Lee Child (Coventry, 1954) heeft patent op wellicht het meest aansprekende personage uit thrillers aller tijden: Jack Reacher. Jack gaat inmiddels al 21 thrillers mee en de rek is er nog geenszins uit. Sterker nog, dit jaar verschijnt wederom een nieuwe Reacher-thriller. Ga nooit terug is het 18de deel uit de serie, relatief gezien een 'oudje' dus.
Jack Reacher is op weg naar Virginia. Al geruime tijd is hij onderweg, na begonnen te zijn in South Dakota. In een aantal boeken reist hij naar zijn einddoel; majoor Susan Turner, die commandant is van het 110th MP Special Unit. Inderdaad, Reacher's oude eenheid. Waarom? Haar stem klonk aangenaam en hij gaat haar uit eten vragen. No problem, zou je zeggen, ware het niet dat hij tegen een aantal problemen aanloopt. Zo is degene achter het bureau van Turner niet Turner. En hij wordt voor twee misdaden aangeklaagd: mishandeling van een informant en het bezwangeren van een vrouw die nu geld vraagt. Natuurlijk heeft hij het niet gedaan, maar hij lijkt wel de hoofddader te zijn. Ze willen hem dus achter de tralies hebben, maar daar gaat Reacher niet mee akkoord. Sterker nog, ook degene die hij opzoekt zit achter de tralies; majoor Susan Turner wordt verdacht van fraude. Samen weten ze te ontsnappen. Hun doel; dit hele mysterie oplossen én uit de handen blijven van hun achtervolgers...
Ga nooit terug is een vintage Jack Reacher thriller. Alle ingrediënten die deze jarenlange reeks tot een succes maken, zijn aanwezig. De man zonder vaste verblijfplaats weet, ook al is hij er nooit naar op zoek, altijd in de problemen te komen. En altijd gaat hij op zoek naar de oplossing mét een schone aan zijn zijde; deze keer dus majoor Susan Turner. Child vertelt het verhaal met korte, staccato zinnen. Hierdoor leest het boek als een sneltrein. Reacher is een betweter; zijn sarcastische, humoristische manier van dialogen voeren spreken tot de verbeelding en zorgen menigmaal voor een brede glimlach. En er komt een extra verdieping in Ga nooit terug. Reacher blijkt een mens van vlees en bloed te zijn. Helemaal wanneer blijkt dat hij wellicht een kind op deze aardkloot heeft rondlopen. Toch voert de vintage style de boventoon, waar natuurlijk ook de nodige actie bij hoort. En die is aanwezig; menigmaal weet Reacher zich gesteld tegenover een overmacht, maar de uitkomst staat al vast. Dit alles gemixt zorgt voor een geweldige Reacher-thriller. En o ja, de plot is natuurlijk ook goed. Machtige mannen blijken grote geheimen te hebben...
Jack Reacher is op weg naar Virginia. Al geruime tijd is hij onderweg, na begonnen te zijn in South Dakota. In een aantal boeken reist hij naar zijn einddoel; majoor Susan Turner, die commandant is van het 110th MP Special Unit. Inderdaad, Reacher's oude eenheid. Waarom? Haar stem klonk aangenaam en hij gaat haar uit eten vragen. No problem, zou je zeggen, ware het niet dat hij tegen een aantal problemen aanloopt. Zo is degene achter het bureau van Turner niet Turner. En hij wordt voor twee misdaden aangeklaagd: mishandeling van een informant en het bezwangeren van een vrouw die nu geld vraagt. Natuurlijk heeft hij het niet gedaan, maar hij lijkt wel de hoofddader te zijn. Ze willen hem dus achter de tralies hebben, maar daar gaat Reacher niet mee akkoord. Sterker nog, ook degene die hij opzoekt zit achter de tralies; majoor Susan Turner wordt verdacht van fraude. Samen weten ze te ontsnappen. Hun doel; dit hele mysterie oplossen én uit de handen blijven van hun achtervolgers...
Ga nooit terug is een vintage Jack Reacher thriller. Alle ingrediënten die deze jarenlange reeks tot een succes maken, zijn aanwezig. De man zonder vaste verblijfplaats weet, ook al is hij er nooit naar op zoek, altijd in de problemen te komen. En altijd gaat hij op zoek naar de oplossing mét een schone aan zijn zijde; deze keer dus majoor Susan Turner. Child vertelt het verhaal met korte, staccato zinnen. Hierdoor leest het boek als een sneltrein. Reacher is een betweter; zijn sarcastische, humoristische manier van dialogen voeren spreken tot de verbeelding en zorgen menigmaal voor een brede glimlach. En er komt een extra verdieping in Ga nooit terug. Reacher blijkt een mens van vlees en bloed te zijn. Helemaal wanneer blijkt dat hij wellicht een kind op deze aardkloot heeft rondlopen. Toch voert de vintage style de boventoon, waar natuurlijk ook de nodige actie bij hoort. En die is aanwezig; menigmaal weet Reacher zich gesteld tegenover een overmacht, maar de uitkomst staat al vast. Dit alles gemixt zorgt voor een geweldige Reacher-thriller. En o ja, de plot is natuurlijk ook goed. Machtige mannen blijken grote geheimen te hebben...