Victor is van exclusieve huurmoordenaar verworden tot een ambtenaar. Nou ja, niet eentje die achter een raam in een stoffig kantoor zit. Nee, Victor is in dienst gekomen van de CIA. Dit alles heeft zijn wortels in De jager (lees de recensie ervan hier), waarin Victor uiteindelijk door de CIA wordt gevonden en gedwongen gerekruteerd. In De vijand is dus hij in dienst van de CIA en moet hij een aantal moorden plegen. Zo moet hij ervoor zorgen dat wapenhandelaar Kasakov niet wordt gedood door een andere huurmoordenaar om te leggen. En daarna moeten andere wapenhandelaars wel worden gedood. Uiteindelijk blijken de drie opdrachten met elkaar van doen te hebben; allen hebben iets met de globale wapenhandel te maken. Uiteindelijk wil Victor natuurlijk gewoon overleven, maar dat wordt met de opdracht moeilijker. Hij blijkt zijn hand namelijk in een wespennest te hebben gestoken waar vuile spelletjes maar al te vaak tot een vroegtijdige dood leiden...

De vijand is het tweede vertaalde werk van Tom Wood en daarmee de opvolger van De jager. Victor speelt ook in De vijand de hoofdrol. Hij is een nietsontziende huurmoordenaar, die bijzondere talenten heeft. Die komen hem ook in dit boek weer goed van pas, want er lijkt op elke straathoek iemand te staan die het op hem heeft voorzien. Net als in De jager leren we weinig tot niets over hem. Wel heeft hij een minnares, Adrianna. Maar verder dan wat oppervlakkig contact komen de twee niet.

In dit boek draait het dan ook niet om de personages, maar om de actie. En potjandorie, de actie is om van te smullen! Er gaat nagenoeg geen pagina voorbij of Victor of een van de andere karakters hebben bonje. Hinderlagen, achtervolgingen, schietpartijen of een verfijnde huurmoord; de 430 pagina's die De vijand telt staan bol van wervelende actie. Toch voelt het op de een of andere manier iets meer uitgebalanceerd aan dan De jager. Wellicht komt dat doordat er minder subplots in het boek verweven zijn dan zijn voorganger.

Ergens, heel in de verte, doet Wood zelfs denken aan de Bourne-serie van wijlen Robert Ludlum. De uitgebreide beschrijvingen van de oorden en plaatsen waarin Victor terechtkomt bijvoorbeeld. Hotelkamers worden tot in de kleinste details uitgeplozen, evenals de steden waar Victor vertoeft. Voorbeelden zijn Moskou, Boekarest en Washington D.C. Het geeft iets meer verdieping én rust aan deze verder van actie bol staande thriller.

De vijand is een iets meer uitgebalanceerde actiethriller dan zijn voorganger. Maar vergis je niet; De vijand van Tom Wood is een soort Jason Bourne-thriller op steroïden! Het geweld vliegt je continue om de oren. Een heerlijke, snelle actiethriller!