Brad Taylor schreef in 2012 Hard tegen hard, een aangename actiethriller die naast de tonnen bommen en granaten, ook aandacht had voor de menskant van de hoofdpersoon Pike Logan. We maakten kennis met hem terwijl hij zijn verdriet probeerde te verwerken over de dood van zijn vrouw en kind. Tijdens die periode ontmoette hij Jennifer Hill, met wie hij samen een terroristisch plot op het spoor kwam.
In het tweede boek van Taylor gaan we op hetzelfde pad door. In Alles op alles zijn Pike en Jennifer een coverorganisatie begonnen voor de speciale legereenheid 'Taskforce' waarvan Logan eerst lid was. Taskforce is een geheime militaire eenheid die buiten de bevelsstructuur van Defensie om werkt. Nu vechten ze zij aan zij tegen de vijanden van Amerika. En dat is hard nodig, want twee terroristische organisaties willen hetzelfde bereiken: een allesvernietigende aanval op de V.S. Hiervoor willen ze gebruikmaken van een nieuw wapen dat ze hebben ontvreemd uit handen van Amerika. Hun doel: de infrastructuur van de V.S., iets wat volgens terreurexperts onmogelijk is. Logan en Jennifer worden samen met hun makkers van de Taskforce erop uitgestuurd om de terroristen op te sporen en te doden. Het brengt ze van Indonesië naar Egypte en terug naar de V.S. Een exotisch uitje dus.
An sich lijkt het plot redelijk simpel en dat is misschien ook zo, maar net zoals in Hard tegen hard heeft het tweede boek van Taylor iets dat veel actiethrillers ontbeert en die in vergelijking met Alles op alles daarom eendimensionaal maakt: een onderlaag waarin de emoties en twijfels van de 'operators' wordt blootgelegd. Dit zorgt in Alles op alles voor een zeer aangename nieuwe dimensie in het genre en Taylor beheert dit als geen ander: hij is immers zelf ex-operator van onder andere Delta Force en weet dus zeer goed waar hij over praat. De twijfels komen vooral naar voren bij Pike Logan als ze een vijand in handen krijgen: gaat hij deze tegenstander koste wat kost laten praten om een terreuraanval te voorkomen of blijft hij 'menselijk'? Tegelijkertijd gaat Jennifer als nieuwe kompaan door dezelfde tredmolen van emoties. Vaker dan eens twijfelt ze of ze wel uit het goed hout is gesneden. Ook de twijfels over de juistheid van beslissingen komen uitgebreid aan bod en zorgen voor een realistisch aandoend verhaal. Gaan we een huis waarin gedwongen prostituees gevangen worden gehouden binnen met het risico dat Taskforce ontdekt wordt, of laten we het links liggen zodat we zeker weten dat deze meisjes gruwelijk aan hun eind komen? Dit soort dilemma's komen regelmatig terug in Alles op alles. Naast de uitstekend uitgewerkte actiescènes (die uiteraard ook in een verhaal als deze thuishoren) maakt deze 'Taylor-dimensie' het een van de betere boeken uit het actiegenre en daarom het lezen waard.
In het tweede boek van Taylor gaan we op hetzelfde pad door. In Alles op alles zijn Pike en Jennifer een coverorganisatie begonnen voor de speciale legereenheid 'Taskforce' waarvan Logan eerst lid was. Taskforce is een geheime militaire eenheid die buiten de bevelsstructuur van Defensie om werkt. Nu vechten ze zij aan zij tegen de vijanden van Amerika. En dat is hard nodig, want twee terroristische organisaties willen hetzelfde bereiken: een allesvernietigende aanval op de V.S. Hiervoor willen ze gebruikmaken van een nieuw wapen dat ze hebben ontvreemd uit handen van Amerika. Hun doel: de infrastructuur van de V.S., iets wat volgens terreurexperts onmogelijk is. Logan en Jennifer worden samen met hun makkers van de Taskforce erop uitgestuurd om de terroristen op te sporen en te doden. Het brengt ze van Indonesië naar Egypte en terug naar de V.S. Een exotisch uitje dus.
