Definition of the word GEEK
‘The term now enjoys a special status within the technical community, particularly among particularly knowledgable computer programmers. To identify oneself as a "geek" indicates a recognition that most people still consider programming computers to be a bizarre act, along with a certain fierce satisfaction in being very good at their inglorious profession.’
Bovenstaande quote komt uit de Urban Dictionary en zou prima van toepassing kunnen zijn op Ernest Cline (1972). Al in 1996 schreef hij het scenario voor Buckaroo Banzai Against the World Crime League, dat een vervolg moest worden op de film The Adventures of Buckaroo Banzai Across the 8th Dimension, een komische sciencefiction film uit 1984. Uiteindelijk is de film nooit geproduceerd, maar science fiction en ook games hebben hem altijd bezig gehouden en vormden een rode draad in zijn schrijverschap. In 2010 verscheen zijn debuutroman Ready Player One, een boek dat al eerder op deze site is besproken en dat over een dystopische toekomst in 2044 gaat. Het is de bedoeling dat niemand minder dan Steven Spielberg de verfilming van dit boek op zich gaat nemen. Inmiddels zijn ook al weer de filmrechten voor Armada verkocht. In Armada maken we kennis met Zack Lightman, een 18-jarige nerd uit Beaverton (‘Gaapstad’), Oregon, die helemaal gek is op gamen. Hij behoort zelfs bij het ruimtespel Armada (dat wel wat weg heeft van het vroegere Space Invaders) tot de top 5 van de wereld. Op een schooldag ziet hij tot zijn schrik een ufo in de lucht hangen en even denkt hij dat hij net als zijn jong overleden vader aan hallucinaties leidt. Als hij weer thuis is, duikt hij in de oude aantekeningen van zijn vader, die er heilig van was overtuigd dat alle games en ruimtefilms waren bedoeld om de wereldbevolking voor te bereiden op en te trainen tegen een invasie van buitenaardse wezens.
De aantekeningen van Zack’s vader zijn alleen al de moeite van het lezen waard. Ernest Cline gebruikt net als in Ready Player One allerlei referenties waar iemand die opgroeide in de jaren 80 veel plezier en herkenning uit zal halen: ‘Wat als ze videogames gebruiken om ons te trainen voor een oorlogsvoering zonder dat we het weten? Net zoals Mr. Miyagi dat deed in The Karate Kid, toen hij Daniel-san zijn huis liet schilderen, zijn terras liet schuren en al zijn auto’s in de was liet zetten – hij trainde hem en Daniel had het niet eens door! Wax on, wax off – maar dan op wereldwijde schaal!’ Al snel blijkt dat de vader van Zack Lightman gelijk heeft als Zack gerekruteerd wordt om het als gevechtspiloot op te nemen tegen buitenaardse slechteriken die onze planeet aanvallen. En dan blijkt zijn vader niet alleen toch nog in leven te zijn, maar een belangrijke generaal van een sterrenvloot die verantwoordelijk is voor de verdediging van moeder aarde. Natuurlijk zul je als lezer enig ongeloof opzij moeten zetten om dit verhaal te slikken, maar zoals Zack zelf al zegt: ‘Dit was geen fantasie. Ik was Buck Rogers niet, en ook niet Flash Gordon, Ender Wiggin of wie dan ook. Dit was echt. Dit was mijn leven. Ik, Zackary Ulysses Lightman, een achttienjarig joch uit Beaverton in Oregon, net gerekruteerd door de Earth Defense Alliance, was zojuist herenigd met mijn zo lang verloren gewaande vader, op de achterkant van de maan – en nu stonden we op het punt om samen een uitzichtloze oorlog te voeren om te voorkomen dat de aarde vernietigd zou worden en de mensheid te behoeden voor totale uitroeiing.’
Wie genoegen neemt met vorengaande synopsis kan veel plezier beleven aan Armada. Het is een no holds barred shoot-em-up-game vertaald naar boekvorm. Denk Independance Day of Star Wars in paperback. Je moet soms wel zelf een beetje een geek zijn om te begrijpen waar alle game terminologie voor staat. Ben je dat niet, dan is er de kans dat bepaalde informatie je ontgaat.
Enige muzikale nostalgie kan Ernest Cline ondertussen niet worden ontzegd, maar dat is een vette bonus voor menig dertigplusser. Indachtig de begeleidende deunen van de Ride of the Valkyries in de beruchte napalmscene in Apocolypse Now, wordt Zack tijdens de gevechtsscènes begeleid door een soundtrack die onder meer bestaat uit nummers van Queen, ZZ Top en King Kobra (die weer verantwoordelijk was voor de soundtrack van Iron Eagle!).
