg (militaire) actie. Maar het belangrijkste is wel het politieke aspect; daar draait het allemaal om in Drone: wie heeft de macht, en wie heeft het dus voor het zeggen?
Samenvattend is Drone een thriller die alles in zich heeft om uit te groeien tot een van de beste thrillers van 2015; actie, spanning, spionage, intrige en dat alles in een uitstekend plot met goed uitgediepte personages.
Kazemier heeft zich met Drone in één klap tussen de top van Nederlandse thrillerauteurs genesteld!