An sich lijkt het plot redelijk simpel en dat is misschien ook zo, maar net zoals in Hard tegen hard heeft het tweede boek van Taylor iets dat veel actiethrillers ontbeert en die in vergelijking met Alles op alles daarom eendimensionaal maakt: een onderlaag waarin de emoties en twijfels van de 'operators' wordt blootgelegd. Dit zorgt in Alles op alles voor een zeer aangename nieuwe dimensie in het genre en Taylor beheert dit als geen ander: hij is immers zelf ex-operator van onder andere Delta Force en weet dus zeer goed waar hij over praat. De twijfels komen vooral naar voren bij Pike Logan als ze een vijand in handen krijgen: gaat hij deze tegenstander koste wat kost laten praten om een terreuraanval te voorkomen of blijft hij 'menselijk'? Tegelijkertijd gaat Jennifer als nieuwe kompaan door dezelfde tredmolen van emoties. Vaker dan eens twijfelt ze of ze wel uit het goed hout is gesneden. Ook de twijfels over de juistheid van beslissingen komen uitgebreid aan bod en zorgen voor een realistisch aandoend verhaal. Gaan we een huis waarin gedwongen prostituees gevangen worden gehouden binnen met het risico dat Taskforce ontdekt wordt, of laten we het links liggen zodat we zeker weten dat deze meisjes gruwelijk aan hun eind komen? Dit soort dilemma's komen regelmatig terug in Alles op alles. Naast de uitstekend uitgewerkte actiescènes (die uiteraard ook in een verhaal als deze thuishoren) maakt deze 'Taylor-dimensie' het een van de betere boeken uit het actiegenre en daarom het lezen waard.
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
In het tweede boek van Taylor gaan we op hetzelfde pad door. In Alles op alles zijn Pike en Jennifer een coverorganisatie begonnen voor de speciale legereenheid 'Taskforce' waarvan Logan eerst lid was. Taskforce is een geheime militaire eenheid die buiten de bevelsstructuur van Defensie om werkt. Nu vechten ze zij aan zij tegen de vijanden van Amerika. En dat is hard nodig, want twee terroristische organisaties willen hetzelfde bereiken: een allesvernietigende aanval op de V.S. Hiervoor willen ze gebruikmaken van een nieuw wapen dat ze hebben ontvreemd uit handen van Amerika. Hun doel: de infrastructuur van de V.S., iets wat volgens terreurexperts onmogelijk is. Logan en Jennifer worden samen met hun makkers van de Taskforce erop uitgestuurd om de terroristen op te sporen en te doden. Het brengt ze van Indonesië naar Egypte en terug naar de V.S. Een exotisch uitje dus.
An sich lijkt het plot redelijk simpel en dat is misschien ook zo, maar net zoals in Hard tegen hard heeft het tweede boek van Taylor iets dat veel actiethrillers ontbeert en die in vergelijking met Alles op alles daarom eendimensionaal maakt: een onderlaag waarin de emoties en twijfels van de 'operators' wordt blootgelegd. Dit zorgt in Alles op alles voor een zeer aangename nieuwe dimensie in het genre en Taylor beheert dit als geen ander: hij is immers zelf ex-operator van onder andere Delta Force en weet dus zeer goed waar hij over praat. De twijfels komen vooral naar voren bij Pike Logan als ze een vijand in handen krijgen: gaat hij deze tegenstander koste wat kost laten praten om een terreuraanval te voorkomen of blijft hij 'menselijk'? Tegelijkertijd gaat Jennifer als nieuwe kompaan door dezelfde tredmolen van emoties. Vaker dan eens twijfelt ze of ze wel uit het goed hout is gesneden. Ook de twijfels over de juistheid van beslissingen komen uitgebreid aan bod en zorgen voor een realistisch aandoend verhaal. Gaan we een huis waarin gedwongen prostituees gevangen worden gehouden binnen met het risico dat Taskforce ontdekt wordt, of laten we het links liggen zodat we zeker weten dat deze meisjes gruwelijk aan hun eind komen? Dit soort dilemma's komen regelmatig terug in Alles op alles. Naast de uitstekend uitgewerkte actiescènes (die uiteraard ook in een verhaal als deze thuishoren) maakt deze 'Taylor-dimensie' het een van de betere boeken uit het actiegenre en daarom het lezen waard.