Voor al diegenen die tijdens het verwoede gamen ooit hebben gefantaseerd het ooit eens echt op te nemen tegen kwaadaardige aliens, staat Armada echter voor ongelooflijk veel fun. Welke verwoede gamer wil tenslotte niet kunnen zeggen: ‘I kicked some aliens ass!’
Bovenstaande quote komt uit de Urban Dictionary en zou prima van toepassing kunnen zijn op Ernest Cline (1972). Al in 1996 schreef hij het scenario voor Buckaroo Banzai Against the World Crime League, dat een vervolg moest worden op de film The Adventures of Buckaroo Banzai Across the 8th Dimension, een komische sciencefiction film uit 1984. Uiteindelijk is de film nooit geproduceerd, maar science fiction en ook games hebben hem altijd bezig gehouden en vormden een rode draad in zijn schrijverschap. In 2010 verscheen zijn debuutroman Ready Player One, een boek dat al eerder op deze site is besproken en dat over een dystopische toekomst in 2044 gaat. Het is de bedoeling dat niemand minder dan Steven Spielberg de verfilming van dit boek op zich gaat nemen. Inmiddels zijn ook al weer de filmrechten voor Armada verkocht. In Armada maken we kennis met Zack Lightman, een 18-jarige nerd uit Beaverton (‘Gaapstad’), Oregon, die helemaal gek is op gamen. Hij behoort zelfs bij het ruimtespel Armada (dat wel wat weg heeft van het vroegere Space Invaders) tot de top 5 van de wereld. Op een schooldag ziet hij tot zijn schrik een ufo in de lucht hangen en even denkt hij dat hij net als zijn jong overleden vader aan hallucinaties leidt. Als hij weer thuis is, duikt hij in de oude aantekeningen van zijn vader, die er heilig van was overtuigd dat alle games en ruimtefilms waren bedoeld om de wereldbevolking voor te bereiden op en te trainen tegen een invasie van buitenaardse wezens.
De aantekeningen van Zack’s vader zijn alleen al de moeite van het lezen waard. Ernest Cline gebruikt net als in Ready Player One allerlei referenties waar iemand die opgroeide in de jaren 80 veel plezier en herkenning uit zal halen: ‘Wat als ze videogames gebruiken om ons te trainen voor een oorlogsvoering zonder dat we het weten? Net zoals Mr. Miyagi dat deed in The Karate Kid, toen hij Daniel-san zijn huis liet schilderen, zijn terras liet schuren en al zijn auto’s in de was liet zetten – hij trainde hem en Daniel had het niet eens door! Wax on, wax off – maar dan op wereldwijde schaal!’ Al snel blijkt dat de vader van Zack Lightman gelijk heeft als Zack gerekruteerd wordt om het als gevechtspiloot op te nemen tegen buitenaardse slechteriken die onze planeet aanvallen. En dan blijkt zijn vader niet alleen toch nog in leven te zijn, maar een belangrijke generaal van een sterrenvloot die verantwoordelijk is voor de verdediging van moeder aarde. Natuurlijk zul je als lezer enig ongeloof opzij moeten zetten om dit verhaal te slikken, maar zoals Zack zelf al zegt: ‘Dit was geen fantasie. Ik was Buck Rogers niet, en ook niet Flash Gordon, Ender Wiggin of wie dan ook. Dit was echt. Dit was mijn leven. Ik, Zackary Ulysses Lightman, een achttienjarig joch uit Beaverton in Oregon, net gerekruteerd door de Earth Defense Alliance, was zojuist herenigd met mijn zo lang verloren gewaande vader, op de achterkant van de maan – en nu stonden we op het punt om samen een uitzichtloze oorlog te voeren om te voorkomen dat de aarde vernietigd zou worden en de mensheid te behoeden voor totale uitroeiing.’
Wie genoegen neemt met vorengaande synopsis kan veel plezier beleven aan Armada. Het is een no holds barred shoot-em-up-game vertaald naar boekvorm. Denk Independance Day of Star Wars in paperback. Je moet soms wel zelf een beetje een geek zijn om te begrijpen waar alle game terminologie voor staat. Ben je dat niet, dan is er de kans dat bepaalde informatie je ontgaat.
Enige muzikale nostalgie kan Ernest Cline ondertussen niet worden ontzegd, maar dat is een vette bonus voor menig dertigplusser. Indachtig de begeleidende deunen van de Ride of the Valkyries in de beruchte napalmscene in Apocolypse Now, wordt Zack tijdens de gevechtsscènes begeleid door een soundtrack die onder meer bestaat uit nummers van Queen, ZZ Top en King Kobra (die weer verantwoordelijk was voor de soundtrack van Iron Eagle!).
Voor al diegenen die tijdens het verwoede gamen ooit hebben gefantaseerd het ooit eens echt op te nemen tegen kwaadaardige aliens, staat Armada echter voor ongelooflijk veel fun. Welke verwoede gamer wil tenslotte niet kunnen zeggen: ‘I kicked some aliens ass!’
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Bovenstaande quote komt uit de Urban Dictionary en zou prima van toepassing kunnen zijn op Ernest Cline (1972). Al in 1996 schreef hij het scenario voor Buckaroo Banzai Against the World Crime League, dat een vervolg moest worden op de film The Adventures of Buckaroo Banzai Across the 8th Dimension, een komische sciencefiction film uit 1984. Uiteindelijk is de film nooit geproduceerd, maar science fiction en ook games hebben hem altijd bezig gehouden en vormden een rode draad in zijn schrijverschap. In 2010 verscheen zijn debuutroman Ready Player One, een boek dat al eerder op deze site is besproken en dat over een dystopische toekomst in 2044 gaat. Het is de bedoeling dat niemand minder dan Steven Spielberg de verfilming van dit boek op zich gaat nemen. Inmiddels zijn ook al weer de filmrechten voor Armada verkocht. In Armada maken we kennis met Zack Lightman, een 18-jarige nerd uit Beaverton (‘Gaapstad’), Oregon, die helemaal gek is op gamen. Hij behoort zelfs bij het ruimtespel Armada (dat wel wat weg heeft van het vroegere Space Invaders) tot de top 5 van de wereld. Op een schooldag ziet hij tot zijn schrik een ufo in de lucht hangen en even denkt hij dat hij net als zijn jong overleden vader aan hallucinaties leidt. Als hij weer thuis is, duikt hij in de oude aantekeningen van zijn vader, die er heilig van was overtuigd dat alle games en ruimtefilms waren bedoeld om de wereldbevolking voor te bereiden op en te trainen tegen een invasie van buitenaardse wezens.
De aantekeningen van Zack’s vader zijn alleen al de moeite van het lezen waard. Ernest Cline gebruikt net als in Ready Player One allerlei referenties waar iemand die opgroeide in de jaren 80 veel plezier en herkenning uit zal halen: ‘Wat als ze videogames gebruiken om ons te trainen voor een oorlogsvoering zonder dat we het weten? Net zoals Mr. Miyagi dat deed in The Karate Kid, toen hij Daniel-san zijn huis liet schilderen, zijn terras liet schuren en al zijn auto’s in de was liet zetten – hij trainde hem en Daniel had het niet eens door! Wax on, wax off – maar dan op wereldwijde schaal!’ Al snel blijkt dat de vader van Zack Lightman gelijk heeft als Zack gerekruteerd wordt om het als gevechtspiloot op te nemen tegen buitenaardse slechteriken die onze planeet aanvallen. En dan blijkt zijn vader niet alleen toch nog in leven te zijn, maar een belangrijke generaal van een sterrenvloot die verantwoordelijk is voor de verdediging van moeder aarde. Natuurlijk zul je als lezer enig ongeloof opzij moeten zetten om dit verhaal te slikken, maar zoals Zack zelf al zegt: ‘Dit was geen fantasie. Ik was Buck Rogers niet, en ook niet Flash Gordon, Ender Wiggin of wie dan ook. Dit was echt. Dit was mijn leven. Ik, Zackary Ulysses Lightman, een achttienjarig joch uit Beaverton in Oregon, net gerekruteerd door de Earth Defense Alliance, was zojuist herenigd met mijn zo lang verloren gewaande vader, op de achterkant van de maan – en nu stonden we op het punt om samen een uitzichtloze oorlog te voeren om te voorkomen dat de aarde vernietigd zou worden en de mensheid te behoeden voor totale uitroeiing.’
Wie genoegen neemt met vorengaande synopsis kan veel plezier beleven aan Armada. Het is een no holds barred shoot-em-up-game vertaald naar boekvorm. Denk Independance Day of Star Wars in paperback. Je moet soms wel zelf een beetje een geek zijn om te begrijpen waar alle game terminologie voor staat. Ben je dat niet, dan is er de kans dat bepaalde informatie je ontgaat.
Enige muzikale nostalgie kan Ernest Cline ondertussen niet worden ontzegd, maar dat is een vette bonus voor menig dertigplusser. Indachtig de begeleidende deunen van de Ride of the Valkyries in de beruchte napalmscene in Apocolypse Now, wordt Zack tijdens de gevechtsscènes begeleid door een soundtrack die onder meer bestaat uit nummers van Queen, ZZ Top en King Kobra (die weer verantwoordelijk was voor de soundtrack van Iron Eagle!).
Voor al diegenen die tijdens het verwoede gamen ooit hebben gefantaseerd het ooit eens echt op te nemen tegen kwaadaardige aliens, staat Armada echter voor ongelooflijk veel fun. Welke verwoede gamer wil tenslotte niet kunnen zeggen: ‘I kicked some aliens ass